The football princess (dutch)

HOOFDSTUK58

Voor me stond een meisje dat sprekend op mij leek. En dan bedoel ik niet alleen qua haarkleur en ogen, nee de vorm van haar gezicht was precies hetzelfde. Het leek wel alsof ik in de spiegel keek. "Oh m-" ik maakt mijn zin niet af. Het meisje keek me aan met tranen in haar ogen. "K- Kaitlynn?" Ik deed geschrokken een stap achteruit. "H-hoe weet je m-mijn naam?" Het meisje en Christopher keken elkaar bezorgd aan. "Hebben ze het haar niet verteld?" Fluisterde het meisje naar Christopher waarschijnlijk hopend dat ik het niet zou horen. "Ik denk het niet..." Mompelde Christopher. Het meisjes draaide zich fronsend naar me om. als snel verscheen er een kleine glimlach op haar gezicht. "Ik ben Carson McCharty." Mijn mond viel open. Ik schudden mijn hoofd een paar keer en kneep in mijn arm. Uiteindelijk zakte ik door mijn benen en sloeg mand handen voor mijn gezicht. Dit kon niet waar zijn...

~
"D-dus jij bent mijn tweelingzus?" Carson knikte voorzichtig. Ik zuchtte. Ik snapte er helemaal niks van... "Maar hoe kan het dan dat jij hier bent gebleven terwijl ik samen met Luke ben meegenomen?" Carson zuchtte en keek naar haar handen. "Ze hadden mij als eerst gevangen genomen... Of hoe je dat ook maar wilt noemen... Ik bedoel ik was maar een baby..." Ik knikte voorzichtig en wist niks meer te zeggen. In de tussentijd pakte Christopher en Carson elkaars handen vast. Ik keek er met een opgetrokken wenkbrauw naar. "Kennen jullie elkaar?" Carson begon te blozen terwijl Christopher lachend zijn ogen rolde. "Jupp..." Zei hij simpel. Na een minuut hielp Christopher me overeind. "Oke, doordat we je pruik nu niet meer kunnen gebruiken heb ik een ander idee, Alison heb je nog een extra jurk?" Mijn tweelingzus knikte en liep de cel weer in. Niet veel later gaf ze mij een jurk aan en begon ik me om te kleden. Ik hield mijn laarzen gewoon aan omdat ze heel comfortabel waren, ookal hebben ze een best hoge hak. Toen ik de jurk aan had keek ik in de spiegel. Ik probeerde de jurk een beetje omhoog te tillen, en gelukkig ging dit wel goed. Ik kon me ook redelijk goed bewegen en als het echt nodig was kon ik de bovenste laag stof eraf trekken zodat de jurk uiteindelijk tot net onder mijn kont kwam. Ik had ook een korte trainingsbroek aan zodat je mijn onderbroek niet kunt zien als ik moet schoppen ofzo. Toen ik alles aanhad kwam Carson de kamer binnen gelopen. "Zal ik je haar net zo opsteken als dat van mij?" vroeg ze beleefd. Ik knikte en ging in een stoel zitten. Carson begon mijn haar op precies dezelfde manier op te steken zoals ze dat in haar eigen haar heeft gedaan. "Weet je ook hoe je moet vechten?" vroeg ik uiteindelijk maar. Carson keek me met grote ogen aan en schudde toen haar hoofd. "Nee, weet jij dat wel?" Ik knikte voorzichtig met mijn hoofd terwijl ze me met grote ogen aankeek. "Hoe weet je dat, als ik vragen mag." Ik grinnikte een beetje, ze was dan wel mijn tweelingzus maar tot nu toe leken we echt alleen maar op elkaar qua uiterlijk. Ik ben niet zo beleefd als Carson, ook al hebben mijn adoptie ouders me wel zoveel mogelijk manieren geleerd als ze konden. Maar ja wat verwacht je zelf als je uiteindelijk op een kostschool zit waar niemand zich aan etiquette houdt. Dus mensen zouden me dan alleen maar gek aankijken. Thuis nam ik de etiquette wel iets meer serieus maar het was niet zo dat mijn adoptie ouders echt de hele tijd daar op aan het letten waren.

"Ik heb vroeger een paar zelfverdediging sporten gevolg, maar verder weet ik eigenlijk niet hoe ik het allemaal weet..." Carson knikte. Ze keek uiteindelijk nog en keer naar me en knikte opnieuw. "Oke, we zijn klaar." Ik stond op en liep naar een spiegel toe. Carson kwam naast me staan en samen keken we naar onze spiegelbeelden. Er was geen verschil te zien. Nou ja, als je heel goed keek kon je zien dat Carson net iets minder bruin was en dat ze een kleine moedervlek heeft op haar gezicht. Carson zuchtte en draaide zich om. Ze liep de cel uit en ging meteen naar Christopher toe. Ik liep ook achter haar aan en ging naast haar staan. Christopher keek me geamuseerd aan. "Staat je goed Kait." hij gaf me een knipoog en draaide zich toen om. Ik rolde mijn ogen en gaf hem een klap tegen zijn arm. Carson haar ogen stonde alweer helemaal weid. "Je kan niet zomaar mensen slaan zonder reden!" zei ze. Ik grinnikte. "Maar ik had een reden, hij was gewoon vervelend." Christopher rolde zijn ogen. "oke, we gaan nu weer naar boven. Ik ga voorop, daarna gaat Carson en als laatste ga jij Kait." Ik knikte. Christopher begon de trap weer op te lopen maar stopte na de tweede tree al."Hou je ogen goed open." Ik knikte. Christopher liep verder de trap op. Carson volgde hem. Ik liep achter Carson aan. Na een tijdje hoorde ik voetstappen. Ik draaide me om en zag een paar soldaten de trap op komen rennen. Ik vloekte binnesmonds. "Christopher, we hebben gezelschap..." Ik hoorde Christopher schelden net voordat hij Carson's hand vast pakte en begon te rennen. Ik rende de eerste paar treden mee maar stopte daarna. "Blijf door rennen, ik hou ze wel tegen." Carson stopte met rennen. "Wat?! NEE!" Christopher stopte en keek naar mij. Hij zag de soldaten ook aankomen en knikte naar me. Ik gaf hem een verdrietige glimlach. Christopher tilde Carson op terwijl ze gilde dat ik mee moest komen. Ik gaf Carson ook een verdrietige glimlach en draaie me toen om, net op tijd om de eerste soldaat een trap tegen zijn hoofd te geven.....

***********************************************

Hey guys!!

IK ben gewoon over naar 5 Havo!!! :)

Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vonden!! Het einde van dit boek is bijna in zicht maar er komt sowieso een tweede deel! Ik probeer zo snel mogelijk weer verder te schrijven.

Ik wilde nog iets in deze A/N zetten maaaaaarrr... Ik ben vergeten wat hahaha :') Tjaa.. Uhm ik hoop dat jullie een fijne vakantie hebben ( als jullie ook vakantie hebben enzo) en uhm, ik schrijf jullie snel weer :)

-xxx- love yaaa