KABA KIZLAR KARTELİ

8. KABA KIZLAR İTİRAF EDİYOR

merhabalar!!!

güzel bir bölümle geldim. oy vermeyi ve boooooolca yorum yapmayı unutmayalım lütfen. 🌷 bölümden sonra konuşmak için x'e gelin.

gelişmeler için sosyal medya hesaplarımı takip edebilirsiniz.
ig: misshelov
x: witchcartel

☙

Little Mix, Little Me

8. KABA KIZLAR İTİRAF EDİYOR

"Şu anda burada ölebilirim, Clem.
Sadece mutluyum. Bunu daha önce
hiç hissetmemiştim. Tam olarak olmak istediğim yerdeyim."
-Eternal Sunshine of the Spotless Mind

♌︎

EGEMEN YÜCEL:

Larin Koroğlu birçok yönüyle diğerlerinden ayrılıyordu.

Bunlar her insanın onu gördüğü gibi söyleyeceği klasik özellikler değildi elbette. Güzel olması, ulaşılmaz durması, burnu havada gezmesi ve sivri diliyle bilinmesi herkesin kabul ettiği değişmez gerçeklerin başını çekse de; benim değinmek istediğim—ve onu diğerlerinden ayırdığını düşündüğüm nokta bundan çok daha fazlasıydı.

Nitekim hayatımda gördüğüm en inatçı insandı. Takıntılı bir yapıya ve asla geri adım atmama gibi sinir bozucu bir huya sahipti. Bu yüzden beni basitçe deli edebiliyordu. Hayır'ı bir cevap olarak kabul etmiyor, işler onun istediği şekilde ilerlemediği sürece asla peşimden ayrılmıyordu.

Şu an olduğu gibi.

Fakat onun yörüngesinde geçirdiğim son birkaç haftadan bir çıkarım yapacak olursam, kendisine istediğini vermediğim vakit beni rahat bırakmayacağını anlamış olmak listenin başında gelirdi.

Öyle ki Alara'yla alıp veremediğinin ne olduğunu öğrenmek için ona yazdığımda aslında benim de onu başıma bir kez daha musallat ettiğimi kavramam gerekirdi ama... Aması yoktu. Yeniden bir numaralı belam hâline gelmişti ve şimdi bununla başa çıkmam gerekiyordu.

Soğuk Bostancı Sahili'nde.

Ona benimle içeride buluşmasını söylemiş olmama rağmen, sıkılacağına emin bir şekilde bütün akşam boyunca hareketlerimi ağırdan almıştım. Antrenman bittiğinde soyunma odasıyla aramdaki iki dakikalık süreyi on beşe çıkarmış, normal zamanda uzun sürmeyeceğini bildiğim hâlde kendimi yarım saatlik soğuk bir duşun altına bırakırken ikinci kez düşünme ihtiyacı duymamıştım.

Buna rağmen bir saatin ardından rahatlamış şekilde dışarı çıktığımda onu ifadesiz bir duruşla koridor duvarına yaslanırken yakalamıştım.

Beni beklemişti.

"Bir yerde okumuştum..." Beni, ona dair düşüncelerimden sıyıran şey yine o olurken, omzumdan kayan çantamı düzeltip bakışlarımı suratına çevirdim. Profili kusursuzdu. Oval suratı, kalkık burnu, dolgun dudakları ve orantılı hatları... Üzerinde vücudunu saran uzun kollu bir body ve düşük bel pantolon vardı. Ayağına geçirdiği çizmeleriyle birlikte. Kestane rengi düz saçları güzelce omuzlarından aşağı dökülüyor ve baş döndürücü parfümünün kokusu burnuma doluyordu.