Agent Desire #Wattys2017

19

Sadyang ganun ba talaga ang buhay?
Kung kailan alam mong maayos ang lahat mula sa simula pero pagdating sa pinakasukdulan saka naman may mabigat na pangyayaring gigimbal at susubok sa inyo?

At iisipin mo na sana hindi mo na lang ito pinagdadaanan o kaya naman sana simula pa lang may pagsubok na para naman sa bandang dulo eh maayos na ang kalabasan.

Ang hirap na galit sayo ang taong pinakamamahal mo dahil ikaw ang may kasalanan kung bakit may mahalaga at importanteng tao na nawala sa kanya.

Hindi mo mahanap ang tamang salita para ipaliwanag ang sarili mo. At kahit mahanap mo o magawa mong makapag-paliwanag kung ang taong pagpapaliwanagan mo naman ay sarado ang isip at puso lalong hindi pa Ito handa na pakinggan ka sa kung ano man ang sasabihin mo.

Siguro nga kailangan mawala na lang ako sa buhay nya para naman kahit papaano mabigyan ko sya ng peace of mind. Hindi naman din sya maniniwala kung anong ipapaliwanag ko sa kanya.

Alam kong nasa mabuting kamay ang anak ko.. Ayoko na lumaki sya na makilala ang Mama nya na isang mamamatay tao, at manloloko. Mahirap din magsama ang dalawang tao kung One Sided Love lang ang nagaganap.

If He can't Forgive... He can't Love me again... Fully.. Without doubt and shame on what just happen.

I love him.. That even my whole life, I'm willing to give just for him...

Insane? ... maybe...

You can be crazy, stupid, masochist, isang martir na kayang gawin ang lahat para sa taong mahal nya. And the last, Love can forgive, can accept, and can give up just for their love ones sake... That's how love's work..

"Ma? Ay you cwying?"

My son's uttered as he see me here looking miserable.. His asking me if I'm crying.. I sniff. Pasimple pinahid ang luha ko sa pisngi at mata ko. Then peek at him. I saw him, messy hair but still cute, wearing his pj's and hugging his airplane pillow.

"No, sweetie.."- I'm out of my line when he move forward and his tiny little hands cupped my face... slowly wiping my tears by his thumbs..
"Dad hurt you badly... I will punch him because he makes my mom crying hard when she only did is the things that make him happy.... Stop crying, Ma.."-he suddenly mutter like a real old man.. I held his hands and my lips form a shy smile..
"Don't worry about me sweetie.. its all my fault, I'm the one who hurt your Dad badly.. I'm very sorry for that... please, sweetie do me a favor.. Love your Dad more than I can do.."- I said, he nodded just like he already understand what's real happening between me and his Father. "Anyways what do you want? Did my sob wake you up, sweetie?"-I asked
"Actually Ma, you chant sorry and you didn't mean it happen.. But I want milk so I'm awake from sleeping.."-he said. I just stand and carry him.
"Ok.. Mama will make your milk.. sorry for a loud chanting sweetie.."-I said as I kissed his cheek
"I love you, Ma.."-he mutter and kissed my cheek, too. I feel happy at the same time hurt-because I know my son will be more affected on what will happen next. I just form a sly smile.
"I love you, too .. sweetie.."

I silently walk towards the kitchen with me carrying Tyler when I saw a shadow from the back door.. I stop and hide. I felt my son stiff a little.

"Ma, what happened?"-he asked, I gestured quiet so he didcan. I put him down and I bend to level at him.
"Sweetie, silently go back to your room, no matter what happen don't go outside your room.. You know how to use your room, right?"- I asked him, he nodded
"Mama.. how about you?"-he asked, napaisip ako sa tanong ng anak ko. Alam kong ang mga taong iyon ay may kahina hinalang ginagawa sa pamamahay ko, at hindi ko sila hahayaan na makalapit sa anak ko o sa kahit na sino.

" I will play hide and sick to them sweetie.."
" Who are they, Ma? What if they caught and hurt you?"- my sonson worriedly asked, I grinned even its fake
"I will be alright, sweetie.."-Then I kissed him on the forehead "Now,go!."-I whisper and he obeyed but he bumped into a little trashcan beside the kitchen door.

It cause sound so I carry my son and run as fast as I can to climb upstairs. I heard some panic action and their cussing.

"FVCK! Tingna nyo kung sino yun!!"-someone shout
Napatingin ako sa likod kung nasaan narinig ko ang yabag na papalapit na halatang tumatakbo.
"HAYUN!"
"ANO PA TINATANGA MO?? BARILIN MO NA!!"
Sa narinig ko nagmadali akong tumakbo paakyat sa hagdan. Mabuti at hawak kong maigi ang anak ko na kapag nakita sa likod ay parang wala akong dalang bata o anuman.
"MA!"-sigaw ng anak ko na tanging kami lang ang makakarinig,ng mapaigkas ako at matumba sa huling ikalawang baitang sa hagdan paitaas. patay ang ilaw sa mismong itaas kaya pagkakataon na ito.
Napaupo ang anak ko sa baitang na iyon ng hagdan samantalang ako hindi ko maigalaw ang binti ko. I know that man use a silencer.
"S-sshh.. S..sweetie dahan dahan kang gumapang papunta sa kwarto mo. Don't..... do anything..that will cause sound... lock... your room.. don't go outside until.. your Dad is here... s-sshh sweetie don't cry okay?... Mama is okay.. be brave.. son.. Do as I say..."-nahihirapang sabi ko sa anak ko and this time he wipe his tears and steel up to his room.. He need to steel up para hindi sya makita kahit madilim mahahalata pa rin na may tao kung tatayo ito.
"TANGNA NATAMAAN KO!! HUU~"-someone's yell in glee and grab my arm to stand.

Kinaladkad nga ako pababa ng hagdan at ramdam ko ang sakit na parang namamanhid at alam kong dumadaloy na ang dugo mula sa binti ko.
"Sino ba kayo,?"-wala sa sariling naitanong ko.
"Tsk! May nagpalatial bang nanloloob?"-sagot ng isang matangkad na alkali
"HOY! Bakit ba ang tagal nyo?"-sigaw ng isang babae.. napatingin ako doon at sa laking gulat ko "Shena" bigkas ko sa pangalan ng babaing may dalang baril at naka-fully protective suit
"OH! Long time no see... Ley. Bakit nag iisa ka ata? Nag-away ba kayo ng asawa mo?"-may panunudyong tanong nya, na naka-ngiting mapang asar.
"IKAW! Ikaw ang gumawa noon!!"-sigaw ko sa kanya na nagpupumiglas na kumalas sa pagkakahawak sa akin ng dalawa nyang alipores
"OH? Tsk... Dear Ley masama ang.. nambibintang.."
"OO masama mambintang sa taong wala naman talagang kinalaman, pero sayo na mukha namang may kinalaman... Hindi!"
"Hayst! Bakit ba ang talino mo?"
"Bitawan nyo nga ako!"-sigaw at piglas ko sabay suntok sa mukha ng nakahawak sa kanan ko at sinipa ko naman ang nasa kaliwa ko.
"B-boss malakas sya!"-sigaw ng nasa kaliwa ko na tumilapon sa mesa ngayon ay sira na. Mabuti at hindi napuruhan ang kanang binti ko
"TANGA! HAWAKAN NYO YAN!! AKO ANG BAHALA SA KANYA!!"-sigaw ni Shena

Kumilos agad ako ng tumayo na ang dalawa kong nabugbog.

Napunta ako sa may gilid kung saan katabi noon ang library-slash-weapon room ko pero hindi ako nakapasok dahil kinailangan kong ibato ang bamboo vase na nasa gilid ng pinto. Binato ko sa dalawang alipores ang vase na iyon at natamaan naman sila kaya bumagsak sila ulit.
Pero laking gulat ko ng batuhin ako ng wooden chair ni Shena, sasalagin ko sana pero huli na natamaan ako sa balikat kaya napatama ako sa pader at napaupo. Narinig kong lumapit si Shena.

"AARGHH!!"-sigaw at daing ko ng tapakan ni Shena ang binti kong nabaril.
"Huh! Akala mo makakatakas ka? Tsk! Sayang ang effort mo sa pagtakbo ng paika ikaw."-sagot nya na may kinakapa sa bulsa nya at lumuhod para mapantay sa akin. Hinawakan nya ang pisngi ko na iniipit sa pagitan ng hinlalaki nya at ng apat pa nyang daliri. nahihirapan ako, galit na galit sya at hindi ko alam kung bakit at ano ang dahilan bakit nya ginagawa ito sa akin?

"eerr.. ANO ba ang kailangan mo sa akin?!"-sigaw ko kahit nahihirapan.
"MADAMI!"-sigaw nya saka parang may tinusok sa bandang hita ko.
"Ano---"

Bigla ay parang nahilo ako.... at parang....

nandidilim ang paligid...