Secret Powers (and Avengers)

1. de ontvoering

Ineens was het geluid van schoten. Snel ren ik naar het raam. Een leger van robots beklom de stad. Snel ren ik naar buiten. ik blijf stilstaan. overal vliegen robots. ik voel een schok en tot mijn schrik begint de stad te vliegen. ik realiseer me dat ik al een hele tijd stilsta, en begin weer te rennen. ik zie een flits van een schild. het heeft blauwe met rode en witte strepen. de avengers zijn er dus ook. ik ren door. dan doemt er uit het niets een enorme robot voor me op. ik dacht dat iemand zei dat hij ultron heette. ik ga eraan. hij steekt zijn robotarm naar voren en ik hoor hoe zijn geweer zich klaarmaakt om te schieten. ik heb geen andere keuze dan met mijn krachten een krachtveld te maken. Ultron begint te schieten. het krachtveld kost zoveel energie. te veel. 'ik houd het niet meer.' schiet het door mijn hoofd. ik verslap en het krachtveld begeeft het. het laatste wat ik zie is dat captain america voor mij springt. en dan komt de grond razendsnel dichterbij.

langzaam gaan mijn ogen open. ik kijk recht in het bezorgde gezicht van Captain america. 'wat.. waar. wat is er gebeurd?' stamel ik. 'je maakte een krachtveld tegen ultron, maar dat kostte te veel energie. je viel flauw en toen heb ik je hierheen gedragen. hoe heet je?' ik kijk om me heen en zie dat ik in de supermarkt lig. 'Anna, Dank je wel. eh....' ik wilde Captain america zeggen, maar dat klinkt zo stom. hij heeft het gemerkt want hij zegt: 'Steve. noem me maar Steve. kun je al weer staan?' 'ik denk dat het wel gaat. ' Steve pakt me bij mijn arm en helpt mij overeind. dan krijgt hij iets binnen via zijn oortje en zijn gezicht betrekt. 'Pietro...' fluistert hij. 'wat is er?' vraag ik bezorgd. 'kom mee! snel!' en hij rent de supermarkt uit. snel ren ik achter hem aan. het liefst zou ik hier in de supermarkt willen blijven, maar daar schiet ik niets mee op. ik zie steve neerknielen bij een jongen. overal op zijn lichaam heeft hij schotwonden. dan staat Steve weer op om aan Hawkeye te vragen wat er is gebeurd. ik kniel bij de jongen neer. dit is waarschijnlijk Pietro. ik ga met mijn handen over zijn schotwonden. het kost veel energie, maar het lukt. langzaam genezen mijn krachten de schotwonden. dan ga ik met mijn hand naar zijn hart. ik voel niks. ik concentreer me harder. dit moet lukken! dan gaan zijn ogen open en voel ik zijn hart weer kloppen onder mijn hand. verbaasd kijk ik hem aan. het is me gelukt! 'wat is er gebeurd?' stamelt hij. 'je was dood.' fluister ik. 'wauw, die zag ik niet aankomen.' antwoordt hij. ik help hem overeind. ik merk dat de rest van het team stomverbaasd staan toe te kijken. 'hoe kan ik je bedanken?' vraagt Pietro. 'Ik weet het!' roept een robotachtige stem. 'ik denk dat ze het kan waarderen als je haar komt redden!' ik voel koud metaal om mijn middel en gil. ultron vliegt weg. 'Anna!' Schreeuwt Steve. 'Steve! help!!!!' schreeuw ik. 'laat me los!' schreeuw ik tegen ultron. 'oké.' en hij laat me vallen. ik schreeuw het uit. vlak voor ik de grond raak, pakt ultron mij weer op. en hij vliegt weg. dit keer echt.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

hoi! ik ben Anne-fleur. dit is het eerste deel van mijn fanfiction verhaal over the avengers en the x-men. ik hoop dat jullie het leuk vinden. Anna is in dit verhaal de hoofdpersoon, maar vul tijdens het lezen gerust je eigen naam in :) (foto hierboven is de hoofdpersoon: Anna.) tot deel 2! groetjes Anne-fleur