𝓚𝓞𝓡

ʙᴏ̈ʟᴜ̈ᴍ𝟺

Merhaba Sevgili Okuyucular ;
ilk kez kitap yazıyorum umarım beğenirsiniz. Yazım hatası olan kısımlara not bırakırsanız çok sevinirim.

Yemeğin üstünden üç gün geçmişti, aklım hala cihanın dediklerine takılmıştı. Üç gündür de Doğanla görüşmüyordum, keskin ailesi olarak bize geldiklerinde Selma teyze, Doğanın bir işi olduğunu ve gelmeyeceğini söyledi.

Ahsen, abim , ben parkta oturmuş çekirdek çitliyorduk. Abimin telefonu alacaklı şekilde çalmaya başladı, açtığında "tamam , parkta her zamanki yerde oturuyoruz " diyerek telefonu kapattı.

- Arayan kimdi Barış.

- Doğandı hayatım. Yanında arkadaş-ları varmış , müsaitseniz bizde size katılalım mı dedi.

- Hm anladım kimmiş ki arkadaşları. Ahsen bana bakarak göz kırptı kim olduklarını öğrenirim der gibi.

- Bilmiyorum ki bebeğim söylemedi.

Abimin bu hallerini görünce şaşırıyordum, evde bizi sinirden duvara tırmandıranla şu an konuşan kişi aynı kişi olamazdı.

Aramızda sohbet ederken parkın girişinde ,aralarında doğanın bulunduğu dört tane ızbandut gibi adam belirdi. Bizim masaya doğru gelirken ahsenin ağzından "hay maşallah " diye bir söz çıktı.
Abim kötü bir şekilde bakarken bende ahsene şok olmuş şekilde bakıyordum. Kırdığı potu anladıktan sonra abimle kısa bir tartışmaya girmişlerdi, masaya gelen doğan ve arkadaşları teker teker kendilerini tanıttılar.

- Merhabalar baylar ve bayanlar ben,
Astsubay Görkem Karakoç.

- Selamünaleyküm ben,
Üsteğmen Tuğrul Çetin.

- Üsteğmen Emrah Demirel tanıştığımıza memnun oldum.

Bizde tek tek kendimizi tanıttıktan sonra, sanki hiç yabancı değilmişiz gibi sohbete daldık.

Sanırım ismi Enver olan askerin bebeği olacağı için aramıza katılmamıştı. Doğana dalmış bir şekilde bakarken, ismimim söylenmesiyle irkilerek Görkeme baktım.

- Efsun hanım, siz okuyor musunuz.

- Hayır, sınava girdim sonuçların açıklanmasını bekliyorum.

-Anladım , ne bölümü istiyorsununuz

-Doktorluk , siz de doğan abi gibi askersiniz sanırım.

- Evet, bomba imhacıyım. Siz bekar mısınız

- Bekarım siz,

- Bende bekarım dediği sırada dudağı-ında küçük bir sırıtma oldu fakat ensesine yediği tokatla kısa sürdü.

- Görkem suyun ısınmaya başladı. Döndüğümüzde tüm karahgahı diş fırçasıyla temizlemek istemiyorsan, kapa çeneni koçum.

Görkemin gözleri fal taşı gibi açılarak " Emredin komutanım , sesim şuandan itibaren kesilmiştir".

Herkes görkemim bu haline gülmüştü. Doğanda bana çatık kaşlarla bakmaya devam ediyordu, ne var dercesine başımı sallayınca o da olumsuz anlamda kafasını sallamıştı.

Aradan geçen sohbetin ardından saat 1'e yaklaşıyordu. Saat baya geç olduğu için hep birlikte kalktık. Abim, doğana dönerek "ben ahseni bırakıyorum, sende efsunu bıraksan olur mu"
Doğanda olumlu anlamda başını sallamıştı.

Ahsene sarıldıktan sonra , Görkem, Tuğrul, Emraha "iyi akşamlar "diyerek eve doğru yürümeye koyulduk. Yan yana yürüken ellerimiz birbirine çarpıyordu. Kalbimin ritmi bir anda hızlanmaya başladı, sanki yerinden çıkacak gibiydi. Bir anda Doğan durarak bana döndü;