distance, hyunin

dad

Seoul,
23 Haziran 2033

"Abi özür dilerim!"

Yeji abisinin kucağına atladığı gibi boynuna sarıldı sımsıkı. Abisini ağlatacak diye çok korkmuştu.

"Önemli değil abicim, ben özür dilerim. Üzdüm seni değil mi?"

"Hayır! Ben saçmaladım." Yiren ikiliye bakıp kızının saçlarını örmeye devam etti.

"İmza atacaksın değil mi? Atmazsan eğer jeongin oppa seni dövecekmiş!" Yeji'nin gülerek söylediği şeyle hyunjin yiren'e baktı. Yiren ise gözlerini kaçırıp seulgi'nin ördüğü saçına lastiğini geçirdi.

"Jeongin mi?" Diyerek bozuntuya vermemeye çalıştı hyunjin. Hem karısı için hem de kardeşi için.

"Evet, az önce mutfakta gördüm öyle birisini. Ağladığımı görünce bana su verdi ve  İtalya'ya gitmem için senin imza atmanı istediğini söyledi. O da gitmiş İtalya'ya, bende gidip bol bol fotoğraf çekeceğim."

Hyunjin zoraki bir gülüş bıraktı odada. Yeji bile zorla güldüğünü anlamıştı. Kaşlarını çatıp abisini inceledikten sonra neden böyle yaptığını anlayamadı.

"İmza atmayacak mısın?"

"Atacağım."

Yeji dayak yememek için böyle bir şey yaptığını düşündü. Sanırım jeongin denilen o adamla tanışıyordu gerçekten.

"Korkuyor musun o adamdan? Korkunç birisi değildi oysa." Yeji'nin dediği şey hyunjin'i güldürürken kardeşinin yanağını öpüp kafasını salladı. "Korkmuyorum bebeğim."

Yeji mutlulukla gülüp ağladığı için şişen gözlerini tuttu. "Çirkin oldum! Ağladım hep ya."

"Hayır çok güzelsin prensesim." Yirenden duyduğu iltifatla gülerek göz kırptı.

"Sen daha güzelsin. Ama en güzelimiz seulgi." Yeji kollarını odanın içinde gezen seulgi'ye açıp ona sarılmasını istedi ama küçük kız babasına koştu.

"Biz gidelim artık yeji, fazla durduk hayatım." Yiren çantasını koluna takarak ayağa kalktı. Hyunjin ise kızından ayrılmak istemediği için Onaylamayan sesler çıkartıyordu.

"Biraz daha dursanıza."

"Olmaz sevgilim, benim de işlerim var maalesef biliyorsun."

"Seulgi benimle kalsın." Yiren biraz düşündükten sonra bu teklifi reddetti.

"Yeni yeni yürümeye başlıyor zaten, her dakika nasıl takip edeceksin?"

"Özlüyorum ben kızımı." Diyerek daha çok sarıldı hyunjin. Seulgi de babasına sarılıp 'babam' diyordu.

"Benimle kalmak istiyorsun değil mi güzel kızım?" Seulgi başını sallayıp 'evet' diyerek bağırdı. Yiren onun peltekliğine gülüp kızına öpücük attı.

"Peki, seninle kalsın ama eğer bir şey olursa... Biliyorsun ne yapacağımı değil mi bebeğim?"

"Sence gözümü üzerinden ayırır mıyım?"