The football princess (dutch)

HOOFDSTUK 13

Woorden die in Italics gedrukt zijn, zijn de gedachtes van die personages!!
Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vinden!!! Xx
*************************************************************
{POV. Claire}
Ik was aan het luisteren naar het groepje van Kaitlynn. We zaten in de muziek les en haar groepje moest als eerst. Candice begon met zingen en ik zag hoe Kaitlynn haar mond open viel. Ze keek naar T.J, terwijl de rest van de klas zachtjes met elkaar aan het fluisteren waren over het vreselijke maar toch ook wel grappige geluid dat uit Candice haar mond kwam. Ik moest er zelf ook wel om lachen. Opeens hoorde ik nog een stem. Ik keek weer naar het podium en zag dat Kaitlynn nu ook meezong. Wow, ze kan echt super goed zingen! Ik wou dat ik dat ook kon! Maarja ik ben nou eenmaal beter in tekenen en mode ontwerpen enzo.

Ik glimlachte naar Kaitlynn toen ze naar me keek ze glimlachte terug en ging weer verder met zingen. Opeens stootte Jayden me aan. Ik keek geïrriteerd naar hem. "Wat?" Vroeg ik aan hem. "Plannen zijn gewijzigd, jij gaat zingen!" Fluisterde hij. Ik begon te lachen. Dit kan hij niet menen, het is vast een grapje...
"Grappig hoor!" Zei ik lachend. Jayden bleef me heel serieus aankijken en langzaam stopte ik met lachen. Oh shit, hij meent het serieus! "Nee! Nee, dat ga ik dus echt niet doen! Je weet dat ik niet kan zingen dude! Je bent echt gek!" Ik draaide me boos om. Hoe durft hij dat gewoon te zeggen! Ulg wat een eikel zeg!

Ondertussen was het groepje van Kaitlynn klaar met hun nummer en was er een discussie ontstaan over wie er nu zou moeten. Opeens riep Kaitlynn iets door het lokaal. "Misschien wil Jayden wel mevrouw?!" De docent stemde ermee in. Ik keek boos Kaitlynn haar kant op en ze vormde met haar lippen het word sorry en wees daarna naar Jayden. Ach wat maakt mij het ook uit, ik hoef toch niet te zingen. Ik pakte mijn gitaar en ging op de kruk zitten en zette Jayden zijn microfoon aan. We begonnen de intro te spelen en ik voelde Jayden zijn ogen in mijn rug branden ( hij zat schuin achter mij) ik trok me er niks van aan en speelde rustig verder. De intro was bijna afgelopen en er moest nu iemand gaan zingen, en die gene was ik niet. Ik deed dus ook helemaal niks en we rekte de intro op. Na 3 mislukte pogingen begon Jayden dan eindelijk te zingen.
Ik snap eigenlijk niet waarom hij niet wou zingen... Ik bedoel, hij kan zelf echt super goed zingen en ik niet...
En opeens wist ik het. Hij wou me gewoon laten afgaan! Toen het nummer klaar was zette ik de gitaar hard neer en liep boos naar de tafel waar Kaitlynn ook aan zat, ik ga echt niet weer bij die gast in een groepje!
Ik heb de hele les eigenlijk niet meer opgelet. Ik pak hem wel terug... Dit laat ik gewoon niet toe! Toen de bel eindelijk ging stond ik op en liep snel weg.

{POV. Kaitlynn}
De bel ging en ik pakte mijn tas. Toen ik opkeek zag ik dat Claire het lokaal al uit was dus ik rende nu achter haar aan. "Wow Claire, wacht op mij!" Ze liep gewoon door. Ik begon harder te rennen totdat ik bij der was. "Claire, wat is er? Heb ik iets verkeerd gedaan?" Vroeg ik onzeker. "Nee, jij niet maar die klootviool van een Jayden wel! Hij wou dat ik ging zingen! Hij wou me gewoon voor schut zetten! Ik haat hem!" "Oke, claire kalmeer even en vertel me wat er is gebeurd!" Claire keek me aan en zuchtte even diep. "Nou, jullie waren aan het spelen en opeens zegt die klootzak dat ik moest gaan zingen, eerst dacht ik dat het een grapje was maar dat was het niet! Dus op het podium bleven we de intro maar oprekken tot hij begon met zingen..." "Omg, eerlijk die gast denkt echt dat hij alles kan doen hè!" claire knikte. "Oke, claire we gaan nu naar de kantine, ik verzin wel iets waardoor we hem terug kunnen pakken...." "Oke..." Ik liep samen met claire naar de kantine en ging in ons vaste groepje zitten. Abigail zat er al en keek ons vragend aan. Waarschijnlijk omdat we zo lang weg bleven. Ik pakte mijn mobiel en klikte op whatsapp. Ik drukte op Abigail haar naam en stuurde een appje naar haar:

Kaitlynn💄: ik vertel dalijk wel wat er is gebeurd -x
Abigail💁: is goed -x

Ik stopte mijn mobiel terug in mijn zak en staarde een beetje vooruit naar mijn appel. Ondertussen was ik een plan aan het bedenken om Jayden terug te pakken. Ik was al een tijdje aan het staren toen ik opeens iets nats over me heen voelde. Ik gaf een gil en stond op. Ik keek achter me en ik zag dat Jayden daar hard stond te lachen.
"JAYDEN!!!! JIJ VIEZE VUILE GORE KLOOTZAK!" "Was je lekker aan het dagdromen, gorgeous?" Ik trok mijn wenkbrauw op. "Gorgeous? Serieus? Ulg iewl, doe ff lekker normaal man!"
Stiekem hield achter mijn rug mijn hand op en Claire gaf me een glas aan. Zonder te twijfelen gooide ik de inhoud van het glas over zijn hoofd neer. Ik merkte daarna pas dat het cola was. Hahaha oke, claire deze was goed! Ik zag hoe Jayden zijn gezichtsuitdrukking veranderde... Shit ik moet nu echt gaan rennen. "Ik zie jullie dalijk wel weer!" Riep ik snel naar Claire en Abigail. Ik pakte mijn tas en rende keihard weg.
"KAITLYNN!!" Hoorde ik Jayden achter me schreeuwen. "JAAAA?!" Riep ik vragend terug. "IK KRIJG JE WEL!" Ik hoorde zijn stem steeds meer dichterbij komen. Ik begon dus nog harder te rennen. Ik rende naar het sport gebouw. Je had er een zwembad, een volleybal zaal, basketbal zaal, voetbal zaal, en nog veel meer. Ik rende richting de opslagruimte. Ik verstopte me tussen een stel matten in.
Ik hoorde dat Jayden ook de opslagruimte in kwam gelopen. "Kaitlynn! Ik weet dat je hier zit!" Ik bleef een minuut lang helemaal stil zitten. Ik hoorde niks meer en dacht dat Jayden wel weg zou zijn.
Opeens voel ik twee handen om mijn enkels en val dan voorover op de grond. Ik geef een kreun want het deed best wel veel pijn. Ik draai me dan langzaam om en zie Jayden staan. Hij steek zijn hand naar me uit en ik kijk er verward naar. Uiteindelijk pak ik zijn hand toch vast en helpt hij me overeind. Toen ik weer op mijn benen stond tilde hij me op en gooide me over zijn schouder, en pakte mijn tas op van de grond. "Jayden wat ben je aan het doen? Zet me nu neer!" Hij begon te grinniken. "Je denkt toch niet dat je nu al van me af bent?" Ik keek hem boos aan en begon met mijn vuisten te trommelen op zijn rug. "Laat me nu gaan! Zet me neer!" Hij negeerde me en liep gewoon verder. Ik bleef de hele tijd op zijn rug trommelen maar het hielp niet echt. "Je weet dat slaan op mijn rug geen zin heeft? Ik voel het toch niet." Zei hij. Ik zuchtte diep. "Laat me nu gaan! Zet me neer Jayden! Jij klootzak!" "Weet je het zeker dat je neergezet wilt worden?" "JAHAAA!!!" Riep ik. "Oke!" Hij zette me weer neer maar ik had verwacht dat mijn voeten de grond zouden raken inplaats van water. Voor ik het besefte voelde ik dat ik helemaal nat werd. Ik keek geschrokken om me heen en zag dat we in het zwembad waren. Hij had me gewoon in het zwembad gegooid! "JAYDEN HAAL ME ERUIT!! " Gilde ik keihard. Jayden grinnikte heel hard en stak zijn hand uit. Ik pakte hem dankbaar aan. Ik klom uit het zwembad en toen ik eenmaal aan de kant stond duwde ik Jayden het zwembad in. toen hij met zijn hoofd boven water kwam keek hij me boos aan. "Dat krijg je ervan als je mij in het water duwt..." Opeens pakte hij mijn voeten beet en trok me het water weer in. Toen ik in het water lag spetterde ik water in zijn gezicht. Jayden deed dat ook bij mij en zo bleven we een tijdje doorgaan. Uiteindelijk had ik er echt genoeg van. "Ik uhm ga denk ik maar weer..." Jayden knikte. "Ik ook.." We stapte tegelijk uit het zwembad en liepen, in onze natte kleding, naar onze appartementen. Toen ik in mijn appartement aankwam kleedde ik me snel om.

***********************************************
Hey guys!!
Vandaag was mijn laatste schooldag!!! Nouja morgem gaan we nog iets leuks doen met de klas maar geen lessen😄 omdat voor mij de vakantie eigenlijk al een soort van begonnen is heb ik besloten om de proloog van : my secret model life, al eerder op wattpad te plaatsen. En met eerder bedoel ik dat ik hem er net heb opgezet!! Dus kijk allemaal even naar de proloog! { om het boek te vinden kan je gewoon my secret model life in typen} hier alvast een klein stukje:

Skyler Smith is een 16 jarig meisje. Ze woont in Miami en gaat er ook naar school. Op school is ze totaal niet populair en heeft ze eigenlijk geen vriendinnen. Ze ziet eruit als een nerd maar haalt alleen maar 6'jes en ook nog best vaak een onvoldoende. Alles in haar leven is nogal saai totdat ze haar echte moeder ontmoet...
{ lees verder over Skyler in het boek ;D )

-xxx- love you guys!