Bu kitabı zehirlendiği için hayatını kaybeden sevgili kedim Gece 'yi sayfalar içinde yaşatmak için yazdım. . .
Gece, 4 kişilik bir aile ile beraber yüksek katlı bir binada yaşayan bir kedidir. Bir gün yediği bir plastik parçasından dolayı zehirleni...
Gece'nin görebildiği tek şey bu değildi elbette ki.... ama nedense Gece gözlerini bir an bile olsa onlardan ayıramıyordu işte! Gecenin dikkati öylesine bir o papatyalara odaklanmıştı ki, Gece buranın niye dümdüz ve uçsuz bucaksız olduğunu sorgulamadı bile!
Gece sonunda papatyalar'a bakmayı kestiğinde, kendisi de anlamadı niye sırf bir papatya için bunları fark etmediğini. . . kendine gelip etrafına bakmaya başladı. Nerde olduğunu, niye burada olduğunu , ne ara buraya geldiğini, en son ne yaptığını hatta ne zamandan beri o papatyalara baktığını hatırlamıyordu. Orada donup kaldı. . . sadece etrafı izledi. . . Kendini birden bire neresi olduğunu bilmediği bir yerde bulan birine göre sakindi . . .
Burası... bir papatya bahçesi miydi? Yoksa sadece papatyalarla kaplı boş ve dümdüz bir arazi mi?.. Gece patisine doğru baktığında çimenlerin , tertemiz ve böceksiz olduğunu fark etti... bırak bir arı veya herhangi bir böceği, karınca bile yoktu! Hatta toprakta en ufak bir taşta yoktu. . . toprak o kadar temizdi ki. . .
Etrafta ne bir ses, ne bir rüzgar, ne de Gece dışında başka bir kimse vardı. . . özellikle de sanki burada cidden de düz ve temiz toprak, böceksiz çimenler ve papatyalar dışında bir şey yoktu. . . ağaç? hiç yoktu!
Gece birkaç dakika boyunca sadece etrafı izleyip nasıl buraya geldiğini hatırlamaya çalıştı, ancak sanki hafızası silinmiş gibi hiçbir şeyi hatırlayamadı. Yavaş yavaş yürümeye başladı. Yürürken arada yine gözü papatyalara takılıyor, ancak aklına hatırlaması gereken şeyler olduğu gelince gözlerini kaçırıp buranın bir sonu var mı diye bakmaya devam ediyordu.
Dümdüz yürümeye devam ederken Gece, durduk yere yavaş yavaş bir ürpertinin içine doluştuğunu hissetti. Hissetmesiyle beraber bir an durdu, ve durmasıyla kalp atışlarının hızlandığını hissetti. Oysaki ortada hiçbir neden yoktu! Gece kalp atışlarının hızlandığını fark edince buna neden olabilecek sebepleri aklında sıralamaya başladı ama bu, cidden de durup dururken olmuştu!
Yürümeye devam ederken yavaş yavaş görüşünün karardığını, ve bu sessizliğin yerini kahverengi bir gürültünün aldığını hissetti. Tekrar durduğu anda ise patilerinin yerden kesildiğini hissetti, ve tüm görüşü bulanıklaştı. . . ama bir yerden düşüyordu işte!
Çığlık atmayı denedi, ama sesi çıkmadı. . . 4 pati üstüne düşmesine yarayan yetenekleri sanki yok oluyordu. Tüm vücut u birden bire felç oldu. . . ve birden bire. . . Gözler?!..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
