𝓚𝓞𝓡

ʙᴏ̈ʟᴜ̈ᴍ 𝟸

Merhaba Sevgili Okuyucular ;
Yeni bölüm ile karşınızdayım umarım beğenirsiniz.
Yorum yapmayı unutmayın.

Medaya: Doğan keskin

Uzun uzun bakışmamızın ardından öküz gibi sesi beynimde yankılandı.

- Kapıda dikilmeye devam edicek misin.

- Dalmışım kusura bakma hoş geldin.

- Hoş buldum.

İçeriye doğru ilerleyince bende kapıyı kapatıp mutfağa malzemeleri hazırlamak için geçtim.
İçeriden doğanla abimin bağırma sesleri geliyordu, sanırım maç kavgası yapıyorlardı. Abim koyu fenerbahçeli doğan ise fanatik galatasaraylıydı, her derbide  olmazsa olmazımız atışmalarıydı  ve  asla bitmezdi.

Tabakları alarak  masayı hazırlamaya koyuldum, yoksa annem dedikoduyu bırakıp sofra hazırlamazdı.
Tabakları masaya dizerken sanki birinin beni izlediğini hissettim kafamı kaldırıp doğana baktığımda onunda bana baktığını farkettim, kısa bakışmamızın ardından gözünü çeken ilk o olmuştu, hızlı bir şekilde herkesi süzdükten sonra kimsenin bizi görmediği kendi aralarında sohbette daldıklarını görünce derin bir nefes verdim.

Masayı kurduktan sonra annemde  çorbayı alarak tek tek kaseye kotarırken bende bardaklara su doldurmaya başladım ,  herkes yavaş yavaş masaya yerleşince babam baş köşede selim amca karşısında annem ve selma teyze yan yana, doğan ortada ben sağında abim solunda olucak şekilde oturmuştuk. Babam ile selim amca hararetli bi şekilde sohbet ederken, bacağıma ufak  bir temas hissetmem ile gözlerimin  fal taşı gibi açılması bir oldu. Sol tarafıma baktığımda doğanın dudağında küçük bir tebessüm gördüm , çok kısa sürdü ve sonra hemen ciddi haline döndü, detaylı bakılmazsa kimse anlamazdı, öylede oldu sadece ben görmüştüm.

Yemek faslı bitince, annemle beraber masayı toplayıp  bulaşıkları makinaya dizmeye başlamıştık. Annem bana dönerek;

- Kızım , ben içeriye geçiyorum selma yalnız kalmasın. Sende tatlıyı tabaklara koyup servis edersin olur mu kuzum, babanı biliyorsun tez canlıdır, illa tatlısını yemekten sonra yiyecek.

- Tamam annem, sen içeriye geç bugün yeterince yoruldun zaten.

Annem içeriye geçince bende ortalığın hızlı bir şekilde topladıktan sonra, suyu kaynaması için ocağa koydum. Bizim ailenin  olmazsa olmazı tabikide çaydır, nerdeyse her gün  içmeden uyumazdık.

Su ısınırken bende tabaklara atıştırmalıkları yerleştirmeye başladım. Kaynayan  su ile çayı demledikten sonra rulo pastayı dolaptan çıkartarak tezgaha koydum.
Çapraz şekilde keserek , tatlıyı tabaklara yerleştirdim. Kendimce güya tatlıya şekil verdiğimi düşünüyordum. Sonrasında  bardaklara çayı doldurarak, içeriye servis yapmaya geçtim.

- Oy benim maharetli kızım , Nesrin hazırlan görücüler yakında kapını çalarlar.

-Yok ahiretliğim, daha  efsun okuyup doktor olucak, evlilik için daha çok yolu var.

- Selma sultan annem haklı ben evlilik insanı değilim.

Tok bi ses yankılandı.

- Ne insanısın.

- Kariyer insanıyım doğan, d- doğan abi.

Ardından cevap gelmeyince bende tatlımı yemeğe koyuldum, herkes aralarında sohbet dalmışken bende boş tabakları mutfağa koyup çayları tazeleyecektim ki, selim amca " saatte baya geç oldu biz kalkalım artık" diyerek  ayaklandı , herkes montunu giyinip kapıya çıkarken,  annemle selma teyze son kapı dedikodusunu  yapıyorlardı ,  kapıda dikkatimi çeken abimle doğanın aralarında fısır fısır konuşmasıydı.
Dudaklarını okumayı çalışıyordum, asla bir şey anlaşılmıyordu. İnsanlar bu dudak okuma işini nasıl yaptığını acilen çözmem gerekiyordu, yoksa meraktan ölücektim.