11.bölüm

2.1K 102 11
                                    

YAZARDAN

Abilerin hepsi dediklerine pişman olmuştu adenin dediklerinden sonra ama hayla bir korkuları vardı ya yalan söylüyorsa diye geçirdiler aklında hepsi bir karara varmışlardı adene kötü söz etmiyceklerdi ama onu yok saycaklardı ama poyraz kendini afetirmek istiyordu ve bunu yapcaktıda

Deniz adeni kucağına alarak koltuğa yatırdı o sırada berkay ilk yardım çantasını bulmuş ve denizin yanına giderek abisine verdi

Deniz yarasını temizleyip sardıktan sonra diyer koltuğa oturan en büyük abisi poyraz'ın yanına oturarak çocuklara bakmaya başladı çocukların ne kadar çok adene benzediğini anladı kıpırdama sesi geldiğinde herkes Adene bakmaya başlamıştı

ADENDEN

Aden yavaş yavaş gözlerine açıp etrafına baktı ve olanlar aklına gelince biraz sinirlenmişti onların yanında seninir kırizi  geçirmek istemiyor ama olmuştu
aden yattığı yerden doğrularak çocuklarına bakarak konuştu

Aden : bebeklerim hadi gelin bakalım anne

Kirazla Yiğit adenin bu kelimesi üzerine direk adenin yanına giderek sarıldılar onlar biraz sarıldıktan onlar bir müddet sarıldıktan sonra ayrıldılar ayrıldıktan sonra annenin telefonu  adenin telefonu çaldı aden telefonu alarak kimler adına baktı arayan albaydı kimseye çarptırmadan telefonu açtı ve konuşmaya başladı

Aden : efendim Murat bey

Murat Albay : yanında birileri mi var aden

Aden : evet Murat bey müsait değilim

Murat Albay : Aden acil görev var biliyorum senin izninin bitmesine daha 2 hafta var ama görev beklemez kızım kabul ediyor musun görevi

Aden : tabii ki de kabul ediyorum hemen geliyorum

Murat Albay : tamam kızım bekliyorum seni görev biraz Zorlu ailenle helallik iste

Aden : tamam Murat bey

Diyerek telefonu kapattı ailesine söylemeyi düşünmüyorum asker olduğunu o kadar laftan sonra birbirlerine gerek duymuyordum çocuklarına bakıp konuştu

Aden : çocuklar sizinle bir şey konuşmam gerek

Kiraz ve Yiğit : efendim anne ne konuşacaksın bizimle

Aden : kiraz sen biliyorsun ama yiğit bilmiyor şu an işimden dolayı gitmem lazım çocuklar sizlere dedenlere bırakayım  hem abim de olacaktır Yiğit sen de tanışmış olursun ailemle ben gelince de siz direkt yanıma alacağım ama şu an acil gitmem gerekiyor

Kiraz : anne bu sefer ne kadar kalacaksın kalmayacaksın değil mi

Yiğit : anne çok gecikme biz seni çok özleriz

Aden : biraz kızım bilmiyorum ne kadar kalacağımı ama dönünce direkt sizin  yanınıza gelecegim  söz veriyorum hadi kalkın çantalarınızı hazırlayın ben de hazırlanmam lazım

Kiraz ve Yiğit : tamam anne

Diyerek yukarıya çıktılar ben de o sıra ayaklamadım ki asilin konuşmasıyla durdum

Asil : nereye gidiyorsun ne işin var ha bu arada senin mesleğin ne o kadar araştırma ramen bulamadık

Aden : bilmenizi gerektiren bir durum yok şimdi gidermisiniz evimden acelem var

Bu sefer konuşan emir oldu

Emir : çocukları bizemi bırakçaksın

Aden : hayır babamların yanına bırakacağım şimdi gidin artık

Aden Vera (Gerçek Ailem Mi ? )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin