#Geçmiş
Geçmişin ateşi geçtiğini sanan herkesi yakıp kül eder.
Bu yüzdendir ki geçtiğini sanıp da önüne bakan herkesin yüreği hatırladığı tek bir anıyla yanar durur.
Genç adam elindeki viski bardağını önündeki sehpaya koydu. Yavaş adımlar atarak kafesteki aslanına korku içinde bakan adama yaklaştı.
" Söz veriyorum Baran bey, buradan gidecek ve asla geri dönmeyeceğim. Söz veriyorum size. Lütfen, izin verin gideyim. Lütfen. "
Kafesin içinde kendisine öfke ile bakan hayvana korku içinde bakarken kendisine yalvaran adama yaklaşmış sinsice sırıttı Baran bey.
" O'na verdiğim söz olmasaydı eğer şimdiye yem etmiştim seni ona. Sonra da arkama yaslanarak yem olmanı izlerdim soğukkanlılıkla. Ama ona, kadınıma verdiğim bir söz var işte. Bu yüzden canını almayacağım ama nefes almana da izin vermeyeceğim. Nasıl diye soracak olursan da şöyle ki: Yaşarken ölüm neymiş onu anlayacak ve kadınıma yaklaştığın için, canını yaktığın için bin pişman olacaksın. Bunun bizzat ben sağlayacağım. "
Çenesinden tuttuğu adamın yüzüne yaklaşıp ard arda sıraladı zehirli sözlerini. Bedeni tir tir titreyen adamı iterek saatlerdir işkence gördüğü için darmadağın olan yüzüne sert bir yumruk daha attı. Yüzüne gelen darbe ile geriye doğru düşerek yere kapaklanırken adamına döndü.
" Arabanın bagajına koyun bu böceği. Siktiğimin şerefsizinin kanı her yere bulaşmış. Kerim, arabada gömlek olacaktı koçum. Getiriver hemen. "
Bir yandan söylenip bir diğer adamı olan Kerim'den yeni bir gömlek isteyip diğer yandan da sağ kolu olan Kerem'den aldığı bezle ellerindeki kanı bir güzel silerken adamından duyduklarıyla kısa bir an susup kaldı Baran bey.
Sevdiği kadını evine bırakır bırakmaz onu arayıp Aziz'i buldukları anda yakalayarak depoya getirmelerini emretmişti.
Evindeki adamını da arayarak ondan da aslan terbiyecisini arayıp kızını kafesiyle birlikte büyük bir tıra yükleyerek onlara atacağı konumdaki adreste bulunan depoya getirmelerini istemişti.
Depoya gelir gelmez de bir güzel dövmüştü onu.
Şimdi ise aslanıyla korkutarak kim olduğunu anlamasını sağlamış yarı baygın olan haliyle babasına teslim etmeden önce kendine çekidüzen vermeye çalışıyordu.
" Yanlış anlamanı istemem ama Dilan yengenin sana ne yaptığını merak etmeden duramıyorum abi. Çok özel değilse eğer, söyler misin lütfen. Ne yaptı da bir anda değiştin böyle? "
Aldığı emir sonrası bir baş işaretiyle yerde ölü gibi yatan Aziz'i adamlarına taşıtarak bağaja koydurtan Kerem gözlerini kapatmış derin nefesler alıp vererek sakinleşmeye adama yaklaştı ve elindeki bezi ona verirken son günlerde merak ettiği soruyu sorup cevap beklemeye başladı.
" İlk görüşte aşk diye bir şey vardır bilir misin Kerem? Yapmam denilen her şeyi yaptırır insana. Bana da öyle oldu. İlk görüşte aşık oldum ona. Öyle güzel bakıyordu ki bana, kapılmamak mümkün değildi. Bakışları günlerce esir aldı beni sonra. Unutmak için çabalayıp dururken abisi kardeşimi kaçırınca kız kardeşiyle berdel olarak evlenmek zorunda kaldım. İstemeye gittiğimiz gün ona ihanet edeceğim düşüncesiyle yanıp kavrulurken şans eseri istemeden nişanlandığını duymam bir anda kolaylaştırdı herşeyi. Önce ona teklif ettim. Başta naza çekse de kendini. Sonradan kabul edip de nişanı atınca kız kardeşinden vazgeçip onu istedim. Şimdi ise nişanlıyım onunla ve çok yakın zamanda evleneceğim. Hepsi bu. "
![](https://img.wattpad.com/cover/356933854-288-k280055.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BARAN BEY
FanfictionKaybedecek hiç bir şeyi olmayan biri aşık olursa ne olur? Mardin'in sahibidir Baran Bey. Asi, hırçın ve istediğini elde edebilecek kadar güçlüdür. Herşeye sahiptir. Fakat mahrumdur sevgiden. Ta ki onu görene kadar...