luna

sekizinci bölüm: sevmek böyle bir şey mi?

Aşk defalarca sizi bulabilir. Hayatınız boyunca birçok kişiye aşık olabilirsiniz, hoşlanabilirsiniz. Peki ya doğru kişi. İşte onun asla kim olduğunu bilemezsiniz ya da onu arayamazsınız çünkü o sizi bulur. Siz ona gitmezsiniz, o siz gelir. Belki de hiç beklemediğiniz bir anda gelir o kişi ya da en ihtiyacınız olduğu zamanda. Kim bilebilir ne zaman geleceğini. Sizin yapmanız gereken tek şey o kişiyi beklemek o size zaten gelecektir ve o kişi geldiğinde siz anlayacaksınızki bu kişi doğru kişi ve birbirinizi tamamlayacak, yaralarınızı saracaksınız. Belkide birbirinize ters gibi görüneceksiniz Ay ve Güneş gibi biriniz sıcak biriniz soğuk olacak, biriniz sabah biriniz gece olacak ama doğanın kanunu bu Ay Güneş'i, Güneş Ay'ı takip eder. Onlar bir bütündür. Ne kadar zıt görünselerde birbirlerini tamamlarlar.

✩ 🎀°｡🎧⋆⸜ 🌷

Sabah erkenden uyandım. Bugün Albert ile son kez ders yapacaktık yarın ise sınava girecektik. Albert'a nasıl ders anlatıcaktım bilmiyordum. Bugün okulumuz yoktu. Yataktan kalkmak istemiyordum. Albert'ın yüzüne nasıl bakacağım nasıl konuşacağız bilmiyordum. Çok gergindim. Albert ile arkadaşlığımızı seviyor muydum? Evet ama bu hissettiklerim arkadaşça mı yoksa ondan hoşlanıyor muydum bilmiyordum. Bende onun gibi hissediyordum aslında. Banada yabancıydı bu duygular. İlk kez biriyle böyle iyi anlaşabiliyordum. İlk kez gülebiliyordum. İlk kez birini kaybetmek istemiyordum. Daha önce böyle şeyler hissetmedim birine karşı. Albert'ı ilk gördüğümde kalbim öyle hızlı atmıştıki ben bile şaşırmıştım. Sanki birbirimiz için yaratılmış birbirimizi tamamlıyor gibiydik aslında korkuyordum. Evet dersem Albert'a ve sonra onu kaybedersem diye, çok korkuyordum. Bu yüzden dün evet bende senden hoşlanıyorum demeye cesaret edememiştim. Kafamı toparlayıp şoku atlatmam gerekiyordu. Bugün eğer derste tekrar konu açılırsa söyleyecektim Albert'a açılmazsa eğer yarın Albert'a gittiğim zaman demeyi düşünüyorum. Albert benim için çok özeldi. İlk arkadaşımdı, ilk içimi açtığım kişiydi , annemden sonra güldüğüm ilk kişiydi, beni anlayan ilk kişiydi. Benim için çoğu şeyin ilkiydi. Bu yüzdende benim için çok özeldi. Ancak artık yataktan çıkmam gerekiyordu. Telefonumu elime aldığımda Albert'ın çoktan yazdığını gördüm.

Albert:

Günaydın

Uyandın mı?

Alya:

Günaydın

Yeni kalktım.

Sen erkencisin baya

Albert:

Evet erken kalkayım dedim bugün

Kaçta kafede buluşalım ya da seni almaya kaçta geliyim?

Alya:

12 gibi gidelim bence ben daha kahvaltı falan yapacağım.

Saat zaten 10

Albert:

Tamamdır o zaman 11.40 gibi yurdun kapısına gelirim, uyar mı?

Alya:

Olurrr

Albert:

Tamamdır, çıkarken yazarım sana

Görüşürüz leydim, şimdilik.

Alya:

Görüşürüz lordum, şimdilik

Albert ile konuştuktan sonra telefonu çalışma masama koyup hemen bir duşa girdim. Artık yaz geldiği için havalar ısınmıştı ve hava aşırı sıcaktı. Hemencecik duşumu alıp sonrasında hazırlandım. Hafif bir makyaj yapıp aşağı indim. Kendime bir kahve hazırlayıp yanınada avokado tost hazırladım. Ben hazırladıklarımı afiyetle yerken Albert yazdı. Yurttan çıkıyordu. Bende hazırdım zaten o gelene kadar yemeğimi bitirirdim. Kahvaltım bittikten sonra tabağım ile bardağımı lavabonun içine bırakıp evden çıktım. Aşağı indiğimde beni bekleyen bir adet Albert vardı. Onu görünce yüzümde otomatikman bir gülümseme oluştu. Üzerimde böyle bir etki bırakıyor olması çok garipti. Üzerinde bir beyaz tişört vardı altınada bir kumaş pantolon giymişti. Ayakkabı olarakta siyah converselerin giymişti. Siyah güneş gözlükleride havasına ayrı bir hava atmıştı ve bu tarzı kalp sağlığıma iyi geldiği söylenemezdi. Çünkü kalbim gene çok hızlı çarpmaya başlamıştı. Albert'ın tarzını çok iyi olduğunu söylemiş miydim? Eğer söylemediysem söyliyeyim Albert'ın tarzı aşırı iyi gerçekten. Ben ondan gözlerimi alamazken bunun farkına varmış olacakki konuşmaya başladı.