Bölüm 5

10 3 2
                                    

5. BÖLÜM

~Selin GÖKTUĞ' dan

''Oysa ne çok ağladım ben, bir damla yaş dökmeden...''

(Özdemir ASAF)

Fark ettiniz mi? Hayat hep 'Keşke' ler ile geçti. Örneğin ben. Derim ki; Keşke küçükken daha çok babama sarılsaymışım, keşke babamı milyarlarca kez öpseymişim, keşke doya doya o kokusunu içime çekseymişim, keşke onunla daha çok oynasaymışım, keşke o ölmeseymiş...

Telefonumun alarm sesi ile uyandım. Niye kurmuştum ki alarm? Gözlerimi araladığımda, yanımda üstü çıplak bir şekilde uzanan bir Kayra beklemiyordum. Birkaç kez gözlerimi kıpıştırdım. Gerçekti. BU NEYİN NESİYDİ? Resmen afet-i devran-ı fekval beşer. Ey Rabb' im, analar neler doğuruyor. BUNE? Kaç tane karın kası vardı bunda?

''LAN!''

Güçlü bir şekilde bağırmamla Kayra' nın uyanması bir oldu. Birkaç kez gözlerini kırpıştırdı. Sonra bana döndü.

''Selin?''

''Senin burada ne işin var, bu halde?''

Elimle gözlerimi kapadığımda birkaç hışırtı sesi geldi.

''Aç gözlerini.''

Dikkatlice açtım gözlerimi. Üstünde tişörtü vardı. Tuttuğum nefesi verdim.

''Şöyle anlatayım, akşam uyku tutmadığı için etrafta dolanmaya başladım. Sonra senin odana girdim. Tam çıkacakken sen benim kolumu tutup yanına doğru çektin. Bende bir şey diyemedim.''

Ne? Ben böyle mi yapıştım gerçekten. Rüyamda da bir eli tuttuğumu hatırlıyordum...

Bir uçurumun kenarındaydım. Karşımda belirli belirsiz bir siluet vardı. Bir adım attım. Etrafımdaki sis hafifledi. Bir adım daha attım. Bu sefer siluet netleşmeye başladı. Koşar adımlarla ilerledim. Ve bu siluetin kimin olduğunu anladım. Babamdı... Ben ona yaklaştıkça o geri geri adımlıyordu.

''Baba... dur.''

Boğazımda bir yumru oluşmuştu. Artık o uçurumun dibinde, ben ise onun beş adım önündeydim.

Bir anda kendini aşağı attığında koşarak yanına gittim ve bileğinden tuttum.

''Baba beni bırakma.''

Bir anda her şey karardı. Ama sıcacık bir gövde beni kolları arasına aldı.

''Baba...''

Saçlarıma derin bir öpücük bırakıldı.

''Gitme.''

Ve o gövdeye iyice sokuldum. Bari o beni bırakmasındı.

''N'olur...''

~~~

Kayra ile arabadaydık. Telefonumu hoparlöre bağlamıştım. Şarkı çalıyordu.

''Gir kanıma, hani bekarlık sultanlık derdin;

Yetti canıma, yaşarım senle gir kanıma.''

Kayra, yarın teröristlerin arasına gireceğimden, onların giydiği kıyafetlere benzer kıyafetler alalım dediği için alışveriş merkezine gidiyorduk. ( Gerçekten böyle bir şey olduğuna dair hiçbir bilgim yok.)

~BİR BASKIN MESELESİ~/YARI TEXTİNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin