🍃
Kafeden çıktıktan sonra Yağmur beni arabayla eve bırakmıştı. Barış'ın bana önceden verdiği anahtarla kapıyı açtım. İçer girdiğimde ses yoktu.
Barış büyük ihtimalle hala Keremle beraberdi.
Üstümü değiştirmek için odama geçtim ve rahat bir şeyler giyindim.
Su içmek için mutfağa girdim. Kendime su doldurup içtim ve salona geçtim. Koltuğa kendimi attım. Saat 7'ye geliyordu. Barış'ı arasam mı diye düşündüm ama sonra vazgeçtim. Gelirdi zaten birazdan.
Tv'den bir şeyler izlerken gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu. Artık dayanamadım ve kendimi uykuya teslim ettim.
🍃
Gözlerimi hafifçe açtığımda kendimi Barış'ın kucağında buldum. Tabiki de böyle uyanmayı bende beklemiyordum.
Salonda uyuyakalmıştım ve beni odama götürüyordu.
Uykulu sesimle konuşmaya çalıştım.
"Barış"
"Hı" diyerek bana döndü bir yandan da ayağıyla odamın kapısını ittirdi.
"Neden geç geldin?"
"Kerem beni tuttu normalde bu kadar geç gelmeyecektim"
"Peki" diyip kafamı göğsüne yasladım.
Benim için dünyanın en rahat yastığı olabilirdi.
Yavaşça beni yatağa yerleştirdi. Hala biraz uykuluydum ama kendime gelmiştim. Aniden bir cesaretle yattığım yerden doğruldum ve tam kapıdan çıkan Barış'a seslendim.
"Barış"
Kapının arasından bana döndü.
"Efendim"
"Bugünlük benimle yatar mısın?"
Böyle bir şey beklemediği yüzünden belliydi. İlk başta ne diyeceğini bilemedi daha sonra içeri girip kapıyı kapattı.
"Korkuyor musun?"
Kafamı sağa sola çevirdim. Küçükken karanlıktan korkuyordum aslında hala o korkum vardı ama biraz aşmıştım. Muhtemelen bunun için benimle yatmasını istediğimi sandı.
"Hayır sadece..." yutkundum.
Evet başarabilirsin Berfin ne düşündüğünü dile getirebilirsin.
Cümlemin devamını bekliyordu.
"Sadece yanımda olmanı istiyorum"
Yüzünde tebessüm oluştu. O mutlu olunca bende mutlu olmuştum.
"Tabi ki yatarım" dedi ve kenara kayıp ona yer açtım.
Yanıma uzandı ve ikimizinde üstünü örttü. Bana döndü ve bende onun tarafına döndüm.
"Berfin sana söylemem gereken şeyler var ve ben artık saklamak istemiyorum"
Merakla ne diyeceklerini bekliyordum.
"Dinliyorum"
