TOMRİS: SIFIR

18.bölüm

"Dünyadan Meteye! Ulan uyansana hödük. "

Kolonya koklatmaktan kafayı bulduracağımız Meteye en sonunda dayanamayıp bir tokat yapıştırmıştım. Tokadın şifalı etkisiyle Mete cidden ayılmıştı.

"Ben dedim dayı bu baygınlığı geçti uyumaya başladı diye. Bak nasıl şok etkisiyle ayılttım bebeyi."

Gururla sırıtırken dayım sırtımı pohpohluyordu.

"Helal benim kızıma! "

Acıyla suratını tutan Mete çatık kaşlarıyla bize bakıyordu.

"Tontiğim babamı evlatlık vermek için çok mu geç kaldık? "

Metenin isyanına kocaman bir kahkaha attım.

"3 5 tane çakala dayımı yedirmem ulann!"

Moda girip ayaklanmıştım. İşte gerçekten burda fabrika ayarlarıma dönmüştüm.

"Kızım seni kürdan yaparım kürdan. "

Metenin beni kale almamasiyla az önce yeni ayılan Metenin üzerin atladım.

"BOMBALAMAAAA!"

İşte şimdi tekrar bayılmış olabilir. Dayım bize kahkaha atarken tontik azarlamakla meşguldü.

"Kızım eşek kadar oldunuz hala bombalama yapıyorsun. Çocuk daha ayılamadan tekrar bayılacak! "

"Bırak anne bırak hak etti pezevenk!"

Dayımın sözlerinden sonra götüne inen 37 numara terlikle bu sefer kahkahaya boğulan bizdik.

"Kalk üstümden aygır bu harika anı görmem lazım! "
Metenin beni üstünden savusturmasiyla yere yapışmıştım. Ama bu gülmemi durdrumamıştı.

Hatta kendimi kaybedip yuvarlanmaya başladım. En son Baran Abinin ayağının dibinde durduğumda bana ucubeymisim gibi bakıyorduk.

"Barancığım bir problem mi var?"

Baran abi bana gülerek olumsuz anlamda kafasını salladı.

"Yaa annem ne dedimki ben?"

Dayım bir yandan totisine yediği terliklerden kaçmaya çalışırken bir yandan da kendisini açıklamaya çalışıyordu.

"Sus Yavuz sus! Sen ne zaman büyüyeceksin bilmiyorum!"

Onların tatlı kavgalarını sırıtarak izliyordum. Dostum iste hayat bu!

"Tomris yanıma gel!"

Metenin anlamsız sert sesiyle ona sorgular biçimde baktım.
Her halinden hoşnutsuzluk akıyordu.

"Ne?"

Sinirle oflayarak ayağa kalktı.

"Ne alık bir şey oldun Kızım sen!"

Bir yandan söyleniyor bir yandan da beni kollarımdan tutup kaldiriyordu.
Ona karşı çıkmadan kaldırmasına yardımcı oldum.

"Meteee sanırım ayaklarım tutmuyor. "

Bir yandan nazlaniyor bir yandan da kollarımı açıyordum. Normal şartlarda kıçını dönüp 'sürün o zaman' diyecek Mete beni kucağına almıştı. Tövbe bismillah.

"Bu kaslı kolları boşuna yapmadık çiçeğim. "

Neyin boy gösterisi bu diye sorgulamaya gerek bile yoktu. Herkül Barana şekil şukul yapıyordu. Bakın altını çiziyorum Herkül Baran! Çiğdem niyetine citlerdi Meteyi. Ayrıca kas dediği çalı kolları beni fazla zayıfım diye kaldirabiliyordu. Bakmayın bu denyoya.