Söndüğüm gün o parlayacak 3

buzdan kalbim

   Dün akşam düşüncelerimin arasında kaybolurken uyuyakalmışım. Akşam ki bilincim ve şuan ki bilincim bir değildi biliyordum. Gözümü açtığım an aklıma gelen konuyla birlikte ayağa kalktım. Kapıyı açtım ve koşturarak Canerin evine gittim. Kapıyı yumruklamaya başladım.
"Anne? Anne aç kapıyı anne!"
Bağırıyordum. Ben kendimdemiydim? Bildiğim tek şey sağlıklı düşünemiyor oluşumdu.
"Açın kapıyı. Açın!Caner aç. Açın ya açın!"kapıyı yumruklamaya devam ederken Caner gözlerini ovuşturarak kapıyı açmış bana bakıyordu.
"Caner annem nerede?"Yeni uyandığı için önce anlamayarak baktı daha sonra birşeyler geveledi. Konuşmasını bekleyemezdim. Onu ittirdiğim gibi eve daldım.
"Anne!" Diye bagirdim. "Anne neredesin anne? Bak kızın geldi. Özlemedin mi yoksa?"Ağlıyordum. Hemde çok ağlıyordum hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.
"Alin ağlama lütfen. Gel otur şöyle."Canerin dediğini yapıp  turuncu rengindeki koltuğa oturdum.
"Annem nerede?"
"Bilmiyorum. Ayrıca sen buraya gelince de çok şaşırdım."
Hemen ayaklanmıştım."ne demek bilmiyorum"
"Emir gelip anneni aldı. Ben de senin yanına getirir sanmıştım."
"Ne? Emir mi? Benim yanıma gelmediler. Emir çıktı ama nereye gideceğini söylemedi bana."
"Allah Allah. Arasana Emiri ya."
Başımı Olumsuz anlamda salladım . "Telefonumu getirmeyi unutmuşum."Caner ayaklarıma baktı ve bana döndü."Belli, yalın ayak buraya geldiğine göre"
"Dur hemen telefonumu alıp getireyim" pnu beklemeyecektim. Kapiya dogru ilerledigimde, "Bekle üstüme birşey alayım ben de geleyim" dedi. Başımı salladım ve  beklemeye başladım. Her ne desem bile beni dinlemezdi. Caner üzerinde lacivert t-shirt,siyah pantolon ve beyaz ayakkabılarla kapıda görününce oturduğum yerden ayaklandım ve beraber dışarı çıktık. Evden çıkarken iyi ki de kapıyı tam kapatmamıştım yoksa anahtar içeride kalırdı. Şöyle bir sorunda vardı ki hırsız da girmiş olabilirdi ama içeri girince herşeyi kontrol etmiştim.
"Arasana Emiri "Hızla telefonumu alıp Rehbere girdim ve Emiri aradim. Çaldı çaldı çaldı ve arama sonlandırıldı tekrar aradım aynısı oldu . Defalarca kez aradım ama açmadı.
"Caner, açmıyor. Açmıyor Caner!"Caner yanıma geldi ve tam o sırada bir mesaj gelmişti hem de Canere. Caner telefonunu çıkardı ve mesaja tıkladı.
"Kimmiş?"Caner başını salladı.
"Bilmiyorum. Numara kayıtlı değil.Bekle okuyayım ne demiş" Canere biraz daha yaklaştım ve onunla birlikte mesajı okumaya başladım. Gözlerim şokla açılırken ağzımda bir karış açık kalmıştı. Bu mesaj Emirden di. Bir adres yazmıştı mesajda ve Canere oraya gelmesini söylemişti. Ayrıca Alin 'in haberi olmasın diye de uyarmıştı.Gözlerim Canerle telefon arasında mekik kurmuştu.
      Hani bana yalan söylemeyecektin Emir . Kırıldım. Her gün senin için ateş olup yanan kalbim,şimdi buz oldu. Kırıldı o kalp!Buzdan Kalbim

   Dün akşam düşüncelerimin arasında kaybolurken uyuyakalmışım. Akşam ki bilincim ve şuan ki bilincim bir değildi biliyordum. Gözümü açtığım an aklıma gelen konuyla birlikte ayağa kalktım. Kapıyı açtım ve koşturarak Canerin evine gittim. Kapıyı yumruklamaya başladım.
"Anne? Anne aç kapıyı anne!"
Bağırıyordum. Ben kendimdemiydim. Bildiğim tek şey sağlıklı düşünemiyor olışumdu.
"Açın kapıyı. Açın!Caner aç. Açın ya açın!"kapıyı yumruklamaya devam ederken Caner gözlerini ovuşturarak kapıyı açmış bana bakıyordu.
"Caner annem nerede?"Yeni uyandığı için önce anlamayarak baktı daha sonra birşeyler geveledi. Konuşmasını bekleyemezdim. Onu ittirdiğim gibi eve daldım.
"Anne.Anne neredesin anne. Bak kızın geldi. Özlemedin mi yoksa."Ağlıyordum. Hemde çok ağlıyordum hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.
"Alin ağlama lütfen. Gel otur şöyle."Canerin dediğinş yapıp  turuncu rengindeki koltuğa oturdum.
"Annem nerede?"
"Bilmiyorum. Ayrıca sen buraya gelince de çok şaşırdım."
Hemen ayaklanmıştım."ne demek bilmiyorum"
"Emir gelip anneni aldı. Ben de senin yanına getirir sanmıştım."
"Ne? Emir mi? Benim yanıma gelmediler. Emir çıktı ama nereye gideceğinş söylemedi bana."
"Allah Allah. Arasana Emiri ya."
Başımı Olumsuz anlamda salladım . "Telefonumu getirmeyi unutmuşum."Caner ayaklarıma baktı ve bana döndü."Belli, yalın ayak buraya geldiğine göre"
"Dur hemen telefonumu alıp getireyim" Caner önümüzdeki kesti."Bekle üstüme birşey alayım ben de geleyim" başımı salladım ve  beklemeye başladım.Caner üzerinde lacivert t shirt,siyah pantolon ve beyaz ayakkabılarla kapıda görününce oturduğum yerden ayaklandım ve beraber dışarı çıktık. Evden çıkarken iyi ki de kapıtı tam kapatmamıştım yoksa anahtar içeride kalırdı. Şöyle bir sorunda vardı ki hırsız da girmiş olabilirdi ama içeri girince herşeyi kontrol etmiştim.
"Arasana Emiri "Hızla telefonumu alıp Rehbere girdim ve Emiri aradaım. Çaldı çaldı çaldı ve arama sonlandırıkdı tekrar aradım aynısı oldu . Defalarca kez aradım ama açmadı.
"Caner, açmıyor. Açmıyor Caner!"Caner yanıma geldi ve tam o sırada bir mesaj gelmişti hem de Canere. Caner telefonuna çıkardı ve mesaja tıkladı.
"Kimmiş?"Caber başını salladı.
"Bilmiyorum. Numara kayıtlı değil.Bekle okuyayım ne demiş" Canere biraz daha yaklaştım ve onunla birlikte mesajı okumaya başladım. Gözlerim şokla açılırken ağzımdan bir karış açık kalmıştı. Bu mesaj Emirden di. Bir adres yazmıştı mesajda ve Canere oraya gelmesine söylemişti. Ayrıca Alin 'in haberi olmasın diye de uyarmıştı.Gözlerim Canerle telefon arasında mekik kurmuştu.
     Hani bana yalan söylemeyecektin Emir . Kırıldım. Her gün senin için ateş olup yanan kalbim,şimdi buz oldu. Kırıldı o kalp!