Bugün günlerden Cuma'ydı.
Evlenicektik.
Babamın ölümünün hemen ardından evlenicektik hemde. Evliliğimi böyle hayal etmemiştim, kesinlikle ters giden birşeyler vardı ama kimse bana söylemiyordu.
Üzerimde sade beyaz bir elbise vardı. İsteyerek kıydığım bir nikah değildi. Özenmemiştim.
Makyajımı kendim yapmıştım. Düğüne giderken yaptığım benim için abartılı ama güzel bir makyajdı. Saçlarım lüle lüle omuzlarımdan düşüyor, boynumdaki pırlanta kolyem ise parıl parıl parlıyordu.
Aynadan kendime bakıyordum. İnceliyordum.
Güzel olmuştum.
Kapım sertçe açıldığında sakince kapıya döndüm.
Gelen eylül. Benim nedimem ve şahidim olduğu için mükemmel olmuştu tabiki.
"Allah'ım bu ne güzellik kızım, özenmicem özenmicem dedin ama sana bu bile yakışmış"
Buruk ama içten bir gülümseme takındım yüzüme.
"Teşekkür ederim eylül, herkes nerde? "
"Evde sadece yelloz kaynanan bide babaannen var, diğerleri hala gelmemiş"
Kafamı salladığımda eylül arkama geçti, aynaya baktık.
"Gülsene kızım biraz, yunan tanrısı gibi çocukla evleniyosun boylu poslu yakışıklı. Tamam istemiyosun ama evlendiğin kişide sıradan birisi değil yaani"
"Aman be eylül, boşversene. Zaten hayatımdan zevk almıyodum, bu bana vız gelir trıs gider"
"Of buse yapma böyle"
Kapı çaldığında ikimizde kapıya baktık.
"Gel"
Komutumla içeri demir'in annesi girmişti. Yüzüne sahte bir gülümseme ekledi ve yanımıza yaklaştı.
"Tatlım bizi buse'yle yalnız bırakır mısın"
Etlül bana baktığında onu onayladım. Eylül çıktığında ayağa kalktım.
"Buyrun" dedim.
"Demir'in senden sakladığı şey hakkında bir bilgin olmadığını düşünüyorum. Evlenmeyi kabul ettiğine göre"
Neyden söz ettiği konusunda hiçbir fikrim yoktu.
"Hangi konu-? "
Kapımız çalınmadan açıkdığında içeri demir girmişti. İkimizi gördüğünde kapıyı kapatıp yanımıza geldi.
Takım elbisesi şişkin kaslarını sarmış onu daha çekici gösteriyordu. Yeni traş olmuş saçı, ense traşı ona tam oturmuştu.
"Anne babaannrm seni çağırıyo"
Ben daha ne olduğunu anlamadan demir'e bakarken annesi aşağıya gitti.
"Annem bişey dedi mi? "
"Evet söyledi, benden birşey gizliyomuşsun. Hala bilmiyomuşum çünkü evlenmeyi kabul etmişim. Bu affedilemez şey ne? "
Demir öylece bana bakıyodu.
"Söylicek misin"
"Annem sana yalan söylüyo, biliyosun emma'yla evlenmemi istiyordu. Senden birşey gizlediğim yok"
Demir'in yüzüne dikkatlice baktım. Yalan söylüyo, bu o yüz ifadesi.
"Bak demir, bana bilmem gereken birşey varsa söyle. Şuan burda söylersen sana güvenim katla artar. Cidden ne saklıyorsunuz benden? "
