6↬ Bataklık

231 15 11
                                    

...

Jin

"İyi uyuyabildin mi?"

Benimle alay eder gibi ıslak saçlarını karıştırırarak mutfağa giren Taehyung'a çevirdim uykusuzluktan şişmiş gözlerimi. Ona cevap vermeyip kendime kahvaltı hazırlamaya devam ettim.

Taehyung yanıma yaklaşırken sigarasını yakıp dudakları arasına aldı "Noldu doktor, uyuyamadın mı?" dedi ağzındaki sigaradan dolayı net çıkmayan sesiyle.

Sabah sabah su bile içmeden direkt sigaraya sarılışına gözlerimi devirip boş boş baktım yüzüne "Kara panter madem o kadar zekisin bi düşün bakalım, sence neden uyuyamadım?"

Gözlerini kısıp sigarasını içine çekerken düşündü, üstün zekalı(!) biraz sonra hemen anlayıp şaşkınca elini ensesine attı "O kadar sesli miydik yaa!?"

Hazırladığım tabağımı elime alıp onun omzuna çarparak yanından geçtim ve masaya oturdum "Mutfak masasında uyumayı tercih ederdim, o derece duyuluyordu yani" ondan ses gelmeyince yemek yemeye başlarken uyardım "Odanı değiştirirsen çok iyi olur" rahatsızlık veren oydu, onun farklı bir odaya gitmesi en doğrusuydu.

"Hmm..." dedi alay eder gibi, sigarasını içmeye devam ederken geçip oturdu karşıma "Merak etme alışırsın zamanla-"

Cidden kafa buluyordu benimle "Neye alışıyorum? Ciddi misin sen?"

"Kulaklık tak, sana bir tane alacağım"

"İstemez" elimi sallarken buruşturdum yüzümü "Senden bir şey istemiyorum, ben alırım"

"İyi tamam al, baktın hâlâ duyuyorsun diyelim o zaman gelip izleyebilirsin" derken başını yaklaştırıp sigara dumanını üfledi yüzüme, yine yapmıştı yapacağını, sinirlenip ittirdim alnından "Defol git!"

Gülerek uzaklaştı benden "Tamam kızma hemen doktor, takılıyorum sadece" sandalyeye iyice yaslanırken bacaklarını uzattı ve ayaklarını masanın üzerine getirip üst üste koydu "Birazdan villaya geçeceğiz, orada da yiyebilirsin-"

Uzanıp vurdum ayaklarına "Ne biçim insansın ya sen!? Şu pis ayaklarını çek masadan!"

"Pis falan ayıp oluyor doktor, daha yine yıkadım, tertemizler" çıplak ayağını bana doğru uzattığında dayanamayıp hızlıca kalktım masadan, iştah falan kalmamıştı yemin ederim "Hemen gidelim yoksa ben gerçekten bu evde sinir krizi geçireceğim"

"Siktir yaa cidden mi?" hâlâ benimle alay ederek arkamdan yaklaşan ona doğru hızlıca dönüp kaldırdım işaret parmağımı "Gelince ev kuralları hakkında konuşacağız, artık burada ben de yaşıyorum, düşünmeden her istediğini yapamazsın"

"Sâkin ol" ellerini havaya kaldırıp gülümsedi "Aksi oluşunu uykusuzluğuna veriyor susuyorum doktor ama koruyucu meleğini böyle tehdit eder gibi konuşman doğru değil!"

"Hah melekmiş...Zebani demek istedin herhalde" üzerimdeki tişörtü bıkmış gibi silkelerken ayrıldım oradan. Onun arkamdan konuşmasını umursamadan girdim odama.

Benimle birlikte odama girip elinden düşürmediği sigarasıyla etrafa baktı, düzenli oluşuma şaşırmıştı sanırım "Sigarayla girme odama" onu sırtından ittirerek kovmaya çalıştım ama aldırış etmedi bir de utanmadan hâlâ sigara dumanını yüzüme üflüyordu "Bi kere sen de içsene doktor, bak çok iyi gelecek, belki sinirli oluşunun sebebi budur ha?"

Normalde bu kadar sinirli bi insan değildim ama bu adam beni sinir hastası ederdi yemin ederim, sevmediğim her şeyin vücut bulmuş hâli gibiydi. Onu ittirip çıkarttım odadan, sonra kapıyı sertçe kapattım yüzüne.

Killing Strangers | TaeJinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin