🍃
"Bir şeye ihtiyacın olursa yan odadayım. İyi geceler"
"Peki iyi geceler"
Kapıyı kapatıp çıkmıştı. Benim için ayırdığı misafir odasında tek başıma kalmıştım. Yarın görüşmem vardı ve eğer işe başlarsam sürekli burada kalamazdım. Acilen bir ev bakmam lazımdı ama şuan bunun için halim yoktu.
Kendimi yatağa attım biraz sosyal medyada gezindikten sonra alarmı kurup uyudum.
🍃
Nefret ediyordum bu alarm sesinden. Ama sanırım artık alışmam gerekiyordu. Yataktan kalktım. Başka bir evde uyanınca çok garip hissediyordum. Banyoya girip duş aldım ve dünden hazırladığım kıyafetlerimi giyindim.
Ne giyeceğimi önceden planlamıştım yoksa görüşmeye geç kalırdım. Kendimi biliyordum.
Saçımı salık mı bıraksam yoksa toplasam mı diye kafa yorarken aklıma Barış geldi ve ona sormak için odadan çıktım.
Banane canım bi işe yarasın bari
Kapıyı tıktıkladım ses gelmedi büyük ihtimalle uyuyordu. İçeriye pat diye girmemle çocuğu uykusundan uyandırmıştım.
"Hayırdır noluyor lan"
"Çok önemli bi konu var"
Yattığı yerden doğrulmuştu
"Ne olabilir sabah sabah?"
Uygulamalı göstereceğim için tam önüne geçtim.
"Bak şimdi saçımı böyle salık mı bırakıyım yoksa"
Elimle topluyormuş gibi yaptım
"Böyle at kuyruğu mu yapayım?"
Kızım Berfin çok pis kaşınıyorsun haberin olsun
Bana "ciddi misin sen" der gibi bakıyordu.
"Ya Barış bakma öyle önemli bir konu. Bugün benim görüşmem var lütfen yardımcı ol"
Normalde olsa beni odadan kovar uykusuna devam ederdi ama ne zaman "lütfen" desem beni kıramıyordu.
"Salık bırak"
"Eminsin dimi geçiştirmiyorsun beni?"
"Evet eminim Berfin öyle daha güzelsin"
Ne dedin seenn öyle daha mı güzelim??
Hemen toparlamaya çalıştı "yani daha çok yakıştı"
Gülmemek için kendimi zor tutuyordum.
"Tamam tamam anladım"
Odadan çıkarken "teşekkürler canım sen uyumaya devam et" dedim.
"Uykumu böldün bir kere nasıl uyumaya devam edebilirim?"
"O zaman kalk ayı"
Kapıya doğru eline geçen ilk yastığı fırlattı.
"A aa ayıp sana hiç yakışmıyor bu hareketler Barış Alper Yılmaz" diyerek kapıyı kapattım açık olmak gerekirse kaçtım.
🍃
Tesislere gelmiştik. Yol boyunca "Sence beni kabul ederler mi? Ya benden hoşlanmazlarsa?" diye kafasını şişirmiştim. Bir ara bu işten vazgeçip geri eve gitmek bile istemiştim.
Ama şuan bunun için çok geçti. Çünkü şuan görüşmenin ortasındaydım.
"Cv'nizi inceledik. Daha önce İzmir'de staj yapmışsınız ve ana dil hariç üç dil biliyorsunuz.
İngilizce,Almanca ve İtalyanca"
Kafamı sallayarak onayladım.
"Bütün isteklerimizi karşılıyorsunuz hiçbir sıkıntı yok. Yarın işe başlayabilirsiniz hayırlı olsun"
Bir dakika kabul edilmiş miydim şimdi? Allahım seni çok seviyorum
El sıkıştık ve ek olarak
"Sizi bugün gruba ekleyeceğiz orada saat kaçta burada olmanız gerektiği yazıyor" dedi.
"Tamamdır teşekkür ederim iyi günler"
"İyi günler"
Odadan çıktım. Asla yerimde duramıyordum. Olduğum yerde zıplayıp duruyordum.
Bu işide kaptın be kızım aferin sana
Hızlı adımlarla soyunma odasına doğru ilerledim. Görüşme fazla uzun sürmemişti büyük ihtimalle Barış hala oradaydı.
Şansıma içerde tekti.
"Barış"
Sesimi duymasıyla irkildi ve bana döndü. Yüzümden her şey anlaşılıyordu.
"Yoksa..."
Koşarak üstüne atladım ve sarıldım.
"Evet kabul edildim. Artık burada çalışıyorum"
Sıkıca bana sarıldı ve omzumun üstünden cevap verdi.
"Ben demiştim sana kapıcaksın bu işi diye"
Gülmekten artık ağzım yırtılacaktı.
Ayrıca şuan ayaklarım yere değmiyordu malum ayıya sarılıyordum.
"Lan"
İkimizde sesin geldiği yöne doğru baktık. Kapıda şaşkınca bize bakan iki adam vardı.
🍃
