KABA KIZLAR KARTELİ

9. YARALI KRALİÇE ve ATSIZ ŞÖVALYE

merhabalar. aşağıyı okursanız sevinirim.

bu kitabın okur kitlesinin çoğunda yanlış bir algı var. kurgunun ana karakterleri larin ve egemen değil; larin ve alara. kitap ilerledikçe alara'nın pov'ından da bölümler okuyacaksınız.

sizi bir karakteri sevmeniz için zorlayamam ancak onlar hakkında kesin bir kanıya varabilmeniz için önce arka planda gerçekleşen şeyleri öğrenmeyi beklemenizi öneririm. bu elbette sizin kararınız. fakat kitabın adı kaba kızlar karteli. profilimdeki diğer kurguların aksine bu kitapta romantize edilecek dostluk ilişkileri ve destekleyici bir duygu paylaşımı yok. ana karakterler düşmanlar. birbirlerinden nefret ediyorlar ve aralarındaki çatlaklar düzelse dahi ılımanlı ve sevecen bir ilişkiye sahip olmayacaklar.

wattpad kapalı olduğu için etkileşim azlığının farkındayım ancak geçtiğimiz bölümlerin oy-okunma sayısı arasında bir fark olduğunu gördüğüm için sınır koymak zorundayım.

sınır +500 oy (önceki tüm bölümlerle birlikte), +500 yorum.

keyifli okumalar dilerim.

☙

Myles Smith, Stargazing

9. YARALI KRALİÇE ve ATSIZ ŞÖVALYE

"Annem her zaman hayatın bir
kutu çikolata gibi olduğunu söylerdi.
İçinde ne olduğunu asla bilemezsin."
-Forrest Gump

♌︎

Ekin'in hayatındaki değişikliklerin, kasvetli yuvamıza sunduğu olumlu enerji gözle görülür bir gerçekti.

Çay bahçesindeki mini randevumun ardından eve döndüğümde kapıya dikilmemiş ve hesap sormamıştı. Annem erken sızdığı için yemek listemi kontrol edemeyeceğini bilerek bana köfte ve patates bile yapmıştı. Bu menüye bayılıyordum. Vefa'ya en özel plaketlerinden birini vermiş, Sefa'nın ertesi günü bateri kursu olduğunu bilmesine rağmen ikisini de kendi odasına davet etmişti.

Yemekten sonra yukarı çıkıp ne yaptıklarını kontrol ettiğimde ikizleri geniş yatağa yayılmış hâlde, dizüstü bilgisayardan açtıkları bir korku filmini izlerken bulmuştum. Ekin'i ise... Yatağın uç kısmında kollarını başının altında sabitleyerek, hülyalı hülyalı tavanı izlerken...

Sırıtıyordu.

Yıl içerisinde fazlasıyla nadir görülen Uslu Kardeş Tutulmasına yakalanan ikizlere, muhtemelen Ekin köle gibi her şeyi önlerine serdiği içindi, iyi geceler öpücüğü verdikten sonra ağabeyime endişeli bir bakış atıp odama çekilmiştim.

Keyfinin bu denli yerinde olduğu son seferde, birkaç yıl önce güçlükle kurtulduğu uyuşturucu bağımlılığındaki borçluları tarafından suratı dağılana kadar dayak yediği göz önünde bulundurulursa; bu gece etrafa yaydığı mutluluk pek hayra alamet sayılmazdı.

Bu tuhaflığı düşünmeyi sonraya bırakıp kendimi soğuk bir duşun altına attığım sırada aklım annemin yörüngesinde geziniyordu. Erken sızdığı ve kimseye bulaşmadan odasına çekildiği zamanlar evde her daim tuhaf bir durgunluk olurdu. Çünkü yalnızca Ekin'le tartıştığında bunu yapıyordu. Bade Koroğlu bütün fiziksel özelliklerini itinayla bana geçirmeyi hedeflerken, kendinin ne denli iletişimi kopuk bir insan olduğunu her defasında görmezden geliyordu. Oysa tek bir özrünün bile Ekin'in içinde birçok katı noktayı yumuşatacağından bihaberdi. Çünkü ağabeyim sevgiye koşulsuz şartsız açtı.