1•K

527 17 0
                                    

Diğer bölümlere de bakmayı unutmayın İlk bölümden beni terk etmeyin. ssaaffiirrr ailesinin çoook aile fertlerine ihtiyacı var..♡

Öncelikle Noktalama işaretlerine dikkat etmem.

Soru ve ünlem işaretinden önce nokta koyarım.!
( .! .? Böyle) Yaparım.!

Canımı sıkanı engellerim. Bu bir tehdit değil sadece dengesiz insanların canımı sıkmasını ve moralimi bozmasını istemiyorum.

Kurgu bir anda aklıma geldi ve yazmaya başladım. Hayal ederken bile çok hoşuma gidiyordu. Hata bir bölümü düşünüp ağladığım bile olmuştu. Töre kurgusu. Küfür, şiddet, yaş sınırı içermektedir.
Umarım sizde seversiniz.

Ve arkadaşlar ben Kürtçeyi kendi dilim ile çeviriyorum. Bende Urfa Suruç göçmen'iyim. Belki size ters gele bilir. Ki zaten doğru da yazamıyorum. Ama yanında çevirisini yapacağım.

🤍Sizi seviyorum🤍

♡⁠ ‿♡⁠

Oy ve yorum yapmayı unutmayın bekliyor olacağım
☆‿☆

_________

İyi okumalar

________

Daha güzel yarınlara.

Dün gece üç buçukta yatmıştık, oturan ağalar Urfa'nın başından başlayıp sonuna kadar bütün yıl yetecek dedikoduyu yapmışlardı.

Burda böyleydi. Gelen ağalar, beyler dörde beşe kadar oturdukları olurdu. Dün ne kadar da istemesem de annem yatağıma zorla göndermişti.

Ama ben onun olduğu gün hiç oturmak istemiyordum. hep gözünün önünde. Nereye dönerse dönsün hep beni görüyorsun istiyordum.

O mu.?

Azat ağa. AZAT ŞÊVÎN..

Amcamın oğluydu. Aynı avluda ayrı konaklarda kalıyorduk. Bir avluda üç konak vardı. Biri bizim. Biri ahir amcamın. Diğeri ise Şivan amcamındı.

Azat ağa bir ay önce Mardin'e onunla birlikte berat ve Fırat ağabeyim de gitmişti. Dün gece gelmişlerdi ve ben ilk azat'a sarılmıştım.

Ağabeylerime de karıları sarılsın canım.

"Rima.! Dâ rovâ dine.. ňivro bu.." ( Rima.. hadi kalk deli... Öğlen oldu..)

Ben hâlâ yatağımda yarı uykulu yarı ayık dün geceyi baştan yaşıyordum.

"Biraz daha anne." Dedim kafamı diğer tarafa çevirirken. Annem değildi. Ablam hejindi.

Bu gün Perviz hazoğlu geliyordu. nişan için. Konaktan bir de onun telaşı vardı.

Odamı siyah fon perdeler ile karanlık tutuyordum. Ve güneş ışığının babamın deyimi ile çiğdem gözlerimi rahatsız etmesini engelliyordum.

•KADER•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin