Artifice •hyunin•

1.5

Oy ve yorumu unutmayalım lütfen Geçen bölüm çok düşmüş
AYLAR SONRA SICACIK YENİ BÖLÜM🥺🚓
•••

Arkamdan iş çevirdin. Beni kendine aşık ettin. Beni kullandın. Şu an ise arkamdasın ve muhtemelen beni geçip amacına ulaşmak için elinden gelen herşeyi, hiçbir şeyi olamayan bir insan olarak gerçekleştireceksin.

Yang Jeongin.

Sikeyim seni.

"Seni küçük- Beyzbol sopası ile ne yapacaksın lan?!" Arkamı hızlıca döndüm ama üstüne atlayıp etkisiz hale getirme planım duvara asılı olan beyzbol sopasını görmemle sekteye uğramıştı. "Onunla bana bir kere bile vurursan seni mahvederim."

Gri gözler kıprıştırdığında aslında amacının bu olmadığını hatta tam şu an ona fikir verdiğimi fark etmiştim. "Ben aslında bununla camı kırıp çıkacaktım. Waaa Hyunjin sen ne zannediyorsun beni?" Göğsüne yaslamış olduğu beyzbol sopasını sağ eliyle kavradı ve sıkıca tutarak vurma pozisyonuna girdi. "Ama iyi fikirmiş. Sevdim."

Büyük camların vurduğu ay ışığı onun arkasındaydı. Üstündeki beyaz uzun kısa kollu tişört, bacağında ise mavi sargı vardı. Siyah, aralarında sarılıkların bulunduğu saçları ile o... Gayet dövülmeye layık duruyordu.

"Bu gece senden cevapları alacağım."

"Ahlaksız teklifini yarın almayı tercih ederim. Şimdi." Sopayı ustalıkla çevirdiğinde omzunu silkti. "Kapının önünden çekil."

Tehditkâr bakışları ve ses tonu gerçekten etkileyiciydi. Kabul etmeliydim. Korkutucu duruyordu. Evimi basıp benimle pizza yiyen çocuk gibi değildi hiç. Yavaşça kapıya doğru geriledim ve açacak gibi yapıp kilitledim kapıyı. Tasasız bir şekilde beyaz gömleğimin iki kol düğmesini açmaya başladığımda kaşlarını çatarak bana baktığını görmüştüm. "Sevgilimle olan ilk kavgamdan kaçacak değilim ayrıca biliyor musun?" Kolumu çemelleyip dudaklarımı ıslattım. "Tek manyak sen değilsin."

Bu son nokta olmuştu. İkimizinde zaten konuşmak istemediğini biliyordum. İkimizde bir sonuç istiyorduk. Birimiz yenilmeli ve mağdur olarak gerçekleri anlatıp oyun dışı kalmalıydı. Ancak böyle amacımıza ulaşmış olurduk. Bende o da biliyordu bunu. Bu yüzden zaman kaybetmedim ve ilk ben öne atıldım. Onu tutmama sopayla engel olmuş tam koluma sertçe vuracağı sırada kendimi çekip saldırısından kaçınmıştım.

"Çok hızlısın Hyunjin. Hadi yeni bir şey deneyelim!"

Sopayı savurarak üstüme gelmeye başladığında geri geri gittim ama sırtım duvara geldiğinde eğilmek zorunda kalmış bu da duvara sabitli olan tablonun parçalanmasına neden olmuştu. "O bana gelseydi kolum kırılırdı! Seni!" Eğilmemi fırsat bildim ve belini tutarak geri geri gitmesine ve hızlıca duvara çarpmasını sağladım. Acıyla inlediğinde geri kalmamış ve sopayla onu salan kolumun omzuna sopayla iki kere vurmuştu. İnleyerek doğrulmaya çalıştım ancak tutmama rağmen sopayı bırakmıyordu. En sonunda dayanamayıp geri çekildim. Bu dizime tekme atmasına yaramıştı. Çekilmeyip yüzüme tokat attığında ise...

Ortamda ani bir sessizlik oluştu. Az önceye kadar birbirimizi duvara vurup eşyaları kırıyorduk ama şimdi... "Şöyle düşünelim sopaylada vurabilirdim."

"Jeongin."

Doğruldum ve dudağımdaki kanı baş parmağımla sildim. Bu onun yatağın diğer tarafına geçip sopayı bana doğru tutmasına neden olmuştu. "Hyunjin. Hyunjin bi tık korkutucu oldun sanki."

"Seni sikeceğim."

"Ay ama şimdi değil dedim sende çok garip bir anda azdın- AAAA GELME!"

Yatağın kenarından hızlıca geçtim ve çığlık atıp yerinde zıplamasını umursamadan savurduğu sopayı tek elimle tuttum. Diğer elimle de başının yanındaki duvara vurmuştum. Sallanan kitaplıktan bir iki şey düşüp kırılmıştı ama etrafı umursamayı siktir edip karşımdaki, gri gözlerini kocaman açmış bir şekilde bana bakan çocuğa baktım. Korkmuş gibi gözükmüyordu bile! "Aman tanrım çok ateşliydi bu. Lakin bilirsin. Havalı olmaktansa işlevli olmak daha yararlı."