Sevgili Okur,
Bu kitabı seçip okuduğunuzda, sizi bekleyen sıradışı bir yolculuğa adım atmış olacaksınız. Asmin'in hikayesi, kaderin acımasız oyunları ve insanın mücadele ruhunun en güzel örneklerinden biri olarak karşınıza çıkacak. Hastanede doğduğu...
Ne içimdeki sokaklara sığabildim. Ne de dışarıdaki dünyaya...
Sabahattin Ali
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalarrrrr.
Oturduğumuz cafeye geri dönmeye başlamıştım ki önümde beliren iki polisle kalakaldım.
"Sıçtık" dediğimde iki polis de bana doğru yaklaşmaya başladı.
En öndeki polislerden biri elini kaldır deyince iki ellerimi kaldırıp durdum.
Polisler temkinli bir şekilde bana doğru ilerleyip havadaki ellerimi tutup ters kelepçe yaptılar. Sanki bir şey yaptık.
Sokağın başındaki polis arabasına doğru ilerleyip sol kolumdaki polis kapıyı açıp ensemden tutup arabaya koydu ve üzerime kapıyı kapattı. Polisler de arabaya binip arabayı çalıştırdı.
Polis karakoluna gelince polisler arabadan çıkartıp nezarethaneye koydular.
Yanımda bir kaç kadında vardı.
Aradan beş dakika geçtiğinde bir polis gelip kapıyı açtı. İçeriden beni çıkartıp sorgu odasına doğru götürdü. Sorgu odasına girince sandalyeye oturtup çıktı. İyi en azından bu sefer kelepçe takmadılar diye geçirdim içimden.
Kapı açılınca içeri o gün benim ifademi almak için gelen polise baktım. Bana bakıp karşı sandalyeye oturup konuşmaya başladı.
" Bugün ara sokaklardan birinde adam dövmüşsün. Üstelik adamın cebinden telefonu alıp bir şeyler kurcalamışsın, daha sonrasında telefonu geri yerine koymuşsun. Polis sesleri gelince de kaçmaya çalışmışsın."
"Siz beni hep böyle karakola mı getireceksiniz? Ayrıca adam benim fotoğraflarımı çektiği için adamı kovaladım. Ara sokağa girince de saldırmaya başladı. Bende kendimi korumak için dövdüm adamı. Sonra telefonu alarak fotoğraflarımı sildim. Evet kaçmaya çalıştım çünkü yine karakol macerası yaşamak istemedim, eee haliyle ilk sorguda pek hoş karşılaşmadım.Bir daha gelmek istemem doğrusu" dedim.
Polis derin bir nefes çekip beni serbest bıraktılar.
Karakoldan çıkıp taksiyle eve dönmek zorunda kaldım. Eve gelince motorumu bahçede görünce bizimkilerin getirdiğini anladım. Onlarla olan whatsapp grubuma girip iyi olduğuma dair mesaj atıp çıktım.
Eve girip salona geçtiğimde koltuklardan birinde oturan yağız abiyi görünce yanına gidip oturdum.
Gene başına iş açmışsın küçük" dediğinde göz devirdim.
