"Je noemde me lieverd." Die woorden zijn genoeg om Matthy te laten stressen. Hij bedoelde het zeker niet om die woorden te zeggen.
Hij wil niet dat Robbie weet dat hij hem leuk vind, want hij is er van overtuigd dat Robbie hem niet terug leuk vind.
En dus dat hij hem lieverd noemde geeft veel weg, te veel. Want wie noemt zijn beste vriend nou lieverd? Matthy zeker niet.
Robbie kijkt naar hoe Matthy's wangen langzaam roze kleuren. Schattig.
Matthy twijfelt over wat die gaat zeggen. De waarheid? Dat die gevoelens voor hem heeft?
Of liegt hij, zegt dat die er niks mee bedoelde? Dat hij het niet meende. Die optie zou wel makkelijker en veiliger zijn.
Maar dat zou wel erg ver van de waarheid zijn, want dat is het over gestelde van wat hij wil.
Hij wou dat die Robbie gewoon op dagelijkse basis zo kon noemen. Hem kan knuffelen wanneer die wil. Kusjes over zijn hele gezicht plaatsen. Hem de zijne kunnen noemen.
Maar de kans is klein dat die dat ooit kan doen. Robbie vind hem niet leuk op die manier. Hij weet niet eens of Robbie op mannen valt.
Robbie weet niet eens dat Matthy op mannen valt. Maar dit gaf misschien toch iets weg. Hij had het gewoon nooit mogen zeggen.
"Uhm, kunnen we dat gewoon vergeten?" Vraagt Matthy zachtjes, want dat is wat hij momenteel wil. Hij wil Robbie wel de waarheid vertellen, maar weet bijna zeker dat die dan afgewezen wordt, en dat kan die nu niet hebben. Dus dit leek de beste optie. Niks ontkennen of toegeven.
Robbie antwoord niet, het is stil voor een lange tijden. Vergeten? Vergeten dat zijn crush hem lieverd noemde? Al zou die zeggen dat die het vergeet weet die zeker dat dit moment hem nog lang bij zou blijven.
"Ik wil het niet vergeten." Fluistert Robbie. De waarheid. Hij wil en kan dit niet vergeten. Maar vrijwel meteen heeft hij spijt van deze woorden. Matthy wil het vergeten, wat natuurlijk betekent dat Matthy zeker niet gevoelens voor hem heeft.
Oh god, waarom zei je dat Robbie? Momenteel wenst Robbie dat er een gat in de vloer verschijnt die hem mee trekt, weg van deze situatie.
"W-wat?" Matthy kijkt hem met grote ogen aan bij die uitspraak.
"Uh." Ja Robbie, wat zeg je nu? "Ik heb zeg maar, ik uh, twijfel al een poos over-" Goedzo Rob, Nederlandse zinnen vormen is lastig, huh?
Nou eigenlijk is het word gevoelens momenteel erg lastig om te zeggen. Hij gaat zoizo afgewezen worden, Matthy wil hem dan nooit meer zien, verteld het aan de andere en hij word uit de bankzitters gekicked. Dat lijkt voor Robbie de enige manier hoe het kan gaan.
"Wat bedoel je, Robbie?" Matthy plaats zijn hand op Robbie's been, en maakt rondjes met zijn duim in hoop hem te kalmeren zodat die zinnen kan vormen.
Matthy weet dat de kans klein is dat Robbie zo de woorden uitspreekt die hij maar al te graag wil horen. Maar toch houd hij hoop.
En Robbie ziet de hoop in zijn ogen als ze oogcontact maken. Maar op wat hoopt hij? Dat snapt hij nog niet helemaal. Hij kan niet hopen op dat Robbie geboelens heeft voor hem. Toch? Nee, hij vind hem niet op die manier leuk.
De duim die nogsteeds in cirkels iver zijn boven been wrijft maakt hem oprecht rustiger, en zodra die denkt daadwerkelijke zinnen te kunnen vormen begint hij met praten. "Ik uh, ik twijfel al een tijdje over mijn gevoelens."
Bedoelt hij dat die gevoelens voor hem heeft? Daar lijkt het wel op. Hij weet niet wat die andera kan bedoelen met die woorden. Maar straks heeft die het wel verkeerd. Matthy wil duidelijkheid. "Wat bedoel je?"
Robbie zucht, eigenlijk hoopte hij dat Matthy het door die weinige informatie zal snappen waar die op hint. Maar helaas is dat niet zo. "Ik ben er achter gekomen dat ik op mannen en vrouwen val. En ik denk, nee weet het zeker dat ik gevoelens heb voor jou, Matthy."
Opeens is de vloer erg interessant en zijn zijn ogen daar op gericht. De blond naast hem niet aan willend kijkend. Wat zou zijn gezicht uitstralen?
Wat als hij hem niet accepteert? Wat als Matthy homofobisch is? Het lijkt hem sterk, maar je weet het nooit.
En dus lijkt het hem beter hem niet aan te kijken op dit moment. Niet na wat die net toe gaf. Dat Robbie verliefd is op zijn beste vriend.
Waarscheinelijk kijkt Matthy nu naar hem met de vieste expressie op zijn gezicht.
Tenminste dat is waar Robbie van uit gaat.
Maar nee. Matthy heeft een glimlach op zijn gezicht staan, een grote glimlach terwijl die naar de brunet staard.
Matthy vind Rob al een langere tijd leuk, en nu heeft Robbie toe gegeven dat hij ook gevoelens voor hem heeft.
Oh hoe slecht deze dag begon hoe goed die eindigt.
Robbie slikt als de hand van zijn been af gaat. Yep, hij wist het. Matthy vind hem niet leuk. Hij vind hem nu een vieze flikker, en wil niks meer met hem te maken hebben.
En dan voelt die vingers op zijn kin en word zijn hoofd naar die van Matthy gedraaid.
Voorzichtig kijkt Robbie op naar hem, en tot zijn verbazing glimlacht de jongen. Hij kijkt niet hoe die verwacht had.
Nee hij kijkt gelukkig, een uitdrukking in zijn ogen die hij niet eerder heeft gezien.
En dan voelt die Matthy's lippen op die van hem. Even is hij in shock voordat zijn ogen sluiten en zijn lippen met die van hem bewegen.
De kus is rustig en liefdevol. En dat is alles wat Robbie nu nodig heeft. Liefde.
De kus voelt beter dan Robbie ooit had verwacht, hij heeft vaak genoeg nagedacht over hoe het zou zijn als ze zoenden, en het is niks zoals die dacht.
Het is onwennig voor beide. Tuurlijk, Robbie heeft eerder met jongens gezoend, namelijk de andere 3 bankzitters. Maar dat was zonder enige gevoelens.
Dit is de eerste keer dat hij met een jongen zoend waar die echt iets voor voelt.
En dan Matthy, die nog nooit eerder met een jongen heeft gezoend. Voor hem is het al helemaal onwennig. Maar hij klaagt zeker niet want het voelt alles maar verkeerd.
Het voelt vertrouwd.
-
Een heel boek verder maar eindelijk zijn we er hoor.
JE LEEST
SOFTCORE || mabbie²✔️
Fanfic"Are we too young for this?" Robbie en Matthy hebben in de afgelopen periode gevoelens voor elkaar weten te ontwikkelen. Alleen heeft geen één van hun er iets over gezegt, bang dat het hun vriendschap zou verpesten. Maar nu dat er een kans is dat Ma...
