3. bölüm

7.1K 134 52
                                    

BÖLÜM SONU MÜKKEMMEL OLDU
OY VERMEYİ UNUTMAYINN👊🏻👊🏻🌹🌹

Uykumu yeterince almış bi şekilde gözlerimi açtım. Esneyip iyice gerindikten sonra gözlerimi tavana diktim.

Dün gece babamla uzun uzun konuşmuştuk. Sonra babamın uykudan gözleri kapanınca yatağına götürüp bende yatmıştım.

Babamın avukata ne söylediğini bilmiyodum ama sürekli geleceğimle ve yaşamımı güvende tutmakla alakalı olduğunu söylüyodu.

Yataktan hiç istemeden kalkıp dolabımın önüne geçtim. Bugün avukata gidicektim. Belki biraz bişeyler çıtlatırdı da bende babamın benim için isteklerini hafiften öğrenirdim.

Dolaptan dün aldığım sade şık bişeyler çıkarıp yatağımın üzerine koydum. Eylül bana bunu zorla aldırmıştı. Çünkü fazla benim tarzım değildi.

Saçlarımı dağınık bi topız yapıp halka küpelerimi taktım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Saçlarımı dağınık bi topız yapıp halka küpelerimi taktım. Yanaklarıma biraz allık, kirpiklerime biraz rimel, dudaklarıma da hafif tonlarda kırmızı bi ruj sürüp malzemeleri çantama koydum. Boynuma ve üzerime biraz parfüm sıkıp odamdan çıktım.

Babam odasında uyuyodu. Merdivenleri inerken fatma ablayı gördüm.

"Fatma abla benim önemli bi işim var, sen babama söylersin. Uyandırmak istemedim onu şuan"

"Tamam kızım bende ilaç saati için gidicem bi yarım saate. Söylerim"

"Teşekkür ederim fatma ablacımm" diyip yanağını sıkınca fatma abla gülüp mutfağa gitti.

Dış kapıyı açıp dışarı baktığımda aniden iki tane adam belirdi. Sanırım bunlar dün babamın bahsettiği adamlardı. Anıl ve sinan.

"Sizede günaydın"

"Günaydın efendim" dediler.

"Babanız bizi sizinle gitmemiz için görevlendirdi buse hanım" başladılar şimdiden ya. Sahte bi gülümseme takındım ve konuştum.

"Haberim var ama ben zaten kısa bi iş için gidip gelicem. Sizin yorulmanıza gerek yok"

"Babanızın kesin talimatı var ama"

"Ya sizin gelmenize hiç gerek yok, siz arabayı getirin ben gidiyim geliyim"

"Olmaz buse hanım kusura bakmayın" Anıl aranayı almaya giderken gözlerimi devirdim. Babama söylememeleri lazımdı.

"Ne var iki dakka dursanız? " sinan bilmem der gibi dudağını kıvırınca tekrar gözlerimi devirdim ve anıl'ın getirmiş olduğu arabama binicekken
sinan benden önce davranıp arka kapıyı açtı.

"Buyrun" eliyle içeri gösterince gülesim gelmişti. Çok komiklerdi çünkü bana bişey yaptırmıyolardı. Bundan sonra peşimde kuyruk gibi dolanıcakları belliydi.

Sinan kapıyı kapatıp ön koltuğa oturunca anıl bana dikiz aynasından bakıp sordu.

"Nereye götüriyim buse hanım? "

babamın damadı +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin