"Kadir dur kadir"
Kadir arabaya binecekken tanıdık ses ile durdu. Bu Nazlıydı. Arkasını döndüğünde üstünde pijaması dağınık saçı ile ona doğru koşuyordu. Kadir şaşırmış ve Nazlıya bakarken o çoktan Kadire yaklaşmış ve sıkıca ona sarılmıştı. Derince...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Aşkım anahtarları aldın mı" Saçlarımda ki maşayı tarak ile açtığım sırada yatak odasına gelen Kadire dönmüştüm. İçeri girip beni baştan aşağıya süzdü.
"Aldım aldım da yavrum sen ne güzel olmuşsun böyle." Yanıma yaklaşıp belimi kendine doğru sertçe çektiğinde ayağımda ki topuklular yüzünden dengemi zor sağlamıştım.
"Ay Kadir yavaş!"
Açık gerdanıma uzandığı zaman geri çekilmek istemiştim fakat izin vermemişti. "Kadir sakalların çiziyor hem kızartma tenimi!"desem de umursamamıştı.
"Ya adam makyajım bozulacak çekil bakayım." Var gücümle onu itmeye çalışırken üstüme eğildi. "Bozulsun ne olacak ki? Karımı sevmeyeyim mi?"
Elimi omzuna koyup yasladığım da "Sev tabi kocam sev de şimdi değil bak annenler bekliyor geç kalacağız."
"Vallahi kimse umrumda değil. Ben karımın teninde soluklanmak istiyorum."
"Aşkım şu an sırası mı sence bak geç kalacağız düğüne." Dediğimde bir anda kollarını dizimin altından geçirdi. Beni kucağına aldı. "Kadir saçmalama indir beni Kadir!" Yatağa gideceği zaman ayaklarım ile çırpınıyordum beni indirmesi için.
"Ya aşkım söz veriyorum akşama ama şimdi değil. KADİR üstümüz kırışacak ya!" Kendisi yatağa oturacakken çalan kapı ile durdu.
"Bak sesimizi duydular işte rezil olduk rezil!" Diye öfkeyle konuştuğum da omuz silkti. "Burası bizim odamız değil mi kızım istediğimi yaparım onlara ne."
"Değil canım. Sen evimiz zannettin herhalde ama değil. Farkındaysan şuan annenin evindeyiz."
"Hiçte bile burası benim eski odam yani bizim." Hala kucağında olmam normalmiş gibi beni taşıyordu.
"Aşkım indirsene beni ya!" Dediğimde sıkıntı ile nefes vermiş ve beni indirmişti. Kapı tekrar çaldığında üzerimi düzelttim ve kapıyı açtım.
"Nazlı ablaa." Rüya kapıyı açtığım gibi kollarını kocaman açıp bana sarılmıştı. Bende memnuniyetle kollarımı açmış küçük hanımefendiye sarılmıştım.
"Oy kuzum hoş geldin." Yanaklarını öptüm.
"Sizi bekledim gelmediniz bende geleyim dedim." Arkamda ki arsız adama döndüm. Onun arsızlığı yüzünden millet bizi bekliyordu. "Dayın geç hazırlandı canım şimdi geliyorduk bizde. Hatta Kadir sen Rüya ile in bende çantamı alıp geleyim."
"Hadi dayı babamlar bekliyor." Dedi. Sonra dayısının elini tutup onu çekiştirdi. "Hadi dayı gel." Odadan çıkmadan önce bana göz kırpmış ve odadan ayrılmıştı.
