Hastane koridorunda bir o yöne bir başka yöne koşuşturan Hava yorgunca nefesini verdi.
Nöbetinin bitmesine son yirmi dakikaydı ancak hocası ona son anda verdiği kan alma görevi yüzünden sabah kan veren hastaların kanını laboratuvara götürmek için koşturuyordu.
En sonunda laboratuvar kapısına yumruk atarak içeri fırladı. Laboratuvar görevlisi şakınlıkla ona baksada umursamadan kan değerlerini masaya koyarak imza atıp çıkışını yaptı.
Giyinme odasına giderek üstünü değiştirdi ve lavaboya girdi. Elini yüzünü soğuk suyla yıkama fikri çok iç açıcıydı. Hem kendine gelebilirdi birazda olsa.
Çeşmeyi açarak yüzüne bakmadan suyu boşaltı ve derisini yolarak yıkadı. Arkasına şaplak atan kişi yüzünden ileriye sendelesede gülümseyerek suyu kapattı ve gözlerini açarak aynadan arkasına baktı.
"Cemre!."yapay bir sinirle bağırdı ancak Arkadaşı cemre dudaklarını büzerek bir şaplak daha attı.
Yüzünü havlu kağıtla silerek arkadaşı Cemre'nin kafasına bir kaç kez yavaşça vurdu. "Yeter artık ne istiyorsun benim şu götümden!."dedi inatla ancak Cemre ellerini kaldırarak havayı mıncırıyormuş gibi hareket yaptı.
"Çünkü çok güzeller. Ve bende olmayan bir şeyi nöbet arkadaşımda görünce çıldırıyorum."dedi gülümseyerek. Aynı anda kol kola lavabodan çıktıklarında hastaneden de çıkıyorlardı.
"Ya şu havanın kötülüğüne baksana. Ocak ayından nefret ediyorum çok soğuk!."dedi Cemre bıkkınca. Arkadaşını duymazdan gelen Hava ise karışmış olan kulaklığını açmaya çalışıyordu.
"Pis pasaklı. Şu kulaklığın ipine bak, resmen can çekişiyor."arkadaşının elinde zorla aldığı kulaklığı açmaya çalıştı Cemre.
"Şu aralar arabesk dinleyesim var ancak kendime kıyamıyorum."dedi dalga geçerek Hava. Arkadaşı Cemre irice açtığı gözlerini görür görmez kahkaha attı.
"Şaka şaka benim bu kulaklar punk ve raptan başka bir şey dinler mi sence Cemre?."dediğinde anında hızlıca cevapladı.
"Evet. Bir anda korktum bende ciddisin sandım. Her neyse zaten satanist, egoist, feminist kadın ruhlu Hava da arabesk dinlemene gülerdi."dediğinde arkadaşının koluna sertçe vurdu.
"Ben egoist değilim."dediğinde Cemre inanmıyormuş gibi baksada hemen konuştu. "Yapım öyle biraz şeyim..."
"Neysin? Kendini çok beğeniyorsun."dediğinde onu onaylayarak hak verdi.
"Evet evet kesinlikle kendimi seviyorum."dedi ve gözlerini kıstı.
"Ah be kızım dıştan "dövmelerin hariç". O kadar şeker masum gözüküyorsun ki bazen korkuyorum. Şu kahve saçların, sarıya çalan ela gözlerin, beyaz tenin, pembiş yanakların. Yani çok ne bileyim şu giyimine bak!."dedi bağırarak.
Üstüne tuhaf tuhaf bakan Havaya vurdu ve konuşmaya devam etti. "On dört yaşındaki amerikalı çocuklar gibi giyiniyorsun. Siyah ve siyahın tonlarından başka giydiğin tek renk lacivert!."
"Ve punk dinleyip kaş çatıyorsun. Az bi dış görünüşüne uygun ol be kızım!."yakınarak yürüyordu Cemre ancak bir yönden haklı da buluyordu arkadaşını.
"Aslında artık beyaz renkte kıyafetlerde almak istiyorum. Mesela beyaz bol paça paraşüt pantolonu gibi."dedi Hava onunla dalga geçerek. Cemre anında gözünü devirdi.
Cemre'nin evinin olduğu sokağa geldikleri an vedalaştılar ve Hava kendi apartmanına doğru yürüdü. Hep rutini olduğu gibi evine girdi duşunu aldı, en sevdiği yemek olan pizzasını sipariş verip yedi. Bir kaç çizgi roman okudu ve rock in roll temalı pijamasını giyerek yatağına geçti.
