ATEŞ DE ÜŞÜR

1. Bölüm 'ꜱᴀɴᴄıʟı ᴠᴇᴅᴀ'

Merhaba aşklar. ;)

Yazmaya başlanılan tarih: 25/05/24

Yayınlanan tarih: 30/06/24

Dilerseniz okumaya başladığınız tarihi buraya yazabilirsiniz.

Herşeyi göze alarak okumaya başlayın. Satır aralarında yorum yapmayı ve yıldıza basmayı unutmayın.

Ve son olarak İyi Okumalar. ∞

ATEŞ DE ÜŞÜR

1. BÖLÜM
Sancılı Veda

Beyda'nın Ağzından;

"Beyim... 9 yıl oldu sen benden, bizden gideli." Bir avuç toprak aldı eline, bastı göğsüne ve baktı gökyüzüne, "Seni bizden koparanın hayatını, ahımız çürütsün. Döktüğümüz gözyaşlarımız evladının cenazesini yıkasın."

Annemle birlikte bende baktım gökyüzüne, sahi babam bizi izliyor muydu? Çektiklerimizi biliyor muydu?

Başımı indirip baktım mezar taşına, babamın adı yazıyor El Fatiha yazısının altında... Annem toprak dolu elini alıp mezar taşına sürdü sonra üzerine su döküp çamur ile yıkadı.

Babamın katili sadece onu bizden koparmakla kalmamıştı. Benim çocukluğumu annemin ise namusunu beraberinde öldürmüştü.

Bundan 9 yıl önce o kış ayını asla unutamam. Babamın ölüm haberinden sonra dayılarım annemi öldürmek istemişti. Onlara göre namusuzluğun bedeli kuma gömülüp taşlanmaktı. Lakin bilirim annemin bir namusuzluğu, kabahati yoktu.

O gün annemi dayılarımın elinden zar zor amcam kurtarmıştı. O zamanlar iyi olduğunu düşünsem de şuan bize yaptıkları düşüncemi yerle bir ediyordu.

Kara kış bitmişti. Artık evimiz veya bir yuvamız yoktu. Tıpkı babamın olmayışı gibi.

Amcam laf, söz daha fazla çıkmasın diye almıştı bizi evine, ve 9 yıldır bilirim o eve adımımızı attığımız günden bugüne gün yüzü görmedi annem.

Bana en iyi anneliği yapmakla kalmayıp yetim bir çocuk olduğumu bile hissettirmemişti. Lakin onun yıllardır çektiklerini bir o, bir ben, bir Allah bilirdi.

Annem derin nefes alıp bidonun içinde kalmış suyu mezarın üzerindeki çiçeklere döktü. Daha sonra elindeki bidon ile ayaklanıp bana döndü. "Hadi kızım babana diyeceklerin varsa söyle de gidelim. Laf, söz ederler sonra." Dedi. Başımı olumluca sallayıp geçtim mezar taşının yanına ve diz çöktüm.

Bir elim mezar taşına gidince artık her ay rutin haline gelse de dolan gözümü diğer elim ile sildim. "Babam, birgün seninle yaşıt olacağımızı biliyorsun değil mi?" Dedim önündeki rengarenk mezera.