----------------------------------------------------------------
macbookတစ်လုံးကိုလက်မှာကိုင်လျှက် ထမင်းစားခန်းထဲဝင်လာသူကို ဟန်နေတာမျက်ခုံးပင့်ကာကြည့်ရင်း။
"နိုးပြီလားငထွဋ်!ညကမင်းဘယ်လိုကနေဘယ်လိုဟိုမိန်းမအိမ်ရောက်သွားရတာလဲ"
"အင်း ဆေးမိသွားတာကြောင့်"
"ဘာ..!
ထွဋ်သူရိန်လင်းအပြောကြောင့် ဟန်နေတာကကော်ဖီဖျော်နေရာကနေသူ့နားအလျှင်မြန်ရောက်လာလေသည်။
"ဘယ်သူလုပ်တာလဲငထွဋ်!မင်းကသတိမထားမိလိုက်တာလား"
တကယ်ကို ဘာမှသိပုံမရတဲ့ဟန်နေတာကိုကြည့်ပြီးထွဋ်သူရိန်လင်းသက်ပြင်းသဲ့သဲ့ချရင်း။
"အင်း ဦးဇော်မင်းဦးတို့နဲ့စကားပြောနေချိန် ငါ့လက်ထဲကရှန်ပိန်က ကုန်သွားတယ်နေတာ။အဲ့ဒီနောက်ငါထပ်မသောက်သေးပဲ စကားအေးအေးဆေးဆေးပြောနေချိန် မင်းညီမငါ့ကိုတစ်ခွက်ယူလာပေးတယ်နေတာ"
"ဟမ်..!ဆိုတော့ မင်းပြောချင်တာက"
ထွဋ်သူရိန်လင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြရင်း ။
"အင်း မင်းညီမပေးတဲ့ခွက်ကိုသောက်ပြီးမှဖြစ်လာတာနေတာ။နောက်ပြီး ငါနေရတာပုံမှန်မဟုတ်တာခံစားမိလို့ပြန်ဖို့လုပ်တော့ဆုကမရမကငါ့နောက်လိုက်ဖို့လုပ်ခဲ့တယ်။ မင်းလည်းသိမှာပါနေတာ ငါမင်းညီမလေးကိုညီမတစ်ယောက်ထပ်မပိုတာကို အဲ့တာကြောင့်မင်းအနေနဲ့နောက်ဒီလိုတွေဆက်မလုပ်ဖို့ဆုံးမလိုက်ပါ"
"ဟာ..!ငထွဋ် ရာ။ငါ ဆုအစားတောင်းပန်ပါတယ်ကွာ။အဲ့တာကြောင့်အဲ့ကောင်မလေးမင်းပြန်သွားပြီးမကြာဘူး အိမ်ကကားကိူခေါ်ပြီးထပြန်သွားတာကိုး။ဟုတ်ပြီ ငါဒယ်ဒီကိုလှမ်းပြောမှာကြောင့် မင်းကိုစိတ်မဆိုးချင်ဘူးကွာ နော်ငထွဋ်"
"အင်း မဆိုးပါဘူးနေတာ။အဲ့ကလေးမကိုသာနောက်ဒီလိုတွေထပ်မလုပ်ဖို့ ငါမှမဟုတ်ဘူးဘယ်သူ့ကိုမဆို! ကောင်တဲ့လုပ်ရပ်မဟုတ်ဘူးမလား"
"အေးပါကွာ။ မင်းပြောချင်တာနားလည်ပါတယ်! မင်းမနက်စာစားတော့မလား ငါမုန့်မှာထားတယ်ငထွဋ်"
YOU ARE READING
မောင်နှင့်အချစ်ရှိရာ
Romance"မောင်...ကျော့ကိုချစ်ရဲ့လား" "မချစ်ဘူး သံယောဇဉ်ရှိရုံပဲ" "သံယောဇဉ်ဆိုတာချစ်တယ်ဆိုတဲ့စကားထပ်ပိုနက်ရှိုင်းတယ်မောင်ရဲ့!ကျော့ကိုချစ်တာထက်ပိုတာလားဟင်" "အင်း..ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်မှာပေါ့"
