"Neden neden? Neden yani?"
Evde telaşlı bir yemek hazırlığı varken Jin ve kral Jung dönüp dönüp söylenmeyi ihmal etmiyor, sabırlar dileyip duruyorlardı.
Hoseok boynundan olmayı beklerken bekarlığımdan olacak gibiydi.
Bu durumu krala yemek sırasında nazikçe bildirmeyi düşünselerde herkes gergindi, nasıl bir tepki alacaklarını bilmiyorlardı, öte yandan Hoseok bu "ikimizde" sözüyle ne kast edildiğini anlamamış, yine de içindeki endişeyle kardeşinin yemeye gelmesini engellemeye çalışıyordu.
Kraliçe ve Jisoo siyah sade bir elbise, erkekler siyah bir takım elbise giymiş, görkemli bir masa donatılmış, gergince kralın gelmesi bekleniyordu.
Kral eğer kabul ederse kızıyla evlenmeyi, ancak kral red ederse Hoseok'u direkt olarak vermeyi düşünüyordu.
Oğlunun yaptığı hatanın cezasını çekmesi gerektiğini düşünüyordu.
Kral Min ise yüzünde bir gülümseme ile vardı krallığa, iki günde Hoseok hakkındaki her şeyi araştırtmış, içten içe heyecanlıydı.
Ne kadar soğuk, gaddar, başarılı ve herkesi korkutan bir kral olsa da otuzunu bitirmek üzereydi ve kendisi emin olmasa da kurdu büyük bir hevesle aile kurmak istiyordu, baloda tanıştığı, onun gibi her kurala meydan okumaya açık, her yaptığı ters köşe olan bu omega ise adeta onun ruh eşiydi!
Tabii, o başarı ve güç için her şeye karşı çıkarken omega sadece daha fazla eğlence ve çıldırmış surat görmeyi seviyordu, bu da bilmediği bir ayrıntı olarak kalacaktı şimdilik.
Saray'dan içeri girdiği anda önünde eğilen kral ve varis e bakıp yüzünde bir zafer gülümsemesiyle ilerlerken abisinin kolunu cimciklemesi ile eğilen omega nın önünde durdu.
Jung krallığı güçsüz değildi ama güçlü krallıkları karşısına alacak kadar güçlü de değildi, gerçekten kendisinden yüksek krallıklar tarafından kolayca kül edilip arkasında iz bile kalmadan yok olabilirdi, bunun farkında olarak diplomatik ilişkilerini sıkı tutmaya çalışırlarken Hoseok'un yaptığı resmen koca bir krallığın intiharı gibiydi.
Bu yüzden şuan kimse tek bir çıt çıkarmıyor, kral Minden bir 'kalk' komutu gelmediği için öylece eğiliyorlardı.
Ama zaten ailenin küçüklerinden olup halk tarafından bile sevilip şımartılan bir çocuk olan Hoseok kolunu abisinin esirinden kurtarıp bir anda doğruldu ve belini ovarken karşısındaki alfaya sinirli bakışlar atmayı ihmal etmedi.
Yoongi, ellerini arkada birleştirmiş, dudakları üzerinde ukala bir gülümseme ile karşındaki omegayı süzüyordu.
Omega yine güzeldi, sarı saçları düzleştirilmis, hacimlendirilmesine rağmen önüne geliyor, minik balık gözlerini hafiften kapatıyordu, biçimli burnu sinirle kızarmış, buğday teninde oldukça tatlı bir görüntü oluşturuyordu.
Üzerindeki beyaz, bel kısmı özellikle ince, kol kısımları hafifçe bollaşan ve ince detaylı dantel işlemeleri olan feminenlik akan gömleği, altına giydiği bol, siyah kumaş pantolonu uyumsuzdu, muhtemelen sonradan kıyafetini değiştirmeye zorlanmış, yine de kendi bildiğini bırakmamıştı.
Fark etmeden ufak bir kıkırtı bıraktı, bu minik omeganın her şeye bu kadar aykırı olma nedeni neydi ki? Her ne olursa olsun sadece tatlı, küçük bir çocuğun mızıkçılık yapması gibi geliyordu gözüne.
Muhtemelen kurdunun çoktan onu sahiplenmesinden kaynaklıydı bu hissettikleri, zaten kızgınlığı yakın olduğu için kendi duyguları ile kurt duygularının ne olduğunu ayırt edemiyor, önüne geçemiyordu kendine ait olmayan duyguların.
Bu sırada omega da kısaca süzmüştü onu, bembeyaz tenine zıt giydiği simsiyah sade takım elbiseyi kendi içinde rüküş bulmuş, siyah saçlarının ardında gördüğü yaralı küçük gözü bi an için onu korkutup büyük bir yutkunma ihtiyacına neden olmuştu.
