Bölüm 23

695 62 9
                                    

Seyrandan
Sabah Saat 10 gibi uyandım ve nedense bu gece Ece resmen melek gibi uyudu bi kere bile ağlamadı. Bugün kahvaltıya geç inecektik halis dede biz yok yorgunu oluruz diye geç hazırlarmış ama yinede sadece bi saatimiz vardı ve feriti de uyandırmam lazımdı... üstüm hayla çıplaktı ve birazcık üşümüştüm o yüzden gözüme çarpan tam kalçamın altında biten sarı kazağımı giyerdim ve meleğimin yanına gittim... boncuk boncuk gözleriyle bana bakıyordu...

Seyran: "oy oy oy benim fıstığım bugün hiç ağlamamış mı meleğim benim... canım kızım Ecemm" dedim onu kucağıma alıp severek sanki şu an tüm dünyayı ellerimde tutuyor gibi hissediyordum... ona bi şey olursa nefes kesilecekmiş gibi hissediyordum ne kadar mutlu ve huzurlu olsamda bi o kadar da korkuyordum ya iyi bir Anne olamazsam diye...

Seyran: "ama babamız hayla uyuyor muymuş... hadi gel onu da kaldıralım" dedim aklımdaki düşünceleri şimdilik dağıtarak ve kocamın yanına gittim... sırtı dönük yatıyordu ve onu kaldırma çalışmalarıma rağmen uyanmıyordu... tabikide üsünde çıkmadım... çıkmış olabilirim...

(Anlık fotomuz)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Anlık fotomuz)

Ferit'ten
Seyran sabah kalkınca Ece'nin yanına gitmişti... aslında ben ondan önce uyanmış onu izliyordum ama belli etmek istemedim. Onun her adımını izledim üzerine geçirdiği tatlış kazağı bebeğimizle olan konuşması yanıma gelip beni uyandırmaya çalışması hepsini duyuyordum... beklemediğim bir şekilde sırtıma oturdu ve Ece'yi de sırtıma yatırdı ve konuşmaya başladı

Seyran: "aşkımmm hadi uyan kahvaltıya geç kalacağız" demesiyle sırıttım ve bunu görmüş olucakki kulağıma eğilip fısıldadı

Seyran: "dün gece çok mu yoruldun yoksa" dedi ve hayla kulağımın dibinde olduğu için yüzümü ona çevirip dudaklarımızı birleştirdim... seyran hemen Ece'yi kucağına alıp sırtımdan indi ve göğsünde bebeğimizle bana sokuldu... bunu o kadar tatlı ve güzel bir şekilde yaptı ki kahkaha atmadan duramadım. Anlını burnunu saçlarını her yerini tek tek o bunalana kadar öptüm

Seyran: "yaaa Ferit yeter tamam" dedi kıkırdayarak sonunda benden kurtulunca devam etti

Seyran: "hadi kahvaltıya 1 saat kaldı ben hızlıca bi duş alıyorum sende Ece'ye bak tamam mı" dedi bebeğimizi kollarıma bırakıp kaçarak

Ferit: "dua et Ece burda yoksa seninle duşta bi tur da-" diye arkasından sesleniyordum ki

Seyran: "feriiiit!" Diye sözümü kesip utanarak banyoya kaçan karıma gülmeden duramadım...

Ecenin mamasını verip uyutmuştum aynı annesi gibi tam bir uyukucuydu sonra tabikide fırsattan istifade seyranın yanına koştum... kapıyı açtığımda duşun içinde göğüslerinde kalan sabunu yıkayan bi seyranla karşılaştım.... Vallahi ben kendimi tutamıyorum günah benden gitti... seyranın arkasından geçtim ve ellerimi o ince belinden kalçasına doğru hareket ettirdim seyranın normalde beni kovacağı yerde aksine gülüyordu

Seyfer 💕Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin