Seyfer 💕

Bölüm 6

Ferit: "s-seyran ben-"

Seyran: "SEN NE FERİT SEN NE"

Ferit: "ben sana anlatamadım seyran..."

Seyran: "YAAAA NEYİ NEYİ NEYİ ANLATAMDIN"

Ferit: "..."

Seyran: "b-bebeğime bir şey oldu demi bebeğime bir şey oldu mu ferit nolur konuş"  Feritin gözünden akan yaşlar aslında her şeyi anlatıyordu ama seyran inanmak istemedi ve konuşurken Feritin göğsüne vuruyordu

Ferit: "Özür dilerim"

Seyran: "SUUUUS SUS SUS SUS HAYIR DUYMAK İSYEMİYORUM SESİNİ BENİM BEBEĞİM BENİ BIRAKMAZ" seyran yere çökmüş kırız geçiriyordu ve Ferit'e ona sarılmaya çalışıyordu ama seyran onu sadece itti ve çığlıklar atıyordu bunu duyan ev halkı hemen Seyferin odasına koştu.

Suna: "ablam... ABLAM SEYRAN FERİT NE OLDU"
Suna odaya girdiğinde kendi dünyasında kulaklarını elleriyle kapamış yere çökmüş seyranı gördü

Ferit: "s-suna öğrendi"

Seyran bunu duyar duymaz aslında herkesin bildiğini anladı ve birden ayağa kalktı

Seyran: "YAKLAŞMA BANA ABLA SENDE BİLİYORDUN HEPİNİZ HEPİNİZ BENDEN SAKLADINIZ DEMİ HER ŞEYİ GÜLGÜN ANNE ORHAN BABA ANNE ASUMAN HEPİNİZ BENİ BU KARANLIĞA İTEKLEDİNİZ"

Ferit: "aşkım nolur yapma"

Seyran: "BANA AŞKIM DEME... beni neden kurtardın ferit neden neden" seyran odanın içinde kırız geçirirken birden balkona koştu... balkonun en ucunda durdu

Ferit: "seyran yapma... SEYRAN"

Seyran: "ben onsuz yaşamak istemiyorum... konuş şimdi KONUŞ O GÜN HASTANEDE NE OLDU"

Suna: "ablacım sakin ol yalvarıyorum"

Seyran: "ANLATIN BANAA"

Ferit: "s-sen aslında 6 aydır komadaydın..."

Seyran: "ne-" gözlerinden süzülen yaşlara engel olamadı

Ferit: "aslında sen o ameliyattan çok riskli bi şekilde çıktın... doktorlar bebeğimizin o an yaşamasına bile mucize dedi..."  Feritin aklına bular geldikçe dahada acılı ağlıyordu

Seyran: "DEVAM ET"

Ferit: "sonra... sonra her şey kötüye gitmeye başladı sen tedavilere yanıt vermedin. D-doktor bize belkide kalkamimcağını söyledi. Sonra kalbin durdu ve" feritin ağlaması şiddetlenmişti

Ferit: "ve seni kaybettik. Ama sen bizi bırakmadın ve hemşire yüzünü kapatıcakken kalbin tekrar atmaya başladı..."

Seyran: "peki- peki o nasıl gitti"

Ferit: "s-senin kalbin durunca onu da kaybettik ama sen hayatta geri dönmüşken o gelmedi"

Birden seyranın akılı tekrar gider balkonun ucunda hüngür hüngür ağlamaya devem ederken ayağa bi hışımla kalkar ve uca bi adım daha atar

Ferit: "SEYRAN"

Seyran arkadaki çığlıklara kulak asmazken birden kendini atacakmışçasına öne eğilir ve bağırır

Seyran: "AAAAAAAAAAAAAAAA" içindeki o çığlıktan sonunda kurtulmuştu

Bunu gören Feriti terler basmıştı ve içine birden su serpildi ve seyranın yanına koşup onun kucağına düşen seyranla karşılaştı...

Ferit: "geçti aşkım tamam"

Seyran: "ben onu dalgalara emanet ettim" der ve seyran bayılır

Ferit: "SEYRAN... seyran aç gözünü aşkım nolur...SUNA DOKTOR ÇAĞIR SUNA"

Ferit seyranın ne dediğini gayet iyi anlamıştı ama kimseye çalıştırmadı ve seyranı yatağında yatırdı bi kaç dakika sonra da doktor geldi

Ferit: "doktor bey bi sorun var mı"

Doktor: "seyran hanım ağır stres ve yorgunluk yüzünden bayılmış kendisi belli ki çok zor durumdan geçiyor ve dinlemesi çok önemli"

Ferit: "sağolun doktor bey"

Doktor çıktıktan sonra ferit seyranın yanına yatar ve ona sıkı sıkı sarılır. Kim bilir inçinde şu an ne fırtınalar kopuyordu...

Ferit'ten

Sabah biraz geç uyandım çünkü demdem bügün kahvaltıya inmeyecekti. Kafamı eğdiğimde seyranı göğsümde mışıl mışıl uyuyarak görmek beni o kadar mutlu ediyordu ki... onun mis kokulu saçlarını okşadım 6 ay onsuz kabus gibi geçti. Seyranı öpüp koklarken yavaş yavaş uyanmaya başladı

Ferit: "aşkım... bebeğim günaydın" dedim anlını öperek

Seyran: "günaydın." Dedi soğuk bi şekilde

Ferit: "nasılsın bu gün"

Seyran derin bir nefes aldı ve konuştu

Seyran: "bilmiyorum..."

Ferit: "nasıl yani bi ağrın mı var"

Seyran: "kendimi karalık bir kutudaymış gibi hissediyorum. Nefesiz... ışıksız yorgun ve bitkin"

Kendimi ağlamamak için zor tutum ve seyranın başını okşayıp öptüm...

Ferit: "hepsi geçecek bir tanem ben senin yangındayım"

Bi kaç Saat sonra kahvaltı yaparlar ve seyran zorla olsada bir şeyler yemeye başlar sonrasında ise duşa girer...

Ferit'ten

Seyran sabah kahvaltıda pek bi şeyler yemesede ben onun tabağın zorla doldurdum... duşa girmişti ama bayadır orda sesi de çıkmıyor acaba nasıl oldu. Gittim ve banyonun kapısını tıkladım

Ferit: "aşkım iyimisin"

(Ses gelmez)

Ferit: "seyran"

(Yine sessizlik)

Allah halla bi şey mi oldu acaba neden cevap vermiyor

Ferit: "seyen içeri geliyorum bak"

Yine ses gelmeyince içeri girdim ve suyun altında yere çökmüş ağlayan karımla karşılaştım... üstümdekileri çıkarıp onun yanında girdim ve ayağa kaldırdım

Ferit: "bebeğim benim bebeğim tamam gel"

Seyranı kaldırıp başını göğüsüme yasladım onun hüngür hüngür ağlamasıyla bende ağladım...

————-
Bölüm sonu!

Nasıl buldunuz yorumlarda bekliyorum

Tekrar ve tekrar lütfen oy vermeyi unutmayın!

Yeni bölüm için Oy sınırı 30🧿