6

342 35 3
                                    

Yorum yapın lütfen
İyi okumalar

6-
Meryem Ana

Gözlerim yavaştan açılıyor bedenimse bu ana karnımda ve bacağımda acıyla karşılık veriyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Gözlerim yavaştan açılıyor bedenimse bu ana karnımda ve bacağımda acıyla karşılık veriyordu.

"Sonunda uyandım diana." Lilithin sesini duymamla başımı onun tarafına çevirdim.

Karşımda duran üç rahibe kadınlara bir şeyler söyleyip çıkmalarını söyledi.

"Onlar neden burada." gölün etrafındaki kadınlardan sanıyorum onları.

"Senin için getirttim diana. Manastıra gidip geldim." Demesiyle gözlerim irileşti. Rahibeler anlamadı mı burada tutsak olduğuma?

"Onlar nasıl anlamadı." Diye sordum yerimden doğrulmaya çalışırken yanıma gelip yardım etmesiyle sırtımı yatağın başına yaslayabildim.

"Onlara meryem ana olduğunu düşündüğü için kendine zarar verdiğini söyledim." Ruh hastası.

"Liliht ben hristiyan bile değilim." Şaşkınca bana bakmasıyla istemeden dudaklarım kıvrılmıştı.

"Nasıl? İtalyanca çok iyi konuşuyorsun italyanların hepsi hristiyan?" Hepsi diyor birde sende italyalısın lilith ama hristiyan değilsin.

"Annem italyalı babam türk ve ikiside müslüman." Şaşkınlığı arttıkça artıyordu.

"Eee sen domuz etide yiyemeyeceksin? Ben ocaktaki yemeğin altını kapatayım." Daha 1 saat önce beni bıçaklayan kadın şimdi melek mi oldu?

Lilith alelacele ayaklanıp gitmesiyle çarşafı kaldırdım. Karnımdaki ve bacağımdaki sargılara göz gezdirdim. Tanrım canım fazlasıyla yanıyor.

Yaralarıma göz attığım sıra üstümdeki farklı olan kıyafetleride farkettim herhalde rahibeler değiştirdi. 

Yataktan kalkıp cama yöneldim. O kadar kambur yürüyordum ki sırtım bir yere oturduğumda bana dua edicekti resmen.

Pencereden dışarıya göz attım rahibeler arabalarına binmeye başlamıştı. Biri hariç. O etrafa bakıyordu. Gözlerimiz kesişince heyecanla cama vurdum.

Tanrım umarım kurtulurum. Bana anlamsızca baktı. Nasıl yardım isteyebilirdim? Aklıma gelen el hareketleriyle ondan yardım isteyecektim elimi kaldırdığım anda tutulmasıyla korkarak arkamı döndüm.

Lilith elini belime atıp dudaklarını boynuma yönlendirdi. Hayır hayır o kadın şüphelenmeden gitsin diye böyle yapıyor.

"Sakın çaktırma aksi halde kırılmadık kemik bırakmayacağım." Sırtımı cama dönük olduğundan dışarıdaki rahibe yüz ifademi bile göremeden gidicekti.

"Rahibe bize iğrenerek bakıyor diana. Sanki günahın içinde boğuluyormuşuz gibi bakıyor."
Dudaklarını iştahla tekrar boynuma getirip ısırıyor ardından öpüyordu.

"Lütfen bırak." Çırpınmama bile izin vermeden sertçe tutuyordu beni.

"Canım yanıyor." Diyebildim göz yaşlarımın içinde.

"Biliyorum inan bu o kadar çok güzel bir his ki yaşam suyu gibi." Boynumdan yukarıya gidip cene hizamı öpücükler bırakıyor benimse onun ve pencerenin arasında kıvranmamı sağlıyordu.

"Rahibe ne zaman gidicek lütfen bırak o gittiğinde." Ağlamalarım hıçkırığa dönüşmüştü. Resmen tacizdi bu.

"Çoktan gitti." Ne gitmesine rağmen bana taciz etmeye devamı ediyordu bu?

"Bırakırmısın beni." Ellerimi onun omzuna yerleştirip var güçümle ittirdim. Güçsüz kollarım kırk yılın başı bir işe yaramış olucakki lilith geriye savrulup dibimden ayrıldı.

Şükürler olsun.

"inanırmısın diana bu bıçak yaralarına rağmen beni böylece ittiriyor olman sana hayran kalmamı sağlıyor" Her defasında söylediğim gibi ruh hastası manyağın biri.

"Lütfen sus senden tiksiniyorum." Bu söylediğime gülüp eliyle kendi boynunu gösterdi.

"Tiksindiğin kişinin izlerini taşımakla mutlu olursun diana." Elimin tersiyle boynumu sildim onun dudaklarının değdiği heryeri sildim.

"Güzelim izler diyorum izler geçmez boşuna elinle silip silip durma." Kafayı yemem an meselesi.

"Şimdi aşağıya iniyorum sende toparlan gel sana omlet yapıcağım." Odadan çıkmasıyla kasılan midem yavaştan bulanıyordu kussam an meselesi olurdu.

"Seni lanet kaltak kadın." Fısıldayarak pencerenin oradan yaşlılardan farksız yürüyerek geçtim. Kapı kulpuna giden elim bir an tedirgince durdu.

Kötü bir şey olucakmış hissi bütün bedenime yayıldı. Umursamadım daha ne kadar kötü bir şey olabilirdi ki?

Odasından çıkıp alt kata indim.

"Oo gelmişsin geç şuraya hadi!" İçimdeki şüphe artmaya başlasada fazla üstelemedim gerçekten fazlasıyla açtım. Karşısına geçip oturdum oda benimle birlikte oturup omleti bana uzattı.

Çatalı elime alıp yavaş yavaş küçük lokmalarla ağzıma götürdüm. Tadı gerçekten güzeldi birde omleti baharatlamasıda oldukça güzelleştirmişti.

"Yaralarına yemekten sonra bakıcam." Başımı salladım. Ağzımdaki son lokmayı da bitirip bardaktaki suyu içtim.

Ardından başımı kaldırıp gözleriyle kesiştim sanki sanki bir şey bekliyormuş gibi bana bakıyordu. "Ne old-" gelen öksürük kriziyle titremeye başkayan elimi göğsüme vurdum. Ne oluyordu böyle?

"Sakin ol birazdan kriz geçicek fazla üstelersen canın acıcak." Ne diyordu bu?

"Ne oluyor?" Diye sordum kısık ve hissiz çıkan sesimle.

"Sadece yaşananları unutmanı istedim." Gülümseyerek önündeki şarabı dudaklarına götürdü.

"Ben nef...nefes alamıy..alamıyorum." Dediklerim onu keyiflendirmiş olacakki gülümsemesi genişledi.

"Birazdan geçicek çok düşünme gözlerini kapat yeter. Meryem ana gibi. " Öksürük ve el titremelerim oldukça artmıştı gözlerimi yumdum acısı hafifler diye.

Düşündüğümde oldu ağrılarım hafifledi ve gözlerim tıpkı bıçaklandığım an gibi kapanıverdi.

Beni bir anda öldürmek değil yavaş yavaş öldürmek istiyordu.

Beni tanrının annesi olan Meryem ana bellemişti zihninde ve beni zevk ala ala öldürecek olması şeytanın onun için vereceği sevap olduğunu sanıyordu.

Ravencia | GxG Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin