--------------------------------------------------------------
နားနေခန်းတွင်းမှာ ဆရာဝန်လေးဦးရှိလေသည်။ထိုထဲမှာ ကျော့ကောအသက်ကောပါပြီးကျန်ဆရာမနှစ်ဦးလည်းရှိပြီးစကားပြောနေကျသူပြောဖုန်းသုံးနေသူသုံးနှင့်ရှိနေကျ၏။
ကျန်သုံးဦးမှာကတော့ စကားပြောလိုက်မုန့်စားလိုက်ကျရယ်မောလိုက်ကျနဲ့ရှိနေကျပေမဲ့ကျော့တစ်ယောက်ကတော့ဖုန်းကိုသာသဲကြီးမဲကြီးကြည့်နေလေသည်။
"ကျော့..!အန်တီတို့နဲ့ပြောနေတာလား"
ကျော့ နားကိုအသက်ကလာထိုင်ရင်းမေးလာသည်ကြောင့်ကျော့ခေါင်းရမ်းပြရင်းဖုန်းကိုပိတ်လိုက်လေသည်။
"မဟုတ်ပါဘူးအသက်ရယ်"
"အင်း။ နင်ကောင်လေးရှိနေပြီလားကျော့!ဒီနောက်ပိုင်းတွေနင့်ကြည့်ရတာတမျိုးပဲ"
အသက်အပြောကြောင့် ကျော့ရှက်ကို့ရှက်ကန်းဖြင့်ရယ်လျှက်..။
"မရှိပါဘူးအသက်ရဲ့! ဒါပေမဲ့ ရှိတယ်လို့လည်းပြောရမလား အခြေနေကဘယ်လိုပြောရမှန်းမသိတော့"
"ဟမ်..!နင်ပြောချင်တာနားမလည်ဘူး။ရှိနေတာလားမရှိတာလား!မဟုတ်လည်း အခုမှစကားပြောကြည့်နေကျတဲ့အခြေနေလား"
"အင်း ဟုတ်တယ်အသက်!စကားပြောကြည့်နေတုန်းပါပဲ"
"အော်..!အေးပါ နင်ပြောပြချင်တဲ့အချိန်ရောက်ရင်ပြောပြလေနော်။ငါ့ကိုဘာမဆိုတိုင်ပင်နိုင်တယ် ရင်ဖွင့်နိုင်တယ်နော်ကျော့"
ကျော့ စကားအသွားအလားကြည့်တာနဲ့ကျော့စိတ်အခြေနေဘယ်လိုရှိလဲဆိုတာကိုအသက်ကသိပ်သိသည်။
ဒါကြောင့်လည်းဒီလိုစကားပြောတာဖြစ်၏။
"ကျော့..!ကိုမြတ်သူသဘောကျနေတယ်ဆိုတဲ့သူကိုနင်သိလား"
"အဲ..မသိဘူးလေအသက်ရဲ့။နင်သိလို့လား ဘယ်သူတဲ့လဲ"
"အော်..!ငါလည်းမသိပါဘူးဟယ်!ထားပါ မနက်ဖြန်နင့်ဆီလာရင် ကိုမြတ်သူကိုပါခေါ်ထားတယ်ဆို "
"ဟူတ်တယ်အသက်! နင်တို့ကိုအိမ်မှာထမင်းကျွေးချင်တာကြောင့်လေ။ ကိုမြတ်သူကိုလည်းပြောထားတာကြာပြီ အခုတလောမှချက်ကျွေးချင်စိတ်ရှိလာလို့။အစ်မခိုင်လည်းခေါ်ထားတယ် နေ့လည်စာဆိုပေ
မဲ့စောလာလည်းရတယ်"
YOU ARE READING
မောင်နှင့်အချစ်ရှိရာ
Romance"မောင်...ကျော့ကိုချစ်ရဲ့လား" "မချစ်ဘူး သံယောဇဉ်ရှိရုံပဲ" "သံယောဇဉ်ဆိုတာချစ်တယ်ဆိုတဲ့စကားထပ်ပိုနက်ရှိုင်းတယ်မောင်ရဲ့!ကျော့ကိုချစ်တာထက်ပိုတာလားဟင်" "အင်း..ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်မှာပေါ့"
