Palagi (BOOK 1)

7

USE WIFI OR LOAD! MAY MGA DALAWANG PICTURES🤙

Mira:

Mamaya pang hapon ang laro namin. Kaya nasa klase ako.

Anong nangyare kagabi? Well, pumunta kami d'on, sinamahan nila ako.

Flashback.

Pumasok lang ako sa hospital room at tinitigan lang silang lahat na nando'n.

Oh God, i remembered all of my sufferings.

Lumapit ako sa hospital bed.

"Mira..." The old lady called me.

"Sorry..."

I smiled at her bitterly.

Sorry? haha! Nice joke.

"Thankyou, your sorry means nothing to me."

"Mira!" It was Pia.

"Ok na ba? Pwede na ako umalis?" I asked.

"How rude, Mira, your mother is suffering." Peige said.

"Rude? Wala pa nga akong ginagawa, hindi naman ako gumaganti ah. Mabait pa nga ako sa lagay na, pumunta ako rito, kahit almost everyone here ay hiniling ang kamatayan ko. Don't worry! Hindi naman ako gaganti." I assured them.

I saw how everyone tried not to look at me

How pathetic.

"Tapos naman na siguro ako 'no? Una na ako ha." Tumingin ako sa babaeng nakahiga sa hospital bed. "I wished for your fast recovery, ma'am." That's the last thing i said before i left them.

End of flashbacks.

Nabalik ako sa wisyo at pumasok sa classroom.

"Parang tahimik ka." First time kong daldalin si Milan.

"Tungek! Kinakabahan lang ulit ako sa quiz. 1-10 lang naman daw, pero ewan, kabado ako." Milan answered, kanina pa siya kalikot ng kalikot sa kamay.

"Sus, quiz lang pala."

"Kung pwede ko lang ganiyanin magulang ko teh! 'Wag mo nga masyadong galingan, na p-pressured ako." Milan joked.

"Gawin mo na lang si Cali na motivation, isipin mo kapag nalamangan ka niya guguho mundo mo."

" Nice! Nice! Galing mo talaga, buti pala hindi kilala ng mga magulang ko si Cali 'no, baka lalo akong umiyak."

" Hay nako, Miss Pres, hindi bagay sa'yo ang tahimik. "

" Ikaw na lang kasi ang manahimik."

Sakto naman at dumating na ang prof, gaya ng usapan, may quiz. Hindi porket 1-10 eh basic na. Identification 'to!

Bago dumating sa'kin ang papel ay pumikit ako.

" Lord, gabay po ha, sana ay makapasa muli ako, para sa dream ko na 'to Lord. Goodluck me! I will do my best!" I prayed.

Inabot na sa'kin ang papel ko.

Huminga muna ako nang malalim.

After namin mag test ay nakipag palitan na kami.

Si Milan ay nakapikit, tila nagdadasal din.

" Palasimba ka ba?" I asked when she opened her eyes.

" Minsan lang eh, kasi madalas puro tambak na gawain, pero hindi ko naman nakakalimutan magdasal at manampalataya, kahit nasa bahay."

I just gave her a nod.

" Ricalde, Milan. 10/10"

I saw how Milan mood changes, sobra sa ngiti. Hays Cali, may kwento na ako sa'yo mamaya.