Ferit'ten uçağımın kalkışı sabah 2yi bulmuştu tüm yol uyudum ve sabah 5 gibi iniş yaptık... Londra'ya gelmişken bi araba kiralamıştım ve her şeyi halledene kadar bi saat geçmişti bile... üç saatin sonda seyranın evine varmıştım... kendisi gibi çok şirin bi evi vardı ama bi yandanda aşırı lüks ve güzel bir evdi... gerçekten de başarmıştı galiba
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Seyranın evi)
Yol boyu uymama rağmen hayla yorgundum ama sevdiğim kadını karşımda göreceğim için sabırsızlıkla elime çantamı aldım ve kapıyı çaldım... bi kaç saniye sonra karşıma çıkan manzaraya eriyebilirdim... seyran artık bebeğimiz büyüdüğü için karını Kocaman olmuş elinde bi kahve mavi yıldızlı pijamalarıyla bana kapıyı açtı... yüzündeki şok olmuş ifadeyle gülmemek için kendimi zor tuttum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ferit: "kocanda seni yine bırakacak göz var mı bakayım... e hadi içeri almayacak mısın... valla çok yoruldum seyran..." hayala şoktan çıkamıyordu bende aptal aptal gülümsedim
Seyran: "g-geç t-tabi" dedi kapının önünden çekişip geçmemi işaret ederek... içerisi direk salona açılıyordu ve karşıma o kadar güzel design edilmiş bi ev çıktı ki muazzam bi şeydi... eşyalarımı bi kenara bırakıp seyranın da gelmesiyle koltuğa oturdum oda benim çaprazıma doğru geçti ve elini sırtına koyarak oturdu... hamilelik bi insana bu kadar bu yakışır...
Ferit: "bak seyran bilmiyorum bana kızıyorsun ama özür dilerim ya özür dilerim köpek gibi pişmanım yemin ederim ya... ben seni bırakmak istemiyorum bırakamam yemin ederim bebeğimize dünyanın en iyi babası olucam ve seni çok sevmiyorum nolur beni affet"
Seyran: "tamam ferit affettim"
Ferit: "ya seyran Hemen hayır deme affet işte lü- bi dakika ne dedin sen..."
