ATEŞ DE ÜŞÜR

3. Bölüm 'ᴀşᴋ-ı ɴᴇꜰʀᴇᴛ'

Selamlar aşklar 🌸

Gerçekten çok önemli bir dönem geçirdiğim için buraları biraz ertelenmiş olabilirim.

Ama artık istediğim gibi gecen dönemin yarısını geçmiş bulunmaktayım.

Ve bu demek oluyor ki yarım kalan dönemde bittiğinde benden kurtulamayacağınız.

Şimdilik kısa bir bilgiden sonra sizlere iyi okumalar diliyorum.

ÖPÜLDÜNÜZ 💋

3. BÖLÜM
'Aşk-ı Nefret'

Geçen bunca saatten sonra yaşanan tüm arbededelerin tek sebebi göz hizama yakalanınca kaskatı kesildim. Dökülen tüm göz yaşlarının ve hayal kırıklıklarının tek sebebi olan, adam demeye bin şahit isteyen insan avluda başı eğik durmaktan başka birşey yapmıyordu.

İsteseydi koşa koşa gelip beni kurtaracak olan Ali abi korkutuğu bu insanlar yüzünden kaçıp gitmeyi tercih etmişti. Şimdi geri dönmesi ne onu cesaretli kılardı ne de adam.

Kayınvalidem Fatma eline her geçeni Ali abiye tutturmak niyetine ona atsa da sadece kırılıp, sıçrayan parçalar paçalarına denk geliyordu.

"Gelin!"

Konağın diğer tarafından duyulan ses kayınvalidemi durdurmaya yetse de yüzünde ki kini ve nefreti sildirmeye yetmedi.

"İçeri geç Fatma gelin, sizde Ceylan'ı hazırlayın!"

Kayınvalidem göz yaşları içinde Ali abiye son kez yüzündeki kini kusarak arkasında kalan odasına geçip kapıyı sertçe örttü. Kapının önünde kalan Ruken ve konağın en küçük kızı da birbirilerine bakıp oldukları yerden uzaklaştılar.

Avlunun ortasında Ali abi ile göz göze gelmek istesem de bu onun istediği son şey gibiymişcesine başını dahi kaldırmadı. Adar ağa da önümden geçip Ali abinin karşısında durunca her zaman ki gibi ellerini belinde toplamayı bırakmıyordu.

"Sen büyük hata ettin Ali. Benim değerli hazineme, Ceylan'ıma kıydın."

Ali abi "Ağam..." Diyerek konuşmaya yeltensede Adar Ağa'nın elini kaldırması ile sözü yarıda kaldı.

"Hazineme zarar veren zarar görür Ali. Sadece bu aklının bir köşesinde kalsın."

Dediği ile avluda turlar atmaya başlayan Adar Ağa'nın yüzünde nefretten çok hüzün vardı. Çünkü hazinesini kendi elleri ile güvensizin tekine vericekti.

Emanet dahi etmeyecekti, sadece verip arkasını dönecekti.

Geçen uzun bir süreden sonra Adar ağa avludaki sedirde otururken Ali abi hâlâ aynı yerindeydi. Ben ise ne yapacağımı bilmez halde sadece Ali abi ile göz göze gelmek istiyordum.

Beni görsün ki onun yüzünden annemden nasıl koptuğumu, nasıl tehdit edilip dışarı atılan çöp gibi hissettiğimi görsün, görsün ki vicdanı rahat uyumasın istedim.

Ama ona bile cesaret edemeyip başını kaldıramadı. Benden tarafa bile dönüp onu aciz bir şekilde izlediğimi görmek istemedi.