Bölüm 24

635 64 7
                                    

Ece: "ne... seyran" dedi ve gözleri dolarak küçük Ece'ye baktı

Ece: "hoşgeldin teyzem... hoş geldin Ecem" dedi ferit ve benim bile gözlerim dolmuştu

bi kaç Saat Ece'nin evinde oturduktan sonra akşam yemeği için tekrar odamıza döndük ve gülgün anneler Ece'yi tüm gün görmediği için bebeğimizi onlarla bırakıp hemen odamıza geçtik...

Seyran: "off bügün çok yoruldum ya"

Ferit: "bence sen dün akşamın yorgunluğunu hayla hissediyorsun..." dedi sırıtarak ve ellerini belime sarılıp boynumu öpmeye başladı

Seyran: "bencede öyle feritcim o yüzden rahat dur" dedim onu iterek"

Ferit: "yaaa hadi ama seyran yaaa"

Seyran: "ferin sen ne doyumsuz oldun ya bu gidişle ikinciye hamile kalır rezil olurum ama"

Ferit: "e ne güzel işte Ece'ye bi kardeş hem rezil olmak ne alaka ya"

Seyran: "valla insan demez mi yerinde duramamışlar daha çocuk 1 yaşına girmeden yenisini doğruyor diye..."

Ferit: "offf seyran ya kimin ne dediği umrumda  değil ben sadece seni istiyorum" dedi daha da kendine bastırarak...

Seyran: "aaa Ece'nin sesi mi o" dedim ve ferit bi an dinlemek için kafasını kaldırıp baktığında bende hemen kaçıp yatağa girdim...üstümde rahat bi şeyler vardı ve uyumak için çok müsaittim

Ferit: "kaç sen kaç yakalayınca kötü olucak ama" dedi ve bende sırıtarak yorganın ona olan tarafını açarak konuştum

Seyran: "hadi hadi çok koşmada gel uyuyalım biraz hazır Ece'de yokken"

Ferit: "hay hay karıcım" dedi ve gelip yatağa girdi altında sadece grey bi ince eşofman vardı... içinde boxer olmadığı çok belliydi ama çok takmadım görmediğim bi şey değil sonuçta... peki ya üstü... üstünde hiç bi şey yoktu

Seyran: "e üstüne bir şey niye giymedin üşürsün" dedim göğsüne sokularak

Ferit: "gerek yok bak sen zaten göğsüme sokulup ısıtıyorsun" demesiyle minik bi kahkaha attım... Ferit saçlarımı severken ikimizde uykuya daldık

Gülünden
Seyran ve ferit gelir gelmez torunumu kucağıma verip odalarına kaçmıştı... genç bi yaşta anne baba olmuşlardı ve çokta iyi gidiyorlardı. Ece'yle vakit çok güzel geçiyordu sanki beni kendi gençliğime götürdü birden kendi çocuklarımı ilk doğduğu zanlara Gittim ona bakarken... şimdi canımın bir canı olmuştu ve ben bu bebeğe ömrümün sonuna kadar hiç bıkmadan bakabilirdim...

Ece çok uslu durmuştu ama akşam yemeğine 1 Saat kalmıştı ve ne seyran ne Ferit'ten bi ses yoktu. Bende odalarına gitmeye karar verdim inşallah doğru bi karar almışımdır...

Kapıyı tıklatmama rağmen açan yoktu bi seste yoktu bende içeriye girdim... ikiside öyle bir güzellikle sarılmış uyuyorlardı ki uyandırmaya kıyamadım... yavaşça gidip Feritin telefonuna bi alarm kurdum ki yemeğe yetişsinler... ve odadan çıkıp Ece'nin yanında gittim

Ferit'ten
Birden telefonuma gelen alarm sesiyle uyandım... bi dakikaya ya ben alarm kurmamıştım ki ama? Neyse neyse ya zaten yemeğe geç kalıyoruz iyi olmuş böyle... göğsümdeki kadın hayla mışıl mışıl uyuyordu ve onu izlemek bana cennet gibi geliyordu ama maalesef uyandırmak zorundaydım...

Ferit: "sevgilim bebeğim hadi uyan artık" dedim yüzünde öpücükler kondurarak

Seyran: "mmmmmh 5 dakika daha" dedi mırıldanarak ve buna gülmeden edemedim

Ferit: "fıstığım valla yemeğe hazırlanmak için 20 dakikamız var geç kalıyoruz hem özür dilerim ama ece de acıkmıştır mama saati geldi onun" birden taşı gibi açıldı gözleri

Seyran: "ECE Ferit Ece'yi unuttum Allah kahr etsin kızımı unutum ben ya" dedi hızlıca kıyafetlerine koşup hazırlanmaya çalışarak... o kadar panik ediyordu ki bi türlü üstünü giyemedi bende yanına yaklaşıp ona yardım ettim

Ferit: "bitanem bi sakin olur musun annemle ya Ece hem sadece 2 saat uyumuşuz yani Ece'nin sesi hayla gelmediğine göre oda uyumuştur ve demek ki aç değildi" dedim onu sakinleştirerek... şu an karşımda sadece iç çamaşırıya duruyordu ve ben kedimi ne kadar tutabilirim onu düşünüyordum.

Ferit: "şimdi öncelikle bence karşımda böyle durman iyi fikir değil yoksa yemeğe ciddi anlamda geç kalabiliriz" dedim kolarından beyaz bir t-shirt geçirerek... utanmış olucak ki hemen pantolonunu giyip banyoya kaçtı...

Bende hemen bi pantolon giyip üzerime siyah bi shirt giydim ve seyranla beraber aşaya indik... seyran Ece'yi görür görmez ona koştu ve kucağına alıp öpücük yağmuruna tuttu

Seyran: "annem sen özledin mi beni meleğim... Ecem güzel kızım benim" diye seviyordu sürekli

Gülgün: "kızım bu kadar mı özledin" dedi gülerek

Seyran: "oy özlemez miyim bebeğimi ben... hep onun karnı acıkmıştır şimdi ben galiba yemeğe keç kalıcam... Ferit halis dedeye söyle Ece yüzümden biraz geç kalabilirim beni mazur görsün"

Ferit: "tamam tamam canım" dedim ve yanağına bi öpücük kondurdum sonrasında seyranda bizim odaya çıkı bu sirada dememin gelmesiyle hepimiz yemek masasına oturduk

Halis: "Ferit"

Ferit: "buyur dede"

Halis: "Seyran kızım nerde"

Ferit: "bende tam bunu söyleyecektim, seyran ece acıktığı için yemeğe biraz geç katılacak bunun için sana özürlerini diletmemi istedi"

Halis: "ne özürü oğlum o artık bi anne ne olursa olsun onun önceliği hep evladı olucaktır" dedi ve bundan bi 10 dakika sonra kucağına Ece'yle beraber seyran geldi

Seyran: "dede özür dilerim biraz geç kaldım şey Ece-"

Halis: "tamam kızım sen geç otur ferit anlattı zaten afiyet olsun"

Seyran: "teşekkür ederim"

Seyran yerine oturduktan sonra rahat edebilsin diye Ece'yi kucağıma alıp öyle devam ettim yemeğime... Ece'de hiç ağlamıyordu ve öyle güzelce gülüp etrafa bakıyordu... bu da herkesi hayran edip gözleri üstüne topluyordu... seyrana dönüp baktığımda ise iştahla yemeğini yiyor ve arada bi nefes almak için başını kaldırdığında gülmemek için kendimi zor tutuyordum... ona bakmaya devam ederken kulağına eğilip kimsenin duyanıyacağı şekilde fısıldadım

Ferit: "bebeğim boğlucaksın yavaş ye" dememle beraber seyran bana kocaman kocaman gözlerini belirtip sana ne der gibi baktı... kulağına tekrar eğildim

Ferit: "eğer hayla doymadıysan akşam seni doyurabilecek kocaman bi şey var bende" dedim ve seyran birden öksürmeye başladı hatta boğuluyordu resmen

Gülgün: "kızım iyi misin"

Ferit: "helal karıcım helal" dedim ve eline suyu uzattım yüzümdeki bu çapkın gülüş bi Türlü kaybolmuyordu ama seyrana baktıkça gülesim geliyordu... şu an içinden bana "geberticem seni ferit" dediğinden emindim

Seyran: "I-iyim gülgün anne.. b-boğazıma kaçtı da" dedi sudan bi yudum alıp koşurken... tabikide herkes yemeğine geri döner dönmez tekrar kulağına eğildim

Ferit: "boğazına kaçan tek şey bu gece benim koca-" lafımı bitiremeden beni cimciklemişti bu kız ya

Ferit: "AHH"

Orhan: "ferit noldu olum"

——————————————————-
Bölüm sonu canolar inşallah beğenirsiniz bu arada hayla oy vermediyseniz şu an tam vakti lütfen vermeden geçmeyin...

Diğer bölümlerde görmek istediğiniz bi şeyler var mı ? Yorumlarda bekliyorum

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 02 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Seyfer 💕Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin