pamuk şeker

951 62 11
                                    

🍃




Barış antrenmandayken bende biraz evi topladım. Fazla dağılmıştı. Sonrasında laptoptan mailleri kontrol ettim.

Annemlerle uzun zamandır konuşmuyordum. Onları arayıp koyu bi sohbete dalmıştık. Yakın zamanda İzmir'de kalan eşyalarımı getirceklerini söylediler bu vesileyle de kısa bir süre kalıp nasıl bir yerde yaşadığımı öğreneceklerdi.

Ev meselesini hemen halletmem gerekiyordu.

Kendime soğuk kahve yapıp balkona geçecekken kapı çaldı.

Barış gelmiş olamazdı daha çok erkendi. Hızlıca kapıya doğru ilerledim.

Kapı deliğinden bakınca uzun sarı saçlı bir kadın görüş alanıma girdi.

Çok beklemeden kapıyı açtım.

İlk önce beni bi süzdü. Daha sonra kaşlarını çattı.
"Sen kimsin?"

Manyağa bak gelen sensin

"Pardon? Asıl siz kimsiniz çıkaramadım?"

"Barış'ın sevgilisi misin?"

Nerden tanıyordu bu Barış'ı

"Barış'ı nereden tanıyorsunuz?"

Dudaklarını yana kıvırarak alay edercesine güldü. Daha sonra gözleri yüzüme kaydı. İyice inceledi. Artık bu duruma bir son vermem gerekiyordu.

"İyi günler hanımefendi" diyip kapıyı tam kapatıcakken eliyle engel oldu.

"Bir dakika...sen o kızsın"

Ne yaşanıyordu şuan bu sıçtığımın yerinde ya

"Hangi kız?"

"Barış'ın aklını kurcalayan sendin demek" sesindeki öfke daha çok artmıştı.

"Ben kimsenin aklını kurcalamadım bence siz birisiyle karıştırıyorsunuz"

Dedikten sonra engel olmasına izin vermeyerek kapıyı hızlıca kapattım.

Az önce yaşadığım şeyi idrak etmeye çalıştım. Tekrar balkona geçip kendimi koltuğa attım.

O kız kimdi ve Barışla nasıl bir bağlantısı vardı ayrıca beni nereden tanıyordu ki?

Aklıma bin bir türlü şey geliyordu. Kafam allak bullak olmuştu.




🍃




Balkonda uzaklara dalmış oturuyorken bir anda Barış'ın sesiyle irkilip arkama döndüm.

"Berfin"

"Barış sen nasıl girdin eve?"

"Kaç kere zile bastım açmadın bende anahtarla girdim"

Oha o kadar dalmış olamazdım

"Duymamışım canım kusura bakma"

Yanıma yaklaştı. Eğilip boynuma öpücük kondurdu.
"Bir şey mi oldu neden moralin bozuk?"

Gelen kadını söylesem mi söylemesem mi diye ikileme düştüm. Kimdi bilmiyordum ama gereksiz yere huzursuzluk çıkarmanın bir anlamı yok diye düşündüm. Belki de Barış'ın takıntılı fanlarından biriydi.

"Yok yok iyiyim"

İnanmayarak kaşlarını çattı.
"Emin misin?"

Bu sefer ayağa kalkıp kollarımı boynuna doladım.
"Gerçekten iyiyim. Hem senin antrenmanın nasıl geçti anlat bakalım"

Gün Gelir | Barış Alper YılmazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin