Aden Vera (Gerçek Ailem Mi ? )

8.bölüm

Sabah alarmı sesiydi uyandım ve üstüme spor kıyafetlerimi giyerek bahçeye çıktım o sırada telefonundan saate baktım saat 5'te ve bahçeye çıktığımda bahçenin etrafına koşmaya başladım 100 tur koştuktan sonra artık şınav çekmeye başladım 250 şınav çektikten sonrada mekik çekmeye başladı onu da 250 yaparak son olarak barfiks çekmeye gittim 200 de onu çektikten sonra artık bugünlük bu kadar yeter olduğunu düşünerek sporuma mola verdim saate baktığımda saat 07.00 olduğunu gördüm ve birazdan çocukların uyanacağını düşündüğüm için mutfağa giderek çocuklara çok güzel kahvaltı hazırlamaya başladım sofraya son olarak baktığımda her şeyin tam olduğunu gördüm tavadaki omleti tabaklara koyarak çocukları çağırmaya odaya gittim odaya girdiğimde dün akşamki gibi Yiğit ile kiraz'ın hala birbirine sarılarak uyuduğunu gördüm bu görüntü beni çok mutlu etmişti ve o sırada aklıma eskiyi anılarım gelmeye başladı

GEÇMİŞ (kirazın dogum zamanı )
Aden güne yine karnındaki sancıyla uyandı ve mutfağa giderek manevi annesi yani Gül annesi mutfakta kahvaltı hazırlıyordu aden gülümseyerek annesine bakarak konuştu

Aden : günaydın anne

Gül : günaydın güzel kızım nasılsın torunlarım nasıl

Aden de bu soru karşısında gülümseyerek cevap verdi

Aden : iyiler anne ama bugün çok ağrılarım var

Gül : geçer yavrum bir şey olursa hastaneye gideriz hemen

Aden : tamam anne

Aden aslında çocuğu olduğunu öğrenince ilk başta istememişti yapamam edemem böyle bir dünyayı çocuk getiremem diye düşünmüştü ve bu çocukların tecavüz olayından olduğu için o an aklına geldigi için çok korkuyordu ama çocuklarının kalp atış sesini duyduktan sonra bu kararından vazgeçti ve artık onlarla bütün olmaya başlamıştı onlar büyüdükçe aden daha çok bağlanıyordu
Ve artık kabullenmişti çocukların doğurmak istiyordu ikiz çocukları vardı biri kız biri erkek o bunu düşünürken karnına şiddetli bir ağrı girdi ve Çığlık atarak ağlamaya başladı adenin Çığlık seslerini duyan annesi Gül hanım direkt odaya koştu ve kızını kanıtarak ağladığını gördü direk yanına gidip kızına konuşmaya başladı

Gül : neyin var güzel kızım

Aden : anne canım çok acıyor karnım öyle acılar hep böyle çocuklarıma bir şey olacak anne galiba yardım et anne çocuklarıma bir şey olmasın daha erken doğuma var ne olur kurtar onları

Gül : hiçbirinize bir şey olmayacak Güzel kızım kendini ferah tut ne olur bak şimdi ambulansı alacağım korkma tamam mı hiçbirinize bir şey olmayacak

Aden : tamam anne acele et

Aden hala Çığlık çığlığa ağlıyordu Gül hanım kızını böyle görünce o da ağlayarak ambulansın gelmesini bekledi ambulans gelene kadar kızımın suyu gelmişti ve kızının bacaklarından kan akıyordu aden bunları görünce daha çok ağlamaya başladı gül hanım kızım sakinleştirmeye çalışırken ambulans gelmişti ambulans direk adeni alarak en yakın hastaneye götürdü hastaneye geldiklerinde adeni direkt ameliyathaneye aldılar onun başladığını söylediler aradan bir saat sonra Gül hanım o bir saat içerisinde kocasına ve oğlunu arayarak haber verdi oğlu ve kocası bunları duyduktan sonra direk hastaneye geldiler ve kapının önünde hepsi bekliyorlardı Bir saat sonra da aden sedyede baygın bir halde çıkarttılar bunu gören Cihat bey yani manevi babası direk kızının yanına giderek doktorla konuşmaya başladı

Cihat : kızımın neyi var doktor bey

Doktor: kızınız hiçbir şey yok sancılardan dolayı ve doğumdan dolayı yorulduğu için şu an baygın durumda