Eun Ae uyanınca doğrulup esnedi nerede olduğunu henüz fark edememişti
Rahat rahat gerinip esniyordu yanında kıpırdanma hissedince o tarafa baktı
Aman Allahım prens uyanmış kendisine bakıyordu dün gecenin anıları anında zihnine doldu alel acele yataktan inince takılıp yere düştü ayağa kalkıp ellerini önünde bağlayıp başını eğdi
"Çok üzgünüm majesteleri uyuyup kalmışım bağışlayın"
"Sanada günaydın Eun Ae"
"Günaydın majesteleri"
"Bu kadar panik yapmana gerek yok adam öldürmüyorum korkma benden"
"Olur mu öyle şey majesteleri öyle demek istemedim cariyelerinizle uyumadığınızı biliyorum o yüzden şey ettim"
"Ben izin verdim ki uyudun Eun Ae sıkıntı yok bu kadar gergin durma"
Eun Ae derin bir nefes aldı
Neyse ki prens ona kızmamıştı
"Bir emriniz var mı majesteleri"
"Kahvaltı mı iki kişilik hazırlamalarını söyle"
Misafir mi gelecekti acaba prens'e
"Emredersiniz"
"Bundan sonra sende benimle yiyeceksin"
Eun Ae başını kaldırıp prense baktı prens zaten ona bakıyordu
"Anlamadım efendim"
"Nesini anlamadın cariye bundan sonra masada bana eşlik edeceksin"
"Ama şey majesteleri"
"Emrime karşı mı geliyorsun"
"Yok ne haddime hemen gidip kahvaltıyı hazırlatıyorum"
"İyi acele et acıktım"
Eun Ae baş selamı verip mutfağa geçer prens gerçekten kendisine sarmıştı resim çizmeler yemek yemeler falan ömrü böyle devam edecekti anlaşılan prensin cariyesi olarak, mutlu bir yuva kuramayacaktı hiç bir zaman
Kahvaltı hazır olunca masanın yanında prensi beklemeye başladı
Prens gelince başıyla selam verdi
Prens sandalyesine oturup Eun Ae'ye baktı
"Otursana cariye yanımda rahat olmanı istiyorum"
"Emredersiniz majesteleri afiyet olsun"
Bir prensin yanında nasıl rahat olacaktı ki
Sandalyesini çekip oturdu tabağına bir kaç şey alıp yemeye başladı
Prens'in arada onu izlediğini hissediyor bu onu tedirgin ediyordu
Yemekleri bitince derin nefes aldı sonunda bitmişti bu işkence
"Birlikte bahçeye çıkalım"
Ney bahçeye mi çıkacaklar
"Olur majesteleri"
Birlikte bahçeye çıkıp oturdular
"Derslerin nasıl gidiyor eminim sıkılıyorsundur"
"Doğruyu söylemek gerekirse bana göre değiller majesteleri"
"Biraz sabret çok sürmez"
Eun Ae sessiz kaldı bir süre sessizce oturduktan sonra.
"Ben gidiyorum sende geç kalma dersine git hadi"
Eun Ae ayağa kalkıp başını eğerek prensi selamladı
"Emredersiniz majesteleri gidiyorum iyi günler"
Hızlı adımlarla mutfağa geçti Yona birşeyler yıkıyordu
"Günaydın Eun hanım bu sabah nasılsın" sırıtır
"İyiyim sen"
"Bende iyiyim nolsun işte prensle yemek yiyip bahçede keyif yaptın gözümden kaçtı sanma"
"Ne olduğunu anlamadım ki bir anda benimle yiyeceksin bundan sonra yemeği dedi"
"Gecede odaya gelmedin"
"Evet Prens'in yatağında uyuyup kalmışım "
"Ciddi misin ee uyanınca birşey demedi mi"
"Bende şaşırdım ama sorun yok dedi"
"Prens sana abayı yakmış olmasın"
"Saçmalama yona koskoca prens bana mı bakacak eğleniyor sıkılınca bırakır"
"Bunu zaman gösterecek Eun Ae bence sana karşı farklı hisleri var"
"Yoktur sen komutan işini ne yaptın"
"Birşey yok uzaktan dikizliyorum sadece"
"Anladım senin gibi güzel kıza dayanamaz yumuşar elbet merak etme"
"Umarım dediğin gibi olur"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Prens'in Cariyesi "Tarihi"
Tarihi Kurgu"Bırakın beni" "Seni efendimize götüreceğiz ne yapacağına o karar verecek şimdi kes sesini" Eun Ae kurtulamayacağını anlayınca kendini olayların akışına bıraktı... Fakirliğin en çok olduğu dönemde kimsesiz bir kızın en son bir prense cariye olduğunu...
