KABA KIZLAR KARTELİ

10. BATAKLIK

kitaptaki favori bölümlerimden biriyle merhaba. 💌 oy ve yorumları unutmayalım.

sınır: 500 oy, 500 yorum.

ig: misshelov
x: deneyselhisler & witchcartel

☙

Myles Smith, Stargazing

10. BATAKLIK

"Hayat, bize büyülü şeyler sunar.
Sadece kalbiniz açık olmalıdır."
-The Princess and the Frog

♌︎

EGEMEN YÜCEL:

"Yanlış mıyım, Larin?" Melina'nın tiz ve suçlayıcı sesini arkamdan duyduğum an gözlerimi kısa bir süreliğine yumdum. Arabaya bindiğinden beri susmuyordu. "Beni yolun ortasında bırakıp giden bir herife niye hesap vereceğim ben şimdi!"

Olası bir kargaşa hâlinde, durumu kontrol altında tutabilmek için arabayı elimden geldiğince yavaş sürüyordum. Dora'yla konuşurken Larin de benimle geleceğini söylemişti ve sahildeki koşu yoluna vardıktan sonra en yakın arkadaşımdan arabasının anahtarını alıp, Melina'yı olduğu yerden almaya gitmiştik. Onu ikna ettiğimizden bu yana gözünde potansiyel suçlunun en yakın arkadaşı olarak gözüktüğümü bildiğim için ağzımı olabildiğince az açmaya çalışıyordum. Önlem her zaman iyiydi çünkü onun gibi bir kızın sağı solu hiç belli olmuyordu.

Bu noktada içinde bulunduğum durum da göz önüne alınırsa, Dora'nın yardım çağrısını kabul ederken bu denli aceleci davranmamın gerekli olup olmadığını düşünüyordum.

Çünkü Melina ve Larin yan yana kesinlikle iyi bir ikili değildi.

"Piç kurusu." Larin'in sesini duyduğum an yoldaki bakışlarımı kısa bir süreliğine onun dikiz aynasındaki yansımasına diktim. Arka koltukta bacak bacak üstüne atmıştı ve arabaya bindiğinden bu yana pürdikkat Melina'nın anlattıklarını dinliyordu. "Başka ne dedi?"

"Tanıdığı en çekilmez kız olduğumu."

Burnundan öfkeli bir nefes veren Larin'in konuşmak için ağzını araladığını gördüğümde, "Ama," diye atılarak aceleyle aralarındaki tartışmaya dahil oldum. En yakın arkadaşımı acımasızca paralamalarına daha fazla göz yumamazdım. "Önce sen ona korkunç ve sahtekâr bir adam olduğunu söylememiş miydin?"

"Sen bizi mi dinliyorsun?" Melina'ya hitaben konuşmama rağmen cevap veren kişi Larin'di ve kaşları biçimsiz bir şekilde çatılmıştı. Dikiz aynasından göz göze geldiğimizde sessizce yutkundum. "Önüne dön ve sadece arabanı sür."

"Ama Dora..."

"Şunun adını ağzına almaz mısın!" diye parlayarak öfkeyle pencereden dışarı baktı Melina. Fakat bir saniye geçmeden kucağındaki telefonu eline alıp bildirimlerini kontrol ettiğini açıkça görebilmiştim çünkü ağzından çıkan tüm suçlamalara rağmen ondan bir mesaj ya da arama bekliyordu. "Engeli basacağım şimdi."

"Sakın." diye uyardım bakışlarımı yeniden önümdeki yola çevirirken. "Sonra öfkesini bizden çıkarıyor."

"Ha Melina'nın mağdurluğu yerine olaydan kendime pay çıkarmam gerek diyorsun yani?"