Bölüm 6

14 3 2
                                    

6. BÖLÜM

Bugün büyük gündü. Teröristlerin arasına karışacaktım.

Saat akşam10'a geliyordu. Şuan ise araba ile Munzur dağına gidiyorduk. Zeliha kulaklığımı test ediyordu. Ben ise giydiğim kıyafetlere yarım saattir gülüyordum. Abi resmen köylü teyzelere benzemiştim. Benimle beraber bütün tim gülüyordu. Bir kişi hariç. Kayra sanki ben değil de o gidecekmiş gibi tedirgin duruyordu.

Ormanlık bir alanda araba durdu. Kayra elimden tutup beni indirdi. Eli ile bir evi gösterdi.

''Bak bu evin içine gireceksin. Onlar her geleni içeri alıyorlar girmekte sıkıntı yok. Bize ise yaptıkları her şeye dair haber vereceksin anlaşıldı mı?''

Kafamı evet anlamında sallayıp ilerledim. Yanıma ne olur ne olmaz diye silah vermişlerdi.

Eve vardığımda kapıyı hafifçe ittim. Ve açıldı. İçeriye girdim.

''Girdin mi?''

Kulaklıktan gelen Kayra'nın sesi ile irkildim.

''Evet.''

İçeride 5 tane oda vardı. Hepsinin kapısı kapalıydı fakat birininki açıktı. Ve içeriden tanıdık sesler geliyordu. Yavaşça o yöne doğru gittim.

'' İçeride beş tane oda var. Bir tanesinin kapısı açık ve içeriden tanıdık sesler geliyor.''

''Baksana bir.''

Odaya girdiğimde hiç beklemediğim şeyler gördüm. Bir grup terörist 'Erzincan Düz Halayı' açmış, halay çekiyordu. Bir süre şaşırmış vaziyette öylece durdum.

''Selin. İyi misin? ''

''Kayra burada görüp görebileceğin en saçma şeyler yaşanıyo- AYY''

Cümlem bitmeden halay başı beni bileğimden tutup halaya soktu.

''Selin ne oluyor? İyi misin?''

''Erzincan düz halayımı o?'' diye sordu Ali.

''Evet.'' diye yanıtladı Zafer.

Ama kimsenin dediklerine cevap veremedim. Bende halaya kapıldım...

( Zamanı hesaplamaya üşendim o yüzden 'Bir süre sonra' )

Bir süre sonra herkes durdu. Teröristlerin başı olarak düşündüğüm adam bana doğru döndü. Tam önümde durdu. Sarı saçları ve kehribar gözleri vardı. Yapılıydı.

''Sen bizdensen?''

''Evet.''

Elini çenesine açıp düşünüyormuş gibi yaptı.

''Sen bana bir yerden tanıdık geliyorsun, ama çıkaramadum.''

Omuz silktim. Hem sen beni nereden tanıyacaksın. Aslında benimle yaşıt duruyordu fakat bir şey demedim.

''Gel sana odani gösterek.''

Salondan çıktığında bende onu takip ettim. Üst kata çıktık. Tek bir oda vardı. Kapıyı açıp gösterdi.

''Burasi senin odandır.''

''Tamam.''

Hızlı adımlarla aşağı indiğinde odaya geçip kapıyı kapadım. Etrafta ne var ne yok diye karıştırdım. Fakat hiçbir şey bulamadım.

~BİR BASKIN MESELESİ~/YARI TEXTİNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin