Ongeveer een half uurtje geleden werd Robbie wakker, maar hij is nog niet van plan het bed te verlaten.
Matthy ligt op zijn borst te slapen, vingers nog steeds verstrengeld in het t-shirt dat Robbie momenteel draagt.
Het duurde gister aardig lang voordat Robbie weer in slaap viel, hij wou eerst zeker zijn dat Matthy sliep voor hij zelf toegaf aan de slaap waar zijn lichaam zo naar verlangde.
Het duurde ongeveer een uur voor dat Matthy volledig gekalmeerd was, Robbie heeft vaak dezelde dingen herhaald.
"Ik ben hier."
"Ik ben oké."
"Ik heb en ga niks proberen."
"Ik beloof dat."
Waren de vier standaard zinnen. Maar deze leken het effectiefst. Deze leken hem het meest te kalmeren.
Net zoals die nu doet, speelde hij de hele tijd met zijn haar, uit ervaring wetend dat dit hem altijd helpt met in slaap te komen.
Wat uiteindelijk gebeurde, en nu word hij om 10:00 wakker, met een slapende Matthy op zijn borst en had meteen besloten dat die nog wel even bleef liggen tot dat hij uit zichzelf wakker zou worden.
Matthy verdient alle rust die hij momenteel kan krijgen, en heeft die slaap ook zeker nodig.
Hij was er gisteren niet heel erg goed aan toe wegens de nachtmerrie die die had. Hij wou Robbie absoluut niet los laten, en heeft het gevoel dat dat vandaag ook zo zou zijn. Dat Matthy erg aanhankelijk gaat worden rondom Robbie.
De brunet zucht zachtjes terwijl die met zijn vingers over Matthy's rug streelt. Hij moet zo wel wakker worden, eigenlijk. Het is al bijna 12:00, maar iets zegt hem dat Matthy voor zoizo nog een uur door ligt te slapen.
Robbie kijkt op als hij geklop op de deur hoort, en even raakt hij in paniek. Als dat persoon binnen loopt zou die Robbie in Matthy's bed aan treffen. Terwijl Matthy hem erg stevig ligt te knuffelen.
Wat zouden ze wel niet denken? Ze weten niks van hun af. En zover die weet, weet niemand iver hun seksualiteit af. Maar dat zou zo allemaal kunnen veranderen.
"Matt?" Klinkt Raoul's stem. "Ben je al wakker, jongen?"
Robbie zijn mond houd die gesloten, misschien als er geen antwoord komt dat Raoul zich ondraait en gewoon weg loopt.
Dat zou Robbie momenteel ideaal vinden, want hij is erg bang voor hoe de jongens zouden gaan reageren als ze hen zo aantreffen.
Hij gaat altijd van het slechtste uit, Robbie weet niet precies waarom, maar dat is altijd hoe het in zijn hoofd werkt.
Dus zoals Robbie het nu ziet, kan er geen goeie reactie vanaf komen als die deur nu geopend word.
Nee, alleen maar slechte reacties. En die kan die nu echt even niet handelen. Dus hij hoopt gewoon dat die deur ongeopend blijft.
Maar helaas voor hem zit het niet mee, en word de deur daadwerkelijk geopend. Raoul verschijnt in de deuropening. Even lijkt het alsof die iets wou zeggen, maar zodra die Robbie ziet sluit zijn mond.
De brunet ligt daar, Raoul aan kijkend, denkend dat er zo een nare reactie komt.
Maar inplaats daarvan glimlacht hij alleen maar naar Robbie, waarna die deur sluit en weg loopt.
Lichtjes verward over waarom hij gewoon weg liep laat die zijn hoofd weer op het kussen vallen.
Hij was er echt van overtuigd dat dit het moment zou zijn dat hun vriendschap zou beëindigen. Maar het leek Raoul niet eens iets te boeien dat ze er zo bij lagen.
Maakt het hem dan echt niks uit? Of is het alleen maar een act? Dat als ze straks beneden komen Raoul de andere twee heeft ingelicht en ze beneden staan te wachten om hun mening te uiten.
En hoe Robbie eerst van plan was Matthy zo wakker te maken heeft die zich momenteel bedacht.
Ze kunnen prima nog wel even hier liggen. Samen in Matthy's bed, waar die zich veilig voelt.
JE LEEST
SOFTCORE || mabbie²✔️
Fanfiction"Are we too young for this?" Robbie en Matthy hebben in de afgelopen periode gevoelens voor elkaar weten te ontwikkelen. Alleen heeft geen één van hun er iets over gezegt, bang dat het hun vriendschap zou verpesten. Maar nu dat er een kans is dat Ma...
