Seyfer 💕

Bölüm 19

Seyran:
Karnımda hissettiğim ağrıyla ağzımdan sert bir inilti çıktığı için Ferit hızlıca yanıma koşmuştu

Ferit: "seyran iyimisin... hadi hadi hastaneye gidiyoruz" benden daha panikti

Seyran: "ah Ferit ne hastanesi bi dur ya"

Ferit: "seyran bebek geliyor seyran"

Seyran: "lan bu sus yok bebek felan anlık bi sancıydı... Ferit valla döverim seni tut elimden içeri giriyoruz"

Ferit: "tamam tamam aşkım ne kızıyorsun ya" dedi ve elini belime sarıp bana destek verdi ve birlikte içeriye girdik... karnımdaki sancı gerçekten kötüydü ve bu olaylardan dolayı 9 ayın dolduğunu bile fark etmemiştim...

İçeriğe girdik ve herkesi tebrik etmeye başladık. Düğünde yemekte vardı ve tabikide ben gömülüyordum ve arada Feritin "boğuluyorsun" demesiyle kendime gelip bi nefes alıp tekrar başlayordum. Bunu gören ferit her defasında kahkaha attığı için bende ayağına bir tekme attım.

Bu süre içinde her 15 dk da bi sancım oluyordu ve yaklaşık 60-90 saniye arası sürüyordu. Ferit'te çaktırmıyordum ama ölüyordum ya bu nasıl bir ağrı. Saat artık 20:40 a geliyordu ve yavaş yavaş bizde kalkacaktık ağrılarım şiddetleniyordu. Ferit'te benim iyi olmadığımı anlamış olucakki gelinle damata hediyelerini verip çıktık. arabaya doğru yürürken ferit bi an kapımı açmak için önden gitti...

Seyran: "FERİT" dedim bi anlık şokla

Ferit: "söyle bi tanem bir şey mi oldu" daha fark etmediği için yere baktım Oda benle beraber bakınca gözleri kocaman açıldı

Seyran: "s-suyum geldi" dedim tatlış bi sesle

Ferit: "eee tamam tamam sakin ol seyran tamam" kendi kendine konuşup bana sakin olmamı söylüyordu manyak. Arabaya doğru yürüdüğümde koşarak gelip kolumdan tutu ve beni oturttu koltuğa sonra kapıyı örtüp hızla sürücü koltuğuna bindi... ama bi türlü gidemiyorduk...

Ferit: "Allah hallah niye gitmiyor bu ya" çocuğu ben doğruyorum o panik oluyor hayır yani ayıp değil mi... acımı bi kenara bırakıp bende ne olduğunu almaya çalıştım sonra fark edince Feritin ensesine bi tokat indirdim

Seyran: "arabaya çalıştırmadan gaza basarsan tabikide gitmez" dedim gözlerimi devirerek. İlerde bu anıları kızımıza aktaracağım içinde hafif heyecanlıydım... ağrılarım aratmaya başlamıştı bile hatta şuan şurda doğurabilirdim şu bebeği. Ferit hızla arabayı hastaneye sürüyordu. Kaza yapmamamız bir mucizeydi... Ferit arabaları sollayıp kornaya basarken vitesteki elini tutum ve aylarca içimde tutuğum şeyi söylemeye başladım

Seyran: "f-ferit sakin ol ve b-beni dinle sadece" Didim kelime araları gelen sancılarım la acıyla inlerken... ferit bana bakıp elimi sıkıca tutu ve öpmeye başladı...

Seyran: "Londra'ya geldiğim gece bi otelde kaldım... param çok yoktu neyim varsa onunla yetinmek zorundayım. Benim için çok zordu bebeğim için girdiğim hayatı başarabilecekmişim gibi değildi başta" nefese nefse bi elim onun elinde bi elim karnımda konuşmaya devam ettim

Seyran: "ilk 1 ay boyunca her gün üniversitenin kütüphanesinede kaldım... ahhh" sancılarımla inledikçe ferit daha da sıkı tutuyordu elimi

Seyran: "sonra birden karşıma bi kaç kız çıktı... onlar bana evlerini açtı. Bende bir iş buldum ve zengin ailelere özel dersler verdim... çabuk zamanda iyi bir para kazanmaya başladım... ama her gece senin için ağladım... bebeğime her gece seni anlatım. Sana ne kadar güçlü görünsemde asla öyle değildi Ferit..." dedim ve gözlerimden akan yaşlarınla ona baktım... oda ağlıyordu.

Seyran: "ş-şimdi b-belki sana bunları niye anlatıyorum diye düşünüyordur ama artık zamanı geldi ferit" Feritin ağlaması hiddetlenmişti

Seyran: "ben seni çok seviyorum. Kızımı da çok seviyorum... sensiz geçirdiğimiz her gece ona seninle olan anılarımızı anlattım..." Ferit ağlamaların içinden güldü bende öyle ama bi Türlü dilimin varmadığı şeyi sonunda söylemem lazımdı

Seyran: "Feritt" dedim gözlerimi ona dikerek

Ferit: "söyle bitanem" elimi derin derin öptü

Seyran: "e-evdeki laptopta bi- bi video var" hem gülümsedim hemde kıp kırmızı olan gözlerimden yaşlar gelirken ona baktım

Ferit: "ne videosu bebeğim"

Seyran: "sensiz geçen her anımızın...her günümüzün... anılarımız... o büyüdükçe çekilen her anı içerenen bir klip..." dedim ağlamam yavaş yavaş şiddetlenmeye başladığını hissetim

Ferit: "s-seyran" dedi yoldan gözlerini hafifçe çekerek ağladığımı görünce oda endişelenmiş gibiydi... karnıma gelen sancılarımı ara ara kelime araları susarak bastırdım

Seyran: "aşkım" dedim elini sıkarak

Seyran: "e-eğer olurda b-bana"

Ferit: "SUS NOLUR DEME İŞTE" diye ağladı ama ben devam ettim

Seyran: "eğer bana bi şey olursa o-o videoyu ona izlet tamam mı... annesinin onu ne kadar çok sevdiğini bilsin... beni ona anlat olur mu" hüngür hüngür ağlıyorduk ikimizde

Ferit: "hayır hayır hayır sana bi şey olmayacak o videoyu beraber izleteceğiz bebeğimize aşkım nolur konuşma böyle" onu dinlemeden devam ettim

Seyran: "aslında bi tane daha var video ama o sadece senin için... Ferit ben çok korkuyorum" dedim ve karnımdaki ağrılarla inledim

Ferit: "seyran... aşkım hiç bir şey olmayacak sana söz veriyorum... onu birlikte büyüteceğiz... her anınını birlikte yaşayacağız tamam mı" dedi ve elimi yüzüne götürdü hem öptü hemde yüzünde hissetti

Bi süre sonra hastaneye varmıştık ve beni hızla doğumhaneye aldılar...

Feritten
Seyranın dedikleriyle canım yanıyordu... ama bağırarak ağlamak istesemde onun için yapamıyordum... seyranı doğumhaneye aldılar ve bende onunla girdim... sevdiğim kadın acıyla boğuşurken ben hiç bi şey yapamıyordum.

Doktor: "HADİ SEYRAN ÇOK AZ KALDI" dedi ve bebeği tutmak için hazırlanıyordu...

Seyran: "AAAAAAHH" son bağrışıyla elimi sıkıca tutu... ve bebeğimiz ağlama sesliyle bizde mutluluktan ağlıyorduk

Doktorlar hemen seyranın kucağına verdi... çok güzeldi bebeğimiz

Seyran: "annecim hoş geldin" dedi Ece'yi koklayarak sonra da bana döndü

Seyran: "bak geldi" dedi hem ağlayarak hem gülerek bende aynı şekilde karşılık verdim ve

Ferit: "geldi seyranım geldi ecemiz"

—————————————————
Biraz kısa bir bölüm oldu ama inş keyifli olmuştur... okuyan ve oy veren herkese teşekkür ederim