12. Bölüm

29 20 0
                                    

Selamm, tekrardan sizlerleyim. Son 8 bölüm kaldı.  Bu bölümde Yiğit dayısına gidiyor. İyi okumalarr💞

___________________________________

(Günümüz)

Eve girdiğimde Hande kaşlarını çatmış bana bakıyordu.

"Ayaz, bu saatte senin dışarıda ne işin var!?" Çok sinirli görünüyordu.

"Fırına gidip simit poğaça falan aldım." Diyerek elimdeki poşeti gösterdim.

"Tamam." Diyerek mutfağa gitti. Ayakkabımı çıkartıp mutfağa gittim. Kettle'a su dolduruyordu.

İçimden acaba şimdi mi sorsam? Diye düşündüm. Vazgeçip kahvaltıdan sonra soracaktım.  Arkadan sarılarak,

" Yardım edecek bir şey var mı? " Diye sordum.
Ccc
"Salatılık ve domates doğrarsan çok iyi olur. " Dediğinde buzdolabından salatalık ve domates çıkartıp yıkadım.

                          
                          ♡ ♡ ♡ ♡

Kahvaltı bittiğinde anlamıştım artık sormam gerektiğini. Hande' ye uzun bir süre boyunca baktım. Hande bir gariplik olduğunu düşünüp,

"Ayaz, ne oldu iyi misin?"

"İyiyim."

"Peki, Bana birşey mi soracaksın?"

"Evet  aslında sana bir şey soracağım."

"E, sor madem."

"Hande dayımalara gidelim mi?"

"Olur akşamüstü uğrarız." Dediğinde kendimde değilim.

Ayaz'ın dayısı varmış. Eğer Ayaz'ın dayısı benim çıkarsa ona gerçekleri anlatacaktım. Büyük ihtimalle bana yardım edecekti  ama ilk önce onun gönlünü almalıydım ama nasıl?  Hatırladığım kadar en son eşiyle küsmüşlerdi ve işte barışacak gibi değillerdi. Onların aralarını yapsam belki gönlünü alabilirim. Hatta bana yardım bile edqebilirdi.

"Ayaz, daldın gittin bir yerlere ne oldu?" Diye sordu  bende telaşla,

"Dayımı çok özledim onu merak ettim ne yapıyordur ne ediyordur?  Diye. Ondan dalmışım sanırım." Dediğimde gülerek,

"Ayaz Paris'e gitmeden önceki gün telefonla konuştunuz ya."

"Olsun ben onu çok seviyorum. Zaten 4-5 gün olmuştur." Diyerek geçiştirdim.

"Masayı temizleyelim sonra üstümüzü başımızı değiştirip gideriz çünkü saat daha 13.07"

"Olur öyle yaparız. "

"Ayaz, ben bakıcı tuttum."

"Ne!"

"Ya biz rahatça gezebilelim diye."

"Tamam."

"Dayınlara giderken ona bakıcı bakacak."

"Tamam."
                          ♡ ♡ ♡ ♡

Dayımın yani Ayaz'ın dayısının kapısının önünde kapıyı açmalarını bekliyorduk. Kim açacak diye çok merak ediyordum kapı açıldığında merakla açan kişinin yüzüne baktım.
Bu dayımdı. Olamaz Ayaz benim kardeşimdi. Şimdi ne olacaktı?

"İçeriye geçsenize ayakta kaldınız." Dedi dayım içeriye girdiğimizde kolidor fotoğraflarla doluydu.

Fotoğraflardan bir tanesinde babamı gördüğümde durup elime aldım. Babamın yanında bir kadın vardı galiba bu annem di. O sırada gözümden bir damla yaş aktı dayım omzumu sıvazladı. Anneme baktıkça gözlerim doluyordu. Göz yaşlarımı silerek,

"Dayı bir gelir misin?" Diye sorduğumda,

"Tabi gelirim."

Rastgele bir odaya geçtik.

"Dayı sana acil birşey söylemem lazım."

"Tamam, Söyle bakalım Ayaz."

"Dayı ben..."

                                     Bölüm sonu💕

KAYBOLAN YILLAR Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin