Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Up with your turret Aren't we just terrified?'
-
Aynalara düşman oldum. Hatta belki de benliğime. Çünkü orada gördüğüm silüet bana aitmiş gibi hissettirmiyor. Bir başkasının bedeninde, bir başkasının hayatını yaşıyor gibiyim.
Kendime çok uzun zamandır bakmıyorum, ne ayıkken ne de sarhoş. Çünkü bir harabe göreceğimden daha çok onların bana yaptığı şeyi görecek olmam beni korkutuyor. Ne bileyim işte benliğinden nefret eden birine göre saçma bir düşünce.
Ben kendi kendime bu hale geldim. Onlar yapmadılar Theodore, onlar bana hiçbir şey yapamazlar. Her şeyin sorumlusu benim.
Yalan. Bak sana bir kere daha yalan söyledim. Tek bir mimik bile oynamadı yüzümde değil mi? Alıştım. Yalanlarla büyümeye, artık onlardan birine dönüşmeye alıştım. Neyse, sana yalan söyledim çünkü bunu kendime ben bile yapmazdım. Bu kadarını ben bile hak etmemiştim.
Bana 'senin dışın çok güzel ama için beş para etmez' dediğini hatırlıyor musun? Ben unutamıyorum. Ama bak artık dışım da güzel değil. Aynalara düşmanım, çünkü kendime baktığımda seni görmekten nefret ediyorum.
Bu kadar seni andırıyor oluşumdan, görünüşümü geçtim düşüncelerimde de barınıyor olmandan nefret ediyorum. Senin olmadığın hiçbir yer yok. Lanetli bir şekilde, olman gereken yer hariç her yerdesin.
Zihnimi zehirleyişin yetmedi mi? Git artık, uzaklaş benden. Huzur bulmaya çalışıyorum. İnsanlardan uzakta, zihnimden uzakta. Belki bir cennet bulurum kendime kim bilir?
Anlamıyorsunuz büyük ihtimalle. Anlaşılmamak benim kaderim zaten. Ancak bu daha hiçbir şey, anlayamadığınız o şeyler benim sonumu getiriyor. Yazılarımın her biri uçuruma attığım birer adım. Ve benim boşluğa adım atacağım o gün çok da uzakta değil.
Çünkü ben kafamın içinden bahsederken ölümden bahsetiyorum. Aynaya baktığımda gördüğüm o alev alev yanan ateşten.
Theodore, ben o yakınıp durduğum şeytanlarımdan biriyim. Ve zihnim de benim cehennemim.
