15. Bölüm

927 36 9
                                    

\\15. Bölüm\\

"Ediz beni bi' sal ya! Ben Ayris'imi eğlendirmek için geldim. Sen bana durup durup yarasına dikkat et diyorsun. Ben o kadar salak mıyım sence?"

Ediz, hızla kafasını aşağı yukarı salladı ve Celâl gibi bağırmaya başladı. "Evet, salaksın." Biraz güldü sonra ciddi bir ifadeyle konuştu. "Oğlum bir geri çekil kız nefes alsın lan. Boğuyorsun resmen kızı."

Celâl, Ediz'in bu sözüyle biraz geri çekildi ama benim aklım boğulmamda değildi.

"Lan mı?!" Diye bağırmıştım. Ne yani Celâl hemen Ediz'e sokak ağzını mı öğretmişti?

"Ediz sen 'lan' falan demezdin. Doğru söyle Celâl mi öğretti sana bunları?"

Ediz kahkaha atmaya başladı Celâl ise bana tripli tripli bakmaya.

"Yok yok. Ben normalde de öyle konuşurum ama başlarda seninle öyle konuşmadım yeni yeni tanıştığımız için. Hem ben öyle-" Ediz sözünü tamamlayacaktı ki Celâl onu böldü.

"Ayris! Sen neden bugün hep beni görmüyorsun? Ben gömülecek bir çocukmuyum?"

"Tamam tamam. Sustum ben," dedim bir yandan gülerek.

Bir süre Celâl bana tripli bakışlar attı, ben Celâl'e ne var lan dercesine baktım, Ediz ise çıkardığı minik çaplı kavgayı keyifle izledi.

Ben kaza geçireli yaklaşık 4 gün oluyordu. Şuan evdeydim, yatağımda yatıyordum okulda raporum olduğu için. Celâl ve Ediz ise benimle hem konuşmak hemde eğlendirmeye gelmişlerdi.

"Ee? Hastane de bir kaç konu hakkında konuşmamız gerektiğini söylemişiniz. Bugün de bunun için geldiniz sanırım. Hadi söyleyin bakalım. Ne konuşacağız?"

Karşımda oturan ikili aynı anda boğazını temizledi ve birbirlerine baktı. O kadar ciddi bir konumuydu ya?

"Biraz üzülebileceğin bir konu. Şu an konuşmak istediğine eminsen biz hazırız," dedi Ediz.

Üzülebileceğim bir konu mu? Pamir. Konumuz kesinlikle Pamir'di.

Yutkundum ve gözlerimi kapattım bir süre.

"Gönderin gelsin. Ben hazırım." Sesim her ne kadar güçlü çıksa da hazır falan değildim.

Son 4 gündür hiç Pamir'i neredeyse hiç görmemiştim. Sadece hastanede gördüğüm kadarıylaydı onu görüşüm. O evime gelmişti ama Uraz'a onu hep kovmasını söyleyip kovdurmuştum. Onunla bu aralar konuşmak hatta görüşmek bile istemiyordum. Kafamı toparlamam lazımdı. Kendimi düşünmediğim bir ilişki ne kadar sürerdi ki? Onu seviyordum ama hatasını anlamalıydı. Elbet onunla sonra konuşacaktım.

"Biliyorsun. Bu olaylar bir nevi Pamir yüzünden oldu," diye söze başladı Ediz.

"Bir nevi değil direkt onun yüzünden oldu." Diyerek düzeltti onu sinirli sesiyle Celâl.

"Sözümü kesme Celâl." Boğazını temizledi ve devam etti.

"Pamir Hoca demeyeceğim çünkü ona saygım kalmadı. Pamir, birine duyduğu değeri gösteren biri değil belli ki. Sen onu düşünüyorsun ve onu kıskanıyorsun. Senin ona duyduğun yoğun duygular merakını körüklüyor ve kendini bile unutmana neden oluyor. Pamir... Bilmiyorum. Sanırım kendisine duyulan merakı gideren biri değil veya bu kadar düşünüleceğini sanmıyor. Bence aranıza biraz mesafe koymalısın." Gözlerini Celâl'e çevirdi hadi dercesine.

Matematik Hocam +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin