kuşku

1K 78 27
                                    

🍃




1 hafta sonra...
Yan daireyi sonunda kiralamıştım. Ev zaten eşyalıydı benim için iyi olmuştu bir de eşyalarla uğraşmak zorunda kalmamıştım.

Sadece temizlik yapmam gerekiyordu. Tabiki tek başıma bu evi temizleyemezdim. Barış bana yardım edecekti.

Yani öyle umuyordum

"Aşkım öyle değil o"
Perdeleri yıkamıştım ve şuan Barış takmaya çalışıyordu ama bir türlü becerememişti.

"Yaptım işte nesi olmadı"

"İn sen bi aşağı"

Merdivenden indirip perde işini ben üstlendim.

"Barış tut beni valla düşerim"

"Tamam ben varım düşmezsin"

Bana güveni verdiğine göre perdeyi takabilirdim.

Kollarım yorulsada sonunda takabilmiştim.

"Sonunda" derin bir oh çektim.

Tam merdivenden inecekken Barış beni kucağına alıp yere indirmişti.

Sevgilinizin güçlü olması...gerçi benimkisi biraz hayvanatlığa kaçıyor ama olsun razıyım

Son bir kaç şey kalmıştı onları da hallettikten sonra artık ev tertemiz olmuştu. Kendime ait bir evim vardı sonunda.

Evim olduğuna göre annemleri de çağırabilirdim. Ayrıca geldiklerinde onlara Barışla olan ilişkimizide anlatmam gerekecekti. Bu durumu düşündükçe strese giriyordum.

Aklıma bir fikir gelmişti. Mutfakta bulaşık makinesini boşaltan Barış'ın yanına gittim.

Evet kendisi çok iyi anlar bu işlerden canım ya

Arkadan sarıldım. Aniden olunca irkilmişti sonrasında gülümsedi.

Çatal kaşıkları yerleştirirken çekmecenin içi karman çormandı.

Pardon bu işlerden anlamıyormuş...

"Barış çok düzenli yerleştirmişsin gözlerim yaşardı"
Dalga geçerek söylemiştim gülmemek için kendimi zor tutuyordum.

Dalga geçtiğimi anlamıştı.
"Olmamış mı?"

Çok masum sorduğu için aksini söyleyemeyecektim.
Ellerimle yanaklarını sıkarak "hayır olmuş bitanem" diyip dudağından öptüm.

Beni tezgahın üstüne oturtup küçük küçük öpücükler bırakıyordu.

Aklıma mutfağa neden geldiğim gelince geri çekildim.

"Barış bir şey sorucam"

Bacaklarımın arasına girip ellerini belimde bağladı.
"Sor yavrum"

"Emine teyzeler ne zaman gelecek İstanbul'a?"

"Bilmiyorum ki neden sordun?"

"Ya şey diye düşündüm. Şimdi annemle babam yakın zamanda oradaki eşyalarımı getirmek için buraya gelecekmiş. Bu yüzden sizinkilerle benimkilerin geldiği tarihleri denk getirelim ki ilişkimizi beraberken açıklayalım"

Dediğim şeyi düşündü ve mantıklı bulmuştu.

"Mantıklı aslında. Ayrı ayrı söylemektense bu daha iyi olur. O zaman ben annemi arıyım sende Asiye teyzeyi ararsın aynı tarihte yola çıkmış olurlar"

Kafamı salladım.
"Çok iyi olur"

"He bu arada akşama Keremlerle buluşuyoruz daha demin mesaj atmıştı söylemeyi unuttum"

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 13 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Gün Gelir | Barış Alper YılmazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin