----------------------------------------------------------------
တစ်ဖက်ခြံကိုလှမ်းကြည့်မိတော့ညကတိုင်းတံခါးတွေပိတ်ထားဆဲ။ မနေ့ညကမောင်ပြန်မလာခဲ့ပါ။
တစ်ညလုံးလိုလိုမောင်ပြန်လာပြီလားဆိုတဲ့စိတ်နဲ့လန့်နိုးလိုက်ထကြည့်လိုက်ငိုက်ကျသွားလိုက်နဲ့မလို့ကျော့ဒီမနက်လူကလန်းဆန်းမနေပေ။
သို့သော်..ဆေးရုံသွားရမည်ဖြစ်တာကြောင့်ပြတင်းပေါက်နားမှရပ်နေရာကနေရှောင်ထွက်လာခဲ့လိုက်၏။
မျက်နှာသစ်ရေချိုးပြင်ဆင်ပြီး ချည်သားလက်တိုဝမ်းဆက်လေးဝတ်ဆင်ပြီး ဖိနပ်ပါးလေးကိုထိုးဆီး၍အိမ်ပေါ်ကနေဆင်းလာခဲ့လိုက်လေသည်။
ဒီနေ့ကျော့ဘာမှသိပ်မပြင်ဆင်ဖြစ်ပေ။ပုံမှန်ဆိုကြွကြွရွရွလေးတွေဝတ်ဆင်တတ်ပြီးဒေါက်မြင့်လေးတွေသာစီးတတ်သည့်ကျော့ဟာဒီနေ့တော့ခြေညှပ်ဖိနပ်ပါးလေးကိုသာအလွယ်အကူစီးခဲ့လေသည်။
"ကျော့ရေ..!နိုးပြီလား။ဒီနေ့နို့စိမ်းချက်တယ်ကွယ် ကျော့အကြိုက်ပဲ"
"ဟုတ်..!ကျော့ဗိုက်မဆာဘူးအန်တီမေ။ညနေပြန်လာမှစားမှာကြောင့် ချန်ထားပေးနော်"
"အို..မရပါဘူးကွယ်။နည်းနည်းတော့စားသွားရမယ်။လာပါ အန်တီမေတစ်ယောက်ထဲမစားချင်ဘူး"
အန်တီမေဇွတ်ခေါ်နေတာကြောင့်ကျော့နည်းနည်းဝင်စားရလေသည်။အန်တီမေချက်ရင်
အရမ်းကြိုက်သည့်နို့စိမ်းခေါက်ဆွဲဟာဒီနေ့စားရတာဘာအရာသာမှမတွေ့သလိုပဲ။
"နေမကောင်းဘူးလားကျော့"
ကျော့မျက်နှာအနေထားကြောင့်အန်တီမေကမေးလာတော့ကျော့ခေါင်းရမ်းပြရင်း။
"ကောင်းပါတယ်အန်တီမေရဲ့။ကျော့ညကစာလေ့လာတာနဲ့အိပ်ရေးမဝတာကြောင့်ခေါင်းမကြည်ဖြစ်နေတာ"
ကျော့လိမ်ညာဖြေဆိုမိသည်။ မောင့်ကိုဘယ်သူကမှအဆိုးမြင်မှာကိုကျော့မလိုချင်တာပါ။
ပွမ်..ပွမ်..!
အိမ်ရှေ့မှကားဟွန်းသံကြောင့်ကျော့ကိုယ်လေးမတ်ကနဲ။ အန်တီမေကထပြီးလှမ်းကြည့်ပေးသည်။ကျော့အစားတောင်ထပ်မစားနိုင်ပဲအနားကကုပ်အကျီ်နဲ့အိတ်ကိုဆွဲလွယ်ပြီးအပြေးလာကြည့်မိ၏။
YOU ARE READING
မောင်နှင့်အချစ်ရှိရာ
Romance"မောင်...ကျော့ကိုချစ်ရဲ့လား" "မချစ်ဘူး သံယောဇဉ်ရှိရုံပဲ" "သံယောဇဉ်ဆိုတာချစ်တယ်ဆိုတဲ့စကားထပ်ပိုနက်ရှိုင်းတယ်မောင်ရဲ့!ကျော့ကိုချစ်တာထက်ပိုတာလားဟင်" "အင်း..ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်မှာပေါ့"
